The Contributions of Landscape Implementations in Primary School Gardens to Education and Students

Yıl 2018, , 247 - 256, 30.06.2018

Hüccet Vural , Sevgi Yılmaz

https://doi.org/10.21597/jist.428972

Cited By: 3

Öz

In this study, it was aimed to determine the contributions of physical developments in school gardens

to students by designing landscape implementations for a modelled school. Mecidiye Primary and Secondary

School, which are located in one of the central districts-Yakutiye, was chosen as the modelling school. The study is

based on landscape implementation design process, partial landscape implementations and the data obtained from

questionnaire results before and after the implementation. 212 students were attended to the questionnaire before

the implementation started; and 174 students attended the questionnaire after the implementation ended. The data

were analysed using descriptive statistics of SPSS 18 program and signed ranked test. According to comparative

analysis of the results of questionnaires which was done by students before and after the implementation to find out

contributions to students physical recruitment at schoolyard, it has been found out that more qualitative physical

environment contributes to students well-being in several ways and this contribution is statistically significant

(for 22 questions, the result of Wilcoxon signed rank test is z= -3.52, p<.05). According to questionnaire results,

landscape implementations were found out to contribute to the rate of students’ satisfaction at %33.1, the rate of

acquiring environmental consciousness at %20.1, the rate of increase at school success at %39.2, the rate of their

use for educational purposes at %8.7, and the rate of increase in accidents and crash number among students during

breaks at %28.7.

Anahtar Kelimeler

Design process, Erzurum, school gardens, school landscape

İlköğretim Okul Bahçesi Peyzaj Uygulamalarının Eğitim Öğretim ve Öğrencilere Katkıları

Öz

Araştırmada örneklenen okul için katılımcı yaklaşımla peyzaj tasarımı yaparak okul bahçesinde yapılan

fiziki iyileştirmenin öğrencilere katkılarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Uygulama alanı olarak Erzurum kent

merkezi Yakutiye İlçesinde bulunan Mecidiye İlkokulu ve Ortaokulu seçilmiştir. Araştırma peyzaj tasarım süreci,

kısmi peyzaj uygulamaları ve uygulama öncesi ve sonrası anket çalışmaları sonuçlarına dayanmaktadır. Araştırma

kapsamında yapılan ankete uygulama öncesi 212 öğrenci, uygulama sonrası 174 öğrenci katılmıştır. Veriler SPSS

18 programında betimsel istatistik ve Wilcoxon işaretli sıralar testi kullanılarak analiz edilmiştir. Peyzaj tasarım ve

uygulama çalışmalarının yapıldığı okulda uygulama öncesi ve sonrası anket sonuçlarının karşılaştırmalı analizinde

iyileştirilmiş fiziki çevrenin birçok bakımdan öğrencilere katkı sağladığı ve bu katkının istatistiksel olarak anlamlı

olduğu belirlenmiştir (22 soru için Wilcoxon işaretli sıralar testi sonucu; z= -3.52, p<.05). Anket sonuçlarına göre

okul bahçesinde yapılan peyzaj uygulamalarının; öğrencilerin memnuniyet oranına %33.1, çevre bilinci kazanma

oranına %20.1, psikolojik olarak rahatlama oranına %39.6, yeni şeyler öğrenme oranına %31.1, okul başarısında

artış oranına %39.2, eğitim amaçlı kullanım oranına %8.7 ve teneffüslerde çarpışma ve kazalarda azalma oranına

%28.7 katkı sağladığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Erzurum, okul bahçeleri, okul peyzajı, tasarım süreci

Kaynakça

• Aksu ÖV, Demirel Ö, 2011. Trabzon kenti ilköğretim okul bahçelerinde tasarım ve alan kullanımları. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, 12-1: 40-46.
• Algan H, Uslu C, 2009. İlköğretim okul bahçelerinin tasarlanmasına paydaş katılımı: Adana örneği. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(2): 129–140.
• Anonim, 2014. Milli Eğitim İstatistikleri Örgün Eğitim 2013-2014. MEB Strateji Geliştirme Başkanlığı Yayınları, ISSN / ISBN: 1300-0993 / 978-975-11-3808-8, 262 s, Türkiye.
• Armitage M, 2005. The İnfluence of school architecture and design on the outdoor play experience within the primary school. Paedagogica Historica, 41 (4): 535–553.
• Bell AC, Dyment JE, 2008. Grounds for health: the intersection of green school grounds and health-promoting schools. Environmental Education Research, 14(1): 77–90.
• Bookout SM, 2010. Elementary schoolyard landscapes as outdoor learning environments: North Texas stakeholders’ perceptions of the no child left inside act. The University of Texas at Arlington, Master of Landscape Architecture, 127 p, USA.
• Büyüköztürk Ş, 2011. Veri Analizi El Kitabı (15.Baskı). Pegem Akademi Yayınları, 216s, Türkiye.
• Cengiz C, İnce ML, 2013. Farklı okul ortamlarındaki çocukların okul sonrası fiziksel aktivitelerde algıladıkları öz-yeterlikleri. Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(21): 135-147.
• Duymuş B, Yurtkoru ES, Çinko M, 2012. Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi. Beta Yayınları, 4.Baskı, 215s, Türkiye.
• Dyment JE, 2005. Gaining Ground: The Power and Potential of School Ground Greening in the Toronto District School Board. National Library of Canada Cataloguing in Publication Data, ISBN 0-9732124-9-7, 53s, Canada.
• Dyment JE, Bell AC, 2007. Active by design: promoting physical activity through school ground greening. Children’s Geographies, 5(4): 463–477.
• Hodson CB, Sander HA, 2017. Green urban landscapes and school-level academic performance. Landscape and Urban Planning, 160: 16-27.
• Karakaya B, Kiper T, 2013. Edirne kent merkezindeki bazı ilköğretim okul bahçelerinin peyzaj tasarım ilkeleri açısından mevcut durumunun belirlenmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 10 (1): 59-71.
• Karasolak K, 2009. Mimari özellikleri farklı ilköğretim okullarındaