Öz
Bu makalenin temel amacı;
Türk modernleşmesi sürecinde müziğe bakış, müzikte değişim ve müziği
dönüştürme politikalarını çalışmak ve tartışmaktır. Bu makale bir literatür
taramasıdır. Çok sayıda kaynaktan “Türk modernleşmesi”, “müzikte modernleşme”,
“milli müzik”, kavramları üzerinde tanım
ve yorum eksenli olmak üzere kitap ve makalelere ulaşılmıştır. Elde edilen
bilgiler bir araya getirilmiş, yorumlanmış, böylece konuya yeni bir perspektif
kazandırılmaya çalışılmıştır. Öncelikle
“Türk modernleşmesinin” genel bir tanımı yapılmış ve bu tanımdan yola çıkarak
Türk Modernleşmesinin, Türkiye’de müziğe yansımaları üzerinde durulmuştur. Türk
Modernleşmesi iki dönem üzerinden değerlendirilebilir. Türk Modernleşmesinin
ilk dönemi Tanzimat’ın ilanını hazırlayan süreçlerle başlayıp Cumhuriyetin ilanına
kadar süren dönemdir. Türk modernleşmesinin ikinci dönemi ise Cumhuriyetin
ilanı ve onu izleyen “Tek-parti yönetiminin” yaşandığı yıllardır. Cumhuriyetin
ilanından sonra ilk uygulamaya konan modernleşme politikaları arasında müzik
politikası da vardır. Ziya Gökalp’in fikir önderliğinde “milli müzik” politikası
oluşturulmuş, bu politika kapsamında yeni bir müzik yaratılmaya çalışılmıştır. Bu
makalenin hedefi, bu politikaların uygulama alanlarını, önem ve sonuçlarını
olumlu ve olumsuz yönleri ile ele alarak toplum üzerindeki etkilerini görünür
kılmaktır.
Anahtar Kelimeler
Modernleşeme müzik Türk modernleşmesi modernleşeme politikaları
Kaynakça
- Altun, F. (2011). Modernleşme kuramı-eleştirel bir giriş. İstanbul: Küre Yayınları. Ataman, S. Y. (1991). Atatürk ve Türk musikisi. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. Başak, S. (2004). Kültür olgusu analizleri ve üç tarz-ı siyaset. Ankara: Odak Yayınları. Cangızbay, K. (2002). Çok hukukluluk, laiklik ve laikrasi. Ankara: Liberte Yayınları. Çetinkaya, Y. (1999). Müzik yazıları. İstanbul: Kaktüs Yayınları. Durgun, Ş. (2005). Devletçi gelenek ve müzik. Ankara: Alter Yayınları. Gedikli, N. (1999). Ülkemizdeki etki ve sonuçlarıyla uluslararası sanat müziği. İzmir: Ege Üniversitesi Yayınları. Gökalp, Z. (1999). Türkçülüğün esasları. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları. Köker, L. (2013). Modernleşme kemalizm ve demokrasi.İstanbul : İletişim Yayınları. Mardin, Ş. (1991). Türk modernleşmesi. İstanbul: İletişim Yayınları. Paçacı, G. (1999). Cumhuriyetin Sesli Serüveni. Cumhuriyetin Sesleri. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları Tanrıkorur, Ç. (1999). Müziğimiz ve Popülarite. Köprü Dergisi, Yaz. Tura, Y. (1999). Cumhuriyet Döneminde Türk Musikisi. Cumhuriyetin Sesleri. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları Sağer, T. (2003). Cumhuriyet Dönemi Müzik Politikaları. Ata Dergisi,11. Uçan, A. (1994). Müzik eğitimi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları. Yıldırım, E. (2012). Hayali modernlik –Türk modernliğinin icadı. İstanbul: Doğu Kitabevi.
Öz
The main objective
of this article is studying and discussing the change and transformation
policies in music and musical view in the duration of Turkish modernization.
This article is a literature review. A large number of books and articles have
been researched which are written about the concepts; Turkish modernization,
modernization in music and national music. By putting to gather the obtained
knowledge and commentaries have been tried to
gain a new perspective. Primarily a general definition of Turkish modernization
has been made and focused on the reflections of Turkish modernization on
Turkish music. Turkish modernization can be evaluated over two periods. The
first period of Turkish modernization starts with the process of preparing the
declaration of Tanzimat and ends with the declaration of the Republican regime.
The second period of Turkish modernization is the first years of the Republican
regime and the years of Single-party government. There were music policies
among the first modernization policies which are implemented with the
Republican regime. National music policy has been developed under the name of
thought leader Ziya Gökalp. Under this policy, a new type of music was tried to
be created. The aim of this article is to represent the impacts of this
policies on society by taking into account their positive and negative aspects.
Anahtar Kelimeler
Modernization music Turkish modernization policies of modernization national music
Kaynakça
- Altun, F. (2011). Modernleşme kuramı-eleştirel bir giriş. İstanbul: Küre Yayınları. Ataman, S. Y. (1991). Atatürk ve Türk musikisi. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. Başak, S. (2004). Kültür olgusu analizleri ve üç tarz-ı siyaset. Ankara: Odak Yayınları. Cangızbay, K. (2002). Çok hukukluluk, laiklik ve laikrasi. Ankara: Liberte Yayınları. Çetinkaya, Y. (1999). Müzik yazıları. İstanbul: Kaktüs Yayınları. Durgun, Ş. (2005). Devletçi gelenek ve müzik. Ankara: Alter Yayınları. Gedikli, N. (1999). Ülkemizdeki etki ve sonuçlarıyla uluslararası sanat müziği. İzmir: Ege Üniversitesi Yayınları. Gökalp, Z. (1999). Türkçülüğün esasları. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları. Köker, L. (2013). Modernleşme kemalizm ve demokrasi.İstanbul : İletişim Yayınları. Mardin, Ş. (1991). Türk modernleşmesi. İstanbul: İletişim Yayınları. Paçacı, G. (1999). Cumhuriyetin Sesli Serüveni. Cumhuriyetin Sesleri. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları Tanrıkorur, Ç. (1999). Müziğimiz ve Popülarite. Köprü Dergisi, Yaz. Tura, Y. (1999). Cumhuriyet Döneminde Türk Musikisi. Cumhuriyetin Sesleri. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları Sağer, T. (2003). Cumhuriyet Dönemi Müzik Politikaları. Ata Dergisi,11. Uçan, A. (1994). Müzik eğitimi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları. Yıldırım, E. (2012). Hayali modernlik –Türk modernliğinin icadı. İstanbul: Doğu Kitabevi.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 15 Kasım 2017 |
| Kabul Tarihi | 1 Ağustos 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 4 Sayı: 2 |
Bu dergide yayınlanan eserler Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.