Determining Yield of Some Strawberry Cultivars in Ecology of Merzifon (Amasya)

Yıl 2018, , 11 - 15, 30.06.2018

Mustafa Kenan Geçer , Müttalip Gündoğdu Gökhan Başar

https://doi.org/10.21597/jist.427752

Cited By: 7

Öz

Strawberry is ranked as the first within berry fruit group in terms of production and consumption

values. With the increase in consumer’s demands, strawberry production increases day by day due to the fact that

strawberry has many developed commercial cultivars and adaptation to various climate conditions. It is necessary

to evaluate the yield and quality under various climate and soil conditions of many developed strawberry cultivars

and recommend them to producers as a result of these studies. This study was conducted to investigate yield

characteristics and production opportunities of four commercial strawberry cultivars (Albion, Sweet Charlie, San

Andreas, and Monterey) grown in Merzifon district of Amasya city. In the study, Monterey cultivar had the highest

yield with an average of 307.8 g plant-1, followed by Albion cultivar (283.7 g plant-1), San Andreas cultivar (243.7

g plant-1), and Sweet Charlie cultivar (64.41 g plant-1). Monterey cultivar gave the highest result with the average

of 26.08 in fruit number per plant. In fruit index, Albion cultivar had the largest fruits (12.8 g berry-1), whereas,

the cultivar having the smallest fruits was Sweet Charlie (7.39 g berry -1). Even though no statistically significant

difference was observed between the examined cultivars in terms of soluble solid content, Monterey cultivar had

the highest soluble solid (9.81 %).

It was concluded in the present study that strawberry production could be realized and especially Albion, Monterey

and San Andreas strawberry cultivars could be evaluated as an alternative product for locals in Merzifon district

that have suitable conditions for plant production in terms of climate and soil conditions.

Anahtar Kelimeler

Fruit yield, Merzifon, strawberry

Bazı Çilek Çeşitlerinin Merzifon (Amasya) Ekolojisindeki Verim Durumlarının Tespiti

Öz

Çilek üzümsü meyve grubu içerisinde üretim ve tüketim değerleri bakımından birinci sıradadır. Tüketici

taleplerindeki artış, geliştirilen birçok ticari çeşit ve değişik iklim koşuluna uyumu sayesinde çilek yetiştiriciliği

günden güne artış göstermektedir. Çok sayıda geliştirilen çilek çeşidinin değişik iklim ve toprak şartlarında verim

ve kalitelerinin değerlendirilmesi ve bu çalışmalar sonucunda üreticilere önerilmesi gerekmektedir. Bu çalışma

ile Amasya’nın Merzifon ilçesinde dört ticari çilek çeşidinin (Albion, Sweet Charlie, San Andreas, Monterey)

verim özellikleri ve üretim imkanları incelenmiştir. Çalışmada bitki başına verim en yüksek 307.8 g ile Monterey

çeşidinde belirlenmiş olup bunu 283.7 g ile Albion, 243.7 g ile San Andreas ve 64.41 g ile Sweet Charlie çeşidi

takip etmiştir. Bitki başına meyve sayısı en fazla Monterey çeşidinde (26.08 adet) tespit edilmiştir. İrilik indeksi

bakımından da Albion çeşidi 12.8 g meyve-1 ile en iri meyvelere sahip olurken, en küçük meyvelere sahip çeşit

Sweet Charlie (7.39 g meyve-1) olmuştur. Suda çözünebilir kuru madde miktarı (SÇKM) bakımından çeşitler

arasında istatistiksel olarak önemli bir fark gözlenmemesine rağmen en yüksek SÇKM içeriği %9.81 ile Monterey

çeşidinde tespit edilmiştir.

