Osmanlı İmparatorluğu ve Habsburg Monarşisi’nin birbirlerine karşı verdikleri mücadelenin uzun bir askeri ve diplomasi –bunlara bağlı olarak sınır tarihi vardır. XV. ve XVI. yüzyıllarda Osmanlıların genelde Orta Avrupa’ya özelde Ortaçağ Macaristan Krallığı’nın topraklarında yayılması, bir yandan İç Avusturya bölgelerini Osmanlı baskınlarına açık hale getirmişken, diğer yandan her iki siyasal gücün tarihini şekillendiren uzun savaşlara yol açmıştır. 1735 yılında Osmanlı İmparatorluğu ve Rusya, 1737 yılında Avusturya’yı da içine alan bir savaşın içine girmişlerdir. 1720’lerin sonlarından itibaren bir Rus müttefiki olan Monarşi, 1736-1737’de Kırım’daki Rus seferlerini yakından izlemiş ve bir dizi Rus zaferinden ve emellerinden dolayı alarma geçerek Temmuz 1737’de savaşa katılmıştır. Osmanlılar askeri bakımdan Romanovların müttefikinden çok daha hazırlıklı olduğunu kanıtlamış, Monarşiyi en başta Banja Luka (1737) ve Grocka (1739) muharebeleri olmak üzere ağır yenilgilere uğratmıştır. Özellikle bu son muharebeden (Grocka) sonra Osmanlar Habsburgları barış masasına oturtmuş ve Belgrad Antlaşması’nı (18 Eylül 1739) imzalatmıştır. Antlaşmaya göre Osmanlı-Habsburg doğal sınırı Tuna, Sava ve Una nehirleri olmuştur. Monarşi, Belgrad ile Šabac (Böğürdelen) da içinde olmak üzere Bosna’nın kuzeyinde yer alan Sırp vilayetinin ve Kara Eflak’ın (Küçük Eflak) fiili hâkimiyetini Osmanlılara devretmiş; ancak Banat’ın Temeşvar bölgesini elinde tutabilmiştir. Özetle, Habsburg Monarşisi Pasarofça Antlaşması (21 Temmuz 1718) ile kazandığı toprakları Osmanlılara geri vermek zorunda kalmıştır.
Belgrad Antlaşması’nda sınır ve mülkiyet hakları detaylı bir şekilde belirtilmediği için 2 Mart 1741 tarihinde Osmanlar ve Habsburglar arasında bir sınır anlaşması yapılmıştır. Bu anlaşmanın coğrafya üzerinde uygulamasını ise özel hudûd tahdîd komisyonları yapmıştır. Bu çalışma Osmanlı İmparatorluğu ile Habsburg Monarşisi arasında 1699-1791 arasında yapılan antlaşmalardaki Una Nehir Bölgesi’nin sınırlarını gösteren maddelerin bulunduğu defter bağlamında, Una Nehri bölgesindeki Osmanlı-Habsburg hududu (1741) tüm ayrıntıları ile ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırmada Osmanlı arşiv belgeleri ve alan yazını ile ilgili eserlerin yanı sıra Hırvatça, Almanca, İngilizce yayımlanmış eserlere başvurulmuş; nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi kullanılmıştır.
The struggles continued by the Ottoman Empire and Habsburg Monarchy against each other have a long border story in parallel to military and diplomacy. In 15th and 16th centuries, the expansion of the Ottomans into the Middle Europe in general and into the lands of the Kingdom of Medieval Hungary in private on one hand made the inner areas of Austria open to the Ottoman raids, on the other hand lead to the running battles that shaped the history of both political powers. The Ottoman Empire and Russia went to war in 1735 by involving Austria in in 1737. Since the end of the 1720s, the Monarchy being a Russian ally watched the Russian campaigns in Crimea closely and entered the war in July 1737 by getting alarmed due to a series of Russian victories and her desires. The Ottomans militarily proved that Romanovlar were much more prepared (on the alert) than the ally; they overwhelmed the Monarchy particularly in the battles of Banja Luka (1737) and Grocka (1739). Especially after the last battle (Grocka), the Ottomans brought the Habsburgs to the peace table and had the Treaty of Belgrade signed (18 Semptember 1739). According to the agreement, the natural border of Ottoman-Habsburg became Tuna, Sava and Una rivers. Monarchy relinquished the actual dominance of Serbian County (province) located in the north of Bosnia and Black Wallachia (Small Wallachia) including Belgrade as well as Šabac (Böğürdelen) to the Ottomans; yet kept hold of Banat's region of Temeşvar. In conclusion, Habsburg Monarchy was forced into giving the Ottomans the lands in she took the possession with the Treaty of Passarowitz (21 July 1718).
Since the border and property rights were not specified (stated) in detail in the Treaty of Belgrade, a border agreement was made between the Ottomans and Habsburgs on 2nd March 1741. As for the carrying of the agreement in the geography, the private committees of border constraint put it into practice. In this study, as a part of the land registry in which the articles indicating the boundaries of Una River Zone are available in the agreements made between the Ottoman Empire and Habsburg Monarchy between the years of 1699-1791, the Ottoman-Habsburg border (1741) in Una River Zone has been scrutinized carefully. In the research, as well as the Ottoman archival documents and the works concerning the body of literature, various works published in Croatian, German and English have been referred; the content analysis as one of the qualitative research methods has been used.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 6 Sayı: 4 |
Tarih ve Gelecek (Journal of History and Future) Uluslararası Hakemli Tarih Araştırmaları Dergisi
DRJI, ResearchBib, Acarindex, ERIH PLUS, ASOS Index, Sindex, SOBİAD, Türk Eğitim İndeksi, Open Access Library (oalib), Eurasian Scientific Journal Index, Google Scholar, Academic Keys, Journal Factor, Index Copernicus, CiteFactor, idealonline, SciLit, Road, Crosreff, Journal TOC, MAKTABA, INTERNATIONAL ISSN, CORE, PAPERITY, INGENTA, OPENAIRE