II. Meşrutiyet döneminde Arazi meselesi, şahsî davalar ve eşkıyalık faaliyetleri neticesinde Kürtler ile Ermeniler arasında öldürme, yaralama ve gasp gibi olaylar yaşandı. Ermeniler yaşanan bu olayları yayın organları vasıtasıyla doğuda Kürtler tarafından Ermenilere sistemli bir şekilde katliam yapılıyormuş gibi göstermeye çalıştılar. Ermeni Patrikhanesi vasıtasıyla yapılan abartılı ve asılsız şikâyetlerle hükümeti baskı altında tuttular. Ermenilerin yayın organları vasıtasıyla ufak çaplı çatışmaları Kürtler Ermeni katliamı yapıyormuş gibi göstermeleri ve bu yönde hükümete Kürtleri sürekli şikayet etmeleri üzerine bu ithamlara ve hükümet tarafından eşkıya takibi amacıyla Kürtlere yapılan haksız muamelelere cevap olmak üzere 4 Ekim 1912 tarihinde Van-Gevaş’tan Sadaret’e ve Dahiliye Nezareti’ne bir telgraf gönderildi. Bu telgrafta özetle Kürtlerden Ermenilere saldıran ancak 4-5 kişi olup bu saldırıların Kürtlerin rızasıyla olmayıp şahsi teşebbüsler olduğu, oysa Ermenilerin komitacılık fikriyle hareket ettiğinden cinayet bir şahısta kalmadığı, Ermeni mültecilerinin tekrar faaliyete başlaması ve silahlı dolaşmalarının Kürtleri tedirgin ettiği bildirilmektedir. Telgrafta ayrıca bir iki senedir hükümetin Ermenilerin yalan haberlerine fazla ehemmiyet vermesi ve bir iki suçlu yüzünden birçok masuma sıkıntı vermesi Kürt unsurunu hükümetten soğuttuğu ve kendilerinde bir suçsuzluk hissi uyandırdığı belirtilmiştir. Bu makalenin amacı I. Dünya Savaşı’nın hemen öncesinde Ermenilerle Kürtler arasındaki mücadele, Osmanlı’nın hükümetinin meselenin çözümü için başvurduğu tedbirler ve Kürt halkının hükûmete bakış açısını orijinal arşiv vesikalarına dayanarak ele almaktır.
Ermeni-Kürt Mücadelesi Kürtler Kürt Eşkıyaları Bediüzzaman Said Nursî
Events such as killing, assault and robbery took place between Kurds and Armenians in II. constitutional period. The main causes of these events were land matter, personal cases and banditry activities. Armenian publications made complaints against Kurds by the Patriarchate continuously. Armenians argued that Kurds systematically massacred Armenians. But some of claims that Armenians put forward were exaggerated and unfounded. Armenians had never been massacred in this period. The most damaging to Armenians was an armed Kurdish bandit. Kurds sent a telegram from Van Gevash to the government on October 4, 1912. They responded accusations of Armenians to Kurds in this telegram. They also voiced the government’s persecution to Kurds in order to track the bandits. It was summarized as follows in this telegram. Kurds who attacked to Armenians are only 4-5 people. There is no consent of Kurdish people for such attacks. A nation can not be put under suspicion because of 4-5 people’s crime. The murder can not belong to a person since Armenians act with idea of committee. It is worrying Kurds that Armenian gangs begin to operation again and wander armed. It alienated Kurdish people for the government believe Armenians’ fake news and torture many innocent due to one or two criminals.
Bediüzzaman Said Nursi Kurds Armenians Kurd bandits Land matter
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Nisan 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 1 |
Tarih ve Gelecek (Journal of History and Future) Uluslararası Hakemli Tarih Araştırmaları Dergisi
DRJI, ResearchBib, Acarindex, ERIH PLUS, ASOS Index, Sindex, SOBİAD, Türk Eğitim İndeksi, Open Access Library (oalib), Eurasian Scientific Journal Index, Google Scholar, Academic Keys, Journal Factor, Index Copernicus, CiteFactor, idealonline, SciLit, Road, Crosreff, Journal TOC, MAKTABA, INTERNATIONAL ISSN, CORE, PAPERITY, INGENTA, OPENAIRE