Elmalı İlçesinde Nüfusun Eğitim ve Öğretim Durumu

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 6, 99 - 115, 30.12.2019

Taner Aydın

Öz

Ülkeler eğitim politikalarını belirlerken sahip oldukları nüfusu
dikkate alırlar ve bu nüfusun eğitim ve öğretim seviyesine göre planlama
yaparlar. Bu nedenle bir yerdeki nüfusun eğitim ve öğretim durumunun
incelenmesi ve doğru bir şekilde ortaya konulması gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı Elmalı
ilçesindeki nüfusun eğitim ve öğretim durumunu incelemektir. Çalışmada ilçedeki
nüfusun okullaşma ve okur-yazarlık oranları, bitirilen
eğitim düzeyine göre eğitim durumu, okul
türleri, sayıları, bunlara ait derslik, öğrenci ve öğretmen sayıları ile bunların
birbirlerine olan oranları da il ve
Türkiye geneli ile karşılaştırılarak incelenmiş, ortaya çıkan benzerlik ve
farklılıklar nedenleriyle birlikte açıklanmıştır. Çalışmaya esas olan
veriler Elmalı İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü, Elmalı Halk Eğitim Merkezi
Müdürlüğü, Elmalı Mesleki Eğitim Merkezi Müdürlüğü,  Elmalı İlçe Halk Kütüphanesi, Elmalı Gençlik
Hizmetleri ve Spor Müdürlüğü, Elmalı İlçe Müftülüğü ve Türkiye İstatistik
Kurumundan temin edilmiştir. İlçede özellikle kırsal yerleşmelerde okul öncesi eğitim ile ilgili
sorunlar yaşanmaktadır. Bu durum okul öncesi eğitim veren yeterli sayıda okulun
bulunmamasından kaynaklanmaktadır. Kırsal yerleşmelerden kentlere olan göçler,
çocuk nüfusun azalmasına bu da
buradaki okulların birçoğunun kapanmasına neden olmuştur. Bununla beraber ilçe
nüfusunun okuryazarlık oranı yüksek
olup 6 yaş ve üzerindeki nüfusun % 98,1 ini oluşturur. İlçede orta ve yüksek öğretim kurumlarında
okuyan öğrencilerin en önemli sorunu barınmadır. Orta öğretim kurumlarında
okuyan öğrencilerin barınma ihtiyacını karşılamak amacıyla yapılmış yurtlar
ihtiyaca cevap verememekte, Elmalı MYO’da okuyan öğrencilerin barınabilecekleri
bir devlet yurdu bulunmamaktadır. Bu durum bu okullara öğrenci alımını olumsuz
yönde etkilemektedir.

Anahtar Kelimeler

Elmalı, eğitim, nüfus

Kaynakça

• Cuinet, V. (1891). La Turquie d’Asie, Geographie Administrative, Statistique, Descriptive et Raisonnee de Chaque Province de l’Asie Mineure, Paris.Çakmak, Ö. (2008). Eğitimin Ekonomiye ve Kalkınmaya Etkisi, Dicle Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, II, 33-41.Çelebi, E. (2012). Günümüz Türkçesiyle Evliya Çelebi Seyahatnamesi, 2. Cilt, (Çev: Seyit Ali Kahraman), Ankara: Yapı Kredi Yayınları,Doğanay, H. (1994), Türkiye Beşeri Coğrafyası, Ankara: Gazi Büro Kitabevi, Ekiz, A. (2001), Dünden Bugüne Elmalı, Antalya: Akdeniz Yayınları.Erdem, A. R., & Kamacı, S., & Aydemir, T. (2005). Birleştirilmiş Sınıfları Okutan Sınıf Öğretmenlerinin Karşılaştıkları Sorunlar: Denizli Örneği. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 1(1-2), 3-13.Erdoğru M. A. (1995). “Antalya ve Havalisi Tarihi İçin Bir Kaynak: Defter-i Evkâf-ı Livâ-i Teke”, Tarih İncelemeleri Dergisi, 10 (1), 91-185.Erkan, S. & Kırca, A. (2010). “Okul Öncesi Eğitimin İlköğretim Birinci Sınıf Öğrencilerinin Okula Hazır Bulunuşluklarına Etkisinin İncelenmesi”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 94-106.Hasluck, F. W., & Hasluck, M. M. (1929). Christianity and Islam Under The Sultans, At The Clarendon Press. II.Güçlü, M. (2007). “Selçuklulardan Günümüze Kumluca (Antalya) Bölgesi”, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1 (22), 219-250.Güzel, A. (1999). Abdal Musa Velâyetnamesi, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. Karaca, B. (1997). XV. ve XVI. yüzyıllarda Teke Sancağı, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.Karakütük, M. (1998). Taşımalı ilköğretim uygulaması ve sorunları: “Sincan ilçesi örneği”. Eğitim ve Bilim, 22 (108), 16-21.Koday, S. (2005). “Gümüşhane İlinin Eğitim Coğrafyası”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (1), 45-56.Konya Vilayeti Salnamesi, 1285/1868-1869.Konya Vilayeti Salnamesi, 1291/1874.Konya Vilayeti Salnamesi, 1317/1899-1900.Konya Vilayeti Salnamesi, 1322/1906.Ramsay, S.W. M. (1961). Anadolu'nun Tarihî Coğrafyası. (Çev.: Mihri Pektaş). İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.Tanman, M. B. (1988). “Abdal Musa Tekkesi”, İslam Ansiklopedisi, (I, 65-66).T.C. Resmi Gazete (1924). 63, 6 Mart.T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü (1995). 166 Nolu Muhasebei Vilayeti Anadolu Defteri (937/1530), Ankara: Osmanlı Arşivi Daire Başkanlığı Yayınları. Tüner, N. (2002). “Lykıa’nın Yerleşim Coğrafyasında Yeni Lokazizasyonlar”, Sencer Şahin, Nezih Başgelen (Ed.), Likya İncelemeleri I, (63-78), Arkeoloji ve Sanat Yayınları Epigrafi ve Tarihsel Coğrafya Dizisi I. İstanbul.Yeşilyurt, M., & Orak, S., & Tozlu, N., & Uçak, A., & Sezer, D. (2007). İlköğretimde Taşımalı Eğitim Araştırması Van İl Merkezi Örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (19), 197-213.https://elmali.meb.gov.tr/ Erişim Tarihi: 30.07.2019https://www.hgk.msb.gov.tr/images/urun/il_ilce_alanlari.pdf. Erişim Tarihi: 30.07.2019http://www.tuik.gov.tr/ Erişim Tarihi: 30.07.2019