Amaç: Bu araştırmanın amacı, yetişkin bireylerde nesne ilişkileri örüntüleri ile yalnızlık düzeyi arasındaki ilişkide kendilik algısının (benlik saygısının) aracı rolünü incelemektir. Çalışma, psikodinamik kuramlar doğrultusunda erken dönem nesne ilişkilerinin bireyin kendilik yapısı ve kişilerarası bağ kurma kapasitesi üzerindeki etkisine odaklanmaktadır.
Yöntem: Araştırma, nicel ve ilişkisel tarama deseniyle yürütülmüştür. Örneklemi, 18-65 yaş aralığında, psikiyatrik tanı almamış 232’si kadın ve 205’i erkek olmak üzere toplam 437 yetişkin birey oluşturmaktadır. Veriler; Bell Nesne İlişkileri ve Gerçeği Değerlendirme Ölçeği (BORRTI), Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği ve UCLA Yalnızlık Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. İstatistiksel analizler Pearson Korelasyon ve Hayes’in PROCESS Macro Model 4 yapısıyla gerçekleştirilmiştir.
Bulgular: Korelasyon analizi sonuçlarına göre, nesne ilişkileri alt boyutları ile yalnızlık arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler gözlenmiştir. Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği ile yalnızlık arasında da pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ancak, ölçekten alınan yüksek puanların düşük benlik saygısını temsil etmesi nedeniyle bu bulgu, benlik saygısı düştükçe yalnızlık düzeyinin arttığı şeklinde yorumlanmaktadır. Aracılık analizi sonuçları, yabancılaşma (β = .10), güvensiz bağlanma (β = .09), egosantrizm (β = .09) ve sosyal yetersizlik (β = .08) alt boyutlarının benlik saygısı aracılığıyla yalnızlık üzerinde dolaylı etkilerinin bulunduğunu göstermiştir.
Sonuç: Elde edilen bulgular, nesne ilişkilerinde yaşanan bozulmaların yalnızlık düzeyini hem doğrudan hem de düşük benlik saygısı üzerinden dolaylı olarak artırabileceğini göstermektedir. Klinik uygulamalarda, yalnızlıkla baş etmeye yönelik müdahalelerde benlik saygısını güçlendirmeye odaklanmanın kritik önemde olduğu düşünülmektedir. Bu bağlamda çalışma, nesne ilişkileri, yalnızlık ve benlik saygısı arasında kurulan aracı modelleme yoluyla kuramsal ve uygulamalı literatüre katkı sunmaktadır.
Aims: The present study aims to examine the mediating role of self-perception in the relationship between object relations patterns and loneliness levels in adults. In line with psychodynamic theories, the study emphasizes the pivotal role of early object relations in shaping an individual’s self-structure and interpersonal bonding capacity.
Methods: This research employed a quantitative and correlational survey design. The sample consisted of 437 adults (232 women and 205 men) aged between 18 and 65, none of whom had a psychiatric diagnosis. Data were collected using the Bell Object Relations and Reality Testing Inventory (BORRTI), the Rosenberg Self-Esteem Scale, and the UCLA Loneliness Scale. Statistical analyses were conducted using Pearson’s correlation coefficient and Hayes’ PROCESS macro (Model 4).
Results: The correlation analysis revealed significant positive associations between the subdimensions of object relations and levels of loneliness. A significant positive correlation was also found between scores on the Rosenberg Self-Esteem Scale and loneliness. Given that higher scores on this scale indicate lower self-esteem, the results imply that individuals with lower self-esteem tend to experience higher levels of loneliness. Mediation analysis demonstrated that the subdimensions of alienation (β=.10), insecure attachment (β=.09), egocentrism (β=.09), and social incompetence (β=.08) had significant indirect effects on loneliness through self-esteem.
Conclusion: The findings indicate that impaired object relations significantly increase loneliness both directly and indirectly via diminished self-esteem. From a clinical standpoint, the results highlight the critical importance of interventions aimed at enhancing self-esteem as a strategy for mitigating loneliness. The study is expected to contribute to the literature by reinforcing the theoretical framework and empirical evidence supporting the mediating role of self-perception in the relationship between object relations and loneliness.
Emeği geçecek olan editör ve hakem hocalarıma teşekkürlerimi sunarım.
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Klinik Psikoloji |
| Bölüm | Orijinal Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Temmuz 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 5 Haziran 2025 |
| Kabul Tarihi | 24 Haziran 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 8 Sayı: 4 |
Üniversitelerarası Kurul (ÜAK) Eşdeğerliği: Ulakbim TR Dizin'de olan dergilerde yayımlanan makale [10 PUAN] ve 1a, b, c hariç uluslararası indekslerde (1d) olan dergilerde yayımlanan makale [5 PUAN]
Dahil olduğumuz İndeksler (Dizinler) ve Platformlar sayfanın en altındadır.
Not: Dergimiz WOS indeksli değildir ve bu nedenle Q olarak sınıflandırılmamıştır.
Yüksek Öğretim Kurumu (YÖK) kriterlerine göre yağmacı/şüpheli dergiler hakkındaki kararları ile yazar aydınlatma metni ve dergi ücretlendirme politikasını tarayıcınızdan indirebilirsiniz. https://dergipark.org.tr/tr/journal/2316/file/4905/show
Dergi Dizin ve Platformları
Dizinler; ULAKBİM TR Dizin, Index Copernicus, ICI World of Journals, DOAJ, Directory of Research Journals Indexing (DRJI), General Impact Factor, ASOS Index, WorldCat (OCLC), MIAR, EuroPub, OpenAIRE, Türkiye Citation Index, Türk Medline Index, InfoBase Index, Scilit, vs.
Platformlar; Google Scholar, CrossRef (DOI), ResearchBib, Open Access, COPE, ICMJE, NCBI, ORCID, Creative Commons vs.