Çalışma ile iklim ve toprak özellikleri bakımından bitkisel üretim için uygun koşullara sahip olan Merzifon

ilçesinde çilek üretiminin yapılabileceği ve özellikle Albion, Monterey ve San Andreas çilek çeşitlerinin yöre halkı

için alternatif ürün olarak değerlendirilebileceği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Çilek, Merzifon, meyve verimi

Kaynakça

• Ağaoğlu YS, 1986. Üzümsü Meyveler. Ankara Üniv., Ziraat F. Yayınları. Yayın No: 984, Ankara. 377.
• Atasay A, Türemiş NF, Demirtaş İ, Göktaş A, 2006. Eğirdir (Isparta) Koşullarında Yaz Dikimi Yapılan Bazı Çilek Çeşitlerinin Verim ve Kalite Özellikleri. II. Ulusal Üzümsü Meyveler Sempozyumu,14-16 Eylül 2006, Tokat, s: 100-105.
• Balcı G, 2005. Klasik ve Organik Çilek Yetiştiriciliğinin Verim, Kalite ve Kârlılık Yönünden Karşılaştırılması Üzerine Bir Araştırma. (yüksek lisans tezi, basılmamış). Ondokuz Mayıs Üniv., Fen Bilimleri Enst., Samsun.
• Çevik İ, Erhan M, 2003. Bazı Üzümsü Meyve Çeşitlerinin Teknolojik Özellikleri Üzerine Araştırmalar. Gıda ve Yem Bilimi Teknolojisi, 3: 1-6.
• Demirsoy L, Demirsoy H, Uzun S, Öztürk A, 2007. The Effects of Different Periods of Shading on Growth and Yield in ‘Sweet Charlie’ Strawberry. Europ. J. Hort. Sci., 72(1):26–31
• Demirsoy L, Öztürk A, Serçe S, 2012. Çileklerde (Fragaria) çiçeklenme ile fotoperiyot arasındaki ilişkiler. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi. 27(2):110-119.
• Faedi W, Turci P, Sirolli M, Dercole N, Bazzocchi C, 1989. Effect of Different Propagation Systems on Strawberry Plant Performance. Acta Horticulturae, 265: 321-326.
• FAO 2017. FAOSTAT Verileri http://www.fao.org/faostat/en/#data/QC (E.T: 25.12.2017).
• Galetta GJ, Bringhurst RS, 1990. Strawberry management. In: Galetta, G. J., Himelrick, D. (Eds.). Small fruit crop management. Prentice-Hall, Englewood Cliffs, NJ, 83-156.
• Geçer MK, Gündoğdu M, Muradoğlu F, Yılmaz H, 2011. Van Ekolojik Şartlarında Yetiştirilen Farklı Çilek Çeşitlerinde Frigo Fide Üretimi ve Bu Fidelerin Verim Özellikleri. YYÜ Tar. Bil. Dergisi, 21(2): 82-88.
• Geçer MK, Yılmaz H, 2011. Van Ekolojik Koşullarında Üretilen Çilek Fidelerinin Meyve Verim Özelliklerinin Belirlenmesi. Iğdır Üniv. Fen Bilimleri Enst. Der., 1(2): 15-22.
• Gecer MK, Eyduran E, Yilmaz H, 2013. The Effect of Different Applications on Fruit Yield Characteristics of Strawberries Cultivated Under Van Ecological Condition. The Journal of Animal & Plant Sciences, 23(5): 1431-1435.
• Gülsoy E, 2003. Van Ekolojik Koşullarında Farklı Örtü Tiplerinde Bazı Çilek Çeşitlerinin Adaptasyonu (yüksek lisans tezi, basılmamış). Yüzüncü Yıl Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
• Gülsoy E, Yılmaz H, 2004. Van Ekolojik Koşullarında Farklı Örtü Tiplerinin Bazı Çilek Çeşitlerinin Adaptasyonu Üzerine Etkileri. Y. Y. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 9 (1): 50-57.
• Hancock JF, Luby JJ, Dale A, Callow PW, Serce S, El-Shiek A, 2002. Utilizing wild Fragaria virginiana in strawberry cultivar development: Inheritance of photoperiod sensitivity, fruit size, gender, female fertility and disease resistance. Euphytica 126:177–184.
