Effects of Different IBA (Indole-3-Butyric Acid) Doses and Leaf Presence on Rooting of Tea [(Camellia sinensis (L.) O. Kuntze] Hardwood Cuttings

Yıl 2024, , 1 - 7, 01.03.2024

Mehmet Zahit Aydın , Özgün Kalkışım

https://doi.org/10.21597/jist.1351166

Öz

The purpose of this study; within the scope of propagation of tea plant with hardwood cuttings, which is one of the vegetative propagation methods, the aim is to investigate the effects of 3 different Indole-3-Butyric Acid hormone doses and the presence of 2 different leaves on rooting on hardwood cuttings taken from annual shoots during the rest period. Hardwood cuttings have the opportunity to be supplied in a wider period during the compared to other cuttings types. For this purpose, hardwood cuttings taken from the tea orchards in Pazar district of Rize province were used. Control and three different doses of Indole-3-Butyric Acid (3000, 4000, 5000 ppm) were applied to hardwood cuttings, and also two different hardwood cuttings with half leaves and full leaves were applied. The study was carried out in a greenhouse with perlite environment concrete pads without bottom heating. The study was planned as three replications according to the factorial experimental design in randomized. The best results in hardwood cuttings were obtained from the application of 3000 ppm Indole-3-Butyric Acid hormone cuttings. The highest rooting rate was 70% and 66.6%, respectively, in the application of 3000 ppm Indole-3-Butyric Acid in whole and half-leaf cuttings; the lowest was found to be 48.3% in half leaf 5000 ppm Indole-3-Butyric Acid application.
Considering all the results, it was concluded that the full-leaf hardwood cuttings applied with 3000 ppm dose of Indole-3-Butyric Acid hormone on rooting and root development of tea hardwood cuttings gave the best results and this application can be recommended.

Anahtar Kelimeler

Tea, Cutting, Rooting, Indole-3- butyric acid (IBA)

Çay [(Camellia sinensis (L.) O. Kuntze] Odun Çeliklerinin Köklenmesi Üzerine Farklı IBA (Indol-3-Bütirik Asit) Dozlarının ve Yaprak Varlığının Etkileri

Öz

Bu çalışmanın amacı; çay bitkisinin vejetatif çoğaltma yöntemlerinden biri olan odun çelikleriyle çoğaltılması kapsamında, dinlenme döneminde yıllık sürgünlerden alınan odun çeliklerine 3 farklı Indole-3-Butyric Acid hormon dozlarının ve 2 farklı yaprak varlığının köklenme üzerine etkilerini araştırmaktır. Odun çelikleri diğer çelik tiplerine göre dinlenme dönemi boyunca daha geniş bir periyotta temin edilebilme imkânına sahiptir. Bu amaçla Rize ilinin Pazar ilçesinde bulunan çay bahçelerinden alınan odun çelikleri kullanılmıştır. Odun çeliklerine kontrol ve Indole-3-Butyric Acid’in üç farklı dozu (3000, 4000, 5000 ppm) uygulanmış ve ayrıca yarım yapraklı ve tam yapraklı iki farklı odun çeliği olacak şekilde uygulama yapılmıştır. Çalışma alt ısıtmasız perlit ortamlı beton yastıkların bulunduğu polycarbon serada yürütülmüştür. Çalışma tesadüf parsellerinde deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak planlanmıştır. Odun çeliklerinde en iyi sonuç, tam yapraklı odun çeliklerinin 3000 ppm dozunda Indole-3-Butyric Acid hormon uygulamasından elde edilmiştir. En yüksek köklenme oranı tam ve yarım yapraklı çeliklerde 3000 ppm Indole-3-Butyric Acid uygulamasında sırasıyla %70 ve %66.6; en düşük ise yarım yaprak 5000 ppm Indole-3-Butyric Acid uygulamasında %48.3 olarak bulunmuştur.
Tüm sonuçlar dikkate alındığında çay odun çeliklerinin köklenme ve kök gelişimi üzerine, 3000 ppm dozunda Indole-3-Butyric Acid hormonu uygulaması yapılan tam yapraklı odun çeliklerinin en iyi sonucu verdiği ve bu uygulamanın önerilebileceği kanaatine varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Çay, Çelik, Köklenme, Indole-3-butyric acid (IBA)

