The Effect of Paired Programming Teaching Approach on Academic Achievement: A Meta-Analysis Study

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 2, 115 - 126, 25.12.2024

Esra Şahin , Hikmet Zelyurt

https://doi.org/10.34137/jilses.1461507

Öz

Programming teaching is a discipline that requires problem solving skills, logical and algorithmic thinking skills. Programming teaching approaches include learner-oriented approaches and tool-oriented approaches. The paired programming approach, which is one of the learner-oriented approaches, is within the scope of the research. The approaches applied in programming teaching help students to learn programming, which is abstract, by making conceptual sense of it. The aim of the research is to determine the effect sizes of studies conducted nationally and internationally between 1960 and 2022 that address the effect of a co-Decedent programming teaching approach on students' academic achievement. One of the limitations is that the course in which the research was conducted is related to Information Technologies. The method of the research is one of the quantitative analysis methods, meta-analysis method. Meta-analysis is the processing of the data of descriptive statistics contained in experimental studies selected according to the selection criteria into the meta-analysis program, determining their compliance with the random or fixed effects model by heterogeneity testing, calculating the individual and overall effect size, and comparing and interpreting the generalizability of the data obtained by testing the comprehensiveness of the literature review study conducted with publication bias. Descriptive statistical data included in the experimental process were processed into the meta-analysis program along with the data in coding form.

Anahtar Kelimeler

Academic achievement, effect size, meta-analysis, paired programming teaching approach

Eşli Programlama Öğretimi Yaklaşımının Akademik Başarıya Etkisi: Meta-Analiz Çalışması

Öz

Programlama öğretimi; problem çözme becerisi, mantıksal ve algoritmik düşünme becerisi gerektiren bir disiplindir. Programlama öğretimi yaklaşımları; öğrenen odaklı yaklaşımlar ve araç odaklı yaklaşımları içermektedir. Öğrenen odaklı yaklaşımlardan biri olan eşli programlama yaklaşımı araştırma kapsamındadır. Programlama öğretiminde uygulanan yaklaşımlar, öğrencilerin soyut olan programlamayı kavramsal olarak anlamlandırarak öğrenmesine yardımcı olmaktadır. Araştırmanın amacı; 1960-2022 yılları arasında ulusal ve uluslararası alanda yapılmış, eşli programlama öğretimi yaklaşımının öğrencilerin akademik başarısına etkisini ele alan çalışmaların etki büyüklüklerini belirlemektir. Araştırmanın yapıldığı dersin Bilişim Teknolojileri ile ilgili olması sınırlılıklardan biridir. Araştırmanın yöntemi nicel analiz yöntemlerinden meta-analiz yöntemidir. Meta-analiz, seçilme kriterlerine göre seçilen deneysel çalışmalarda yer alan betimsel istatistiklerin verilerinin meta-analiz programına işlenerek heterojenlik testi ile rastgele ya da sabit etkiler modeline uygunluğu belirlenerek bireysel ve genel etki büyüklüğünün hesaplanması ve yayın yanlılığı ile yapılan literatür tarama çalışmasının kapsamlılığının test edilerek elde edilen verilerin genellenebilirliğinin alan yazındaki çalışmalarla karşılaştırılıp yorumlanmasıdır. Meta analiz programına, kodlama formundaki verilerle beraber deneysel süreçte yer alan betimsel istatistik verileri işlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Akademik başarı, etki büyüklüğü, meta-analiz, eşli programlama öğretimi yaklaşımı

Kaynakça

• Amira, T., Lamia, M. & Hafidi M. (2019). Implementation and evaluation of flipped algorithmic class. International Journal of Information and Communication Technology Education,15(1).
• Aydın, G. (2016). Ters yüz sınıf modelinin üniversite öğrencilerinin programlamaya yönelik tutum, öz-yeterlik algısı ve başarılarına etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Batdı, V. (2018). Eğitimde yeni bir yönelim: mega çoklu bütüncül yaklaşım ve beyin temelli öğrenme örnek uygulaması. Adıyaman: İksad Yayınevi.
• Borenstein, M., Hedges, L.V., Higgins, J.P.T & Rothstein, H.R. (2009). Introduction to meta-analysis. A John Wiley and Sons Ltd. Publication:United Kingdom.
• Card, N.A. (2012). Applied meta-analysis for social science research. The Guilford Press:London.
• Cleophas, T.J.& Zwinderman, A.H. (2017). Modern meta-analysis:review and update methodologies. Springer International Publishing:Switzerland.
• Dinçer, S. (2014). Eğitim bilimlerinde uygulamalı meta-analiz. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
• F.MacDonald, T.W. (2015). Exploring the flipped classroom in a community college setting. Unpublished Master of Arts Dissertation, University of Ontario Institute of Technology, Canada.
• Iskrenovic-Momcilovic, O. (2019). Pair programming with scratch. Education and Information Technologies,24, 2943–2952.
• Jawad, M.H. (2018). Exploring how ıntegrating art & animation in teaching text-based programming affects high school students' ınterest in computer science. Unpublished Doctoral Dissertation, Eastern Michigan University, USA.
• Kert, B.S. (2018). Programlama öğretimi için pedagojik yaklaşımlar. Y. Gülbahar ve H. Karal (Ed.). Kuramdan uygulamaya programlama öğretimi (1.baskı),(s.93-130). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Kış, A. (2013). Okul müdürlerinin öğretimsel liderlik davranışlarını gösterme düzeylerine ilişkin yönetici ve öğretmen görüşlerine yönelik bir meta-analiz (Yayınlanmamış doktora tezi). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Olivares, M.D. (2019). Explorıng socıal ınterventıons for computer programmıng: leveragıng learnıng theorıes to affect student socıal and programmıng behavıor. Unpublished Doctoral Dissertation, Washıngton State Unıversıty, USA.
• Öztürk, S. (2016). Programlama öğretimindeki ters yüz öğretim yönteminin öğrencilerin başarılarına, bilgisayara yönelik tutumuna ve kendi kendine öğrenme düzeylerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Pigott, T.D. (2012). Advances in meta-analysis. Springer Publication:London.
• Şahin, S. (2019). Programlama öğretiminde ters yüz sınıf uygulamalarının ortaokul öğrencilerinin akademik başarısına etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Tosuntaş, Ş. B. ,Emirtekin,E. ve Kırcaburun,K. (2019). Kodlama eğitiminde işbirlikli öğrenme yaklaşımı: eşli kodlama. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi,16(27).
• Wang, X.M. & Hwang, G.J. (2017). A problem posing-based practicing strategy for facilitating students’ computer programming skills in the team-based learning model. Association for Educational Communications and Technology,65,1655-1671.
• Yıldırım, S. ve Bölen, M.C. (2018). Bulut bilişim temelli ve geleneksel işbirlikli grup çalışmalarının akademik başarı ve öğrenen memnuniyeti açısından karşılaştırılması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,31(1),63-90.
• Yıldız, T. (2019). Programlama öğretiminde akran öğretimi yönteminin öğrencilerin derse karşı tutum, akademik başarı ve programlama özyeterliklerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Yüksel, S. (2017). Scratch programı öğretiminde ayrılıp birleşme tekniği kullanımının öğrencilerin derse yönelik tutumuna, akademik başarısına ve kalıcılığa etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Zhong, B. , Wang, Q. & Chen, J. (2016). The impact of social factors on pair programming in a primary school. Computers in Human Behavior,64,423-431.