• İslam A, Cangi R, Özgüven AI, 2003. Doğu Karadeniz Bölgesinde Çilek Yetiştirme Olanakları. Ulusal Kivi ve Üzümsü Meyveler Sempozyumu, 23- 25 Ekim 2003, Ordu. 203- 207.
• İştar A, Güleryüz M, Şen SM, 1983. Erzurum Koşullarında Çilek Yetiştiriciliği Üzerine Araştırmalar. Atatürk Üniv. Ziraat Fakültesi Dergisi, 14: 3-4.
• Kadıoğlu Z, Aslantaş R, Albayrak M, Vurgun H, Esmek İ, Albayrak S, 2009. Erzincan Şartlarında Yaz Dikiminde Yetiştirilen Bazı Çilek Çeşitlerinin Verim ve Kalitelerinin Belirlenmesi. III. Ulusal Üzümsü Meyveler Sempozyumu Bildirileri, 10-12 Haziran 2009, Kahramanmaraş. 16.
• Kanmaz G, 1995. Yeni Bazı Çilek Çeşitlerinde Günü Kısaltma Uygulamalarının Verim ve Kalite Üzerine Etkileri. (yüksek lisans tezi, basılmamış). Çukurova Üniv. Fen Bil. Enst., Adana. Kaşka N, Paydaş S, Eti S, Türemiş N, 1993. Ülkemizde Yetiştiriciliği Yapılan Çilek Çeşitlerinin Güneydoğu Anadolu Bölgesine Adaptasyonu. Gap Yayınları, Yayın No:73, Adana.
• Kılıçel İ, 2005. Bazı Çilek Çeşitlerinin Van Ekolojik Koşullarında Fide Verim Özelliklerinin Belirlenmesi (yüksek lisans tezi, basılmamış). Yüzüncü Yıl Üniv. Fen Bil. Enst. Van.
• Lopez-Aranda JM, Lopez-Montera R, Chaves M, Alvarez A, Bartual R, 1993. Eveluation of New Spanish Cultivars of Strawberry in Huelva, South Western Spain. Acta Horticulture, 348: 207-213. Macit İ, Koç A, Akbulut M, 2006. Bazı Çilek Çeşitlerinin Samsun Sahil Koşullarında Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. II. Ulusal Üzümsü Meyveler Sempozyumu,14-16 Eylül 2006, Tokat. 70-74.
• Mengüç V, Ölez H, Poyraz H, 1968. Çilek ve Çilek Yetiştiriciliği. Yalova Bölge Bağ-Bahçe Araştırma Enstitüsü Yayınları: 1, İstanbul.
• Özbek S, 1987. Genel Meyvecilik. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları Ders Kitabı, No:31, Adana. 386 s.
• Öztürk A, Demirsoy L, 2004. Değişik gölgeleme uygulamalarının Camarosa çilek çeşidinde verim ve büyüme üzerine etkileri. Bahçe. 33(1-2): 39-49.
• Taşkın S, Pekmezci M, 1992. Bazı Erkenci Çilek Çeşitlerinin Açıkta ve Değişik Örtü Tipleri Altında Yetiştirilmesi Üzerinde Bir Araştırma. I. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi, Cilt: 1, Ege Üniv. Ziraat Fak. Bornova, İzmir.
• TÜİK, 2017. Türkiye İstatistik Kurumu verileri, rapory.tuik.gov.tr/27–09–2017–15:07:06- 8 9 7 9 2 4 1 7 2 1 1 1 6 0 5 0 8 4 2 0 7 3 6 8 1 3 1 4.html? (E.T: 27.09.2017).
• Türemiş N, Özdemir E, Kaşka N, 1996. Bazı Önemli Çilek Çeşitlerinde Değişik Dikim Mesafelerinin Fide Verim ve Kalitesi Üzerine Etkileri. Bahçe Dergisi, 25 (1-2): 3-10.
• Türemiş N, Özgüven AI, Paydaş S, 2000. Güneydoğu Anadolu Bölgesinde Çilek Yetiştiriciliği. Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu, Türkiye Tarımsal Araşt. Projesi Yayınları, Adana, 36 s.
• Yıldız N, 1986. Araştırma ve Deneme Metodları. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Ders Notları, Erzurum. 239s.
• Yılmaz H, 1997. Van Ekolojik Şartları İçin Çileklerde Uygun Dikim Zamanları Ve Çeşitlerin Tespiti Üzerine Araştırmalar (doktora tezi, basılmamış). Yüzüncü Yıl Üniv. Fen Bil. Enst., Van.
• Yılmaz H, Oğuz Hİ, Yıldız K, Geçer MK, 2006. Soğuk Bölgelerde Çilek Yetiştiriciliğinde Karşılaşılan Sorunlar ve Bazı Çözüm Önerileri. II. Ulusal Üzümsü Meyveler Sempozyumu,14-16 Eylül 2006, Tokat. 61-69.