Kaynakça

• Altındal, E. & Balta, F. (2002). Comporasion of rooting capabilities of Turkish tea clones. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 26,195-201.
• Ayfer, M., Çelik, M., Çelik, H., Vanlı, H., Tutgaç, T., Turna, T., & Dumanoğlu, H. (1987). Farklı gölgeleme materyalleri, çelik alma zamanları ve çelik tiplerinin çay çeliklerinin köklenmeleri üzerine etkileri. Uluslararası Çay Sempozyum (26-28 Haziran 1987, Rize) Bildirileri, 26-34.
• Barua, D. N. (1989). Science and Practice in Tea Culture. Calcutta: Tea Research Association, Johat, 509pp.
• Bidarigh, S. & Azarpour, E. (2013). Evaluation of the effect of MS medium levels on rooting in micro cuttings of tea (Camellia sinensis L.) under in vitro culture condition. ARPN J Agricultures and Biological Journal, 8, 24-28.
• Çaykur, (2022). http://www.caykur.gov.tr/default.aspx#,18.04.2022.
• Fan, K., Shi, Y., Luo, D., Qian, W., Shen, J., Ding, S., & Wang, Y. (2022). Comparative transcriptome and hormone analysis of mature leaves and new shoots in tea cuttings (Camellia sinensis) among three cultivars with different rooting abilities. Journal of Plant Growth Regulation, 41(7), 2833-2845.
• FAO, (2021). http://www.fao.org/faostat/en/#data/QC/visualize, 30.09.2023.
• Hartmann, H.T., Kester, D. E., Davies, F. T. JR., & Geneve, L. R. (2002). Plant Propagation: Principles and Practices, Seventh Edition. Regents / Prentice Hall International Editions. Englewood Cliffs. New Jersey, USA, 869 pp.
• Hoque, M. E. (2016). Effect of Indole Butyric Acid on Raising Plants from Stem Cuttings of Tea (Camellia sinensis L.) in The Nursery. The Agriculturists, 14(2), 124-129.
• Kamunya, S.M., Wachira, F.N., Pathak, R.S., Muoki, R.C., & Sharma, R.K. (2012). Tea Improvement in Kenya. In: Global Tea Breeding. Advanced Topics in Science and Technology in China. Springer, Berlin, Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-642-31878-8_5.
• Kaşka, N. & Yılmaz, M. (1974). Bahçe Bitkileri Yetiştirme Tekniği. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, 79, Adana.
• Kinez M. (1967). Tea Cultivation. Ministry of Agriculture, General Directorate of Agricultural Affairs, Ankara; 1967, Turkey.
• Öksüz, M. (1987). Ülkemizde seleksiyonla bulunan beş çeşit klon çayın bazı özellikleri ile bunların ortadoks ve rotervane yöntemleri ile elde edilen mamül çayların kalite karakteristiklerinin tespiti, Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü, Çay Araştırma Enstitüsü Başkanlığı Yayını, Rize.
• Özbek, S., Özsan, M. & Yılmaz, M. (1961). Çay çeliklerinin köklenmeleri üzerine muhtelif hormonların tesiri, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yıllığı, 11(2):175-204.
• Sarjiyah, S., Guretna, T. & Samidjo, G. S. (2020). Effects of exogenous auxin on stem cutting growth of tea (Camellia sinensis). In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science (Vol. 458, No. 1, p. 012037). IOP Publishing.
• Tanaka, J. (2012). Japanese Tea Breeding History and the Future Perspective. In: Global Tea Breeding. Advanced Topics in Science and Technology in China. Springer, Berlin, Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-642-31878-8_6.
• Templer, J. C. (1971). Grafting- top working field tea, Tea Research Institute of East Africa, Annual Report, 47pp.
• Trevisanato, S. I. & Kim, Y. I. (2000). Tea and Health. Nutrition Reviews, 58(1), 1-10.
• Wazir, J. S. (2014). Effect of NAA and IBA on rooting of Camellia cuttings, International Journal of Agriculture and Veterinary Sciences, 2, 121-126.
• Yao, MZ. & Chen, L. (2012). Çin'de Çay Germplazmı ve Islahı. İçinde: Küresel Çay Islahı. Çin'de Bilim ve Teknolojide İleri Konular. Springer, Berlin, Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-642-31878-8_2.
• Yavaşi, A. (2012). Çay çeliklerinin köklendirilmesinde ortam, ph ve hormonların etkileri, Yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye.
• Zenginbal, H. & Haznedar, A. (2013). Çayda Fidan Üretim Teknikleri, Rize Kalkınma Sempozyumu (3-4 Mayıs 2013, Rize) Bildirileri, 125-135.
• Zenginbal, H. & Haznedar, A. (2013). Çayın (Camellia sinensis L.) kalem ve göz aşısı ile çoğaltılması üzerine bir araştırma, Akademik Ziraat Dergisi, 2(2), 99-106.
• Zenginbal, H., Haznedar, A., & Zenginbal, E. (2014). Influence of type cutting, IBA concentration and collection times on rooting of tea (Camellia sinensis L.), Research in Plant Biology, 4(4), 1-8.
• Zenginbal, H., Özcan, M., & Haznedar, A. (2006). Kivi (Actinidia deliciosa, A. Chev.) Odun Çeliklerinin Köklenmesi Üzerine Iba Uygulamalarının Etkisi. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 21(1), 40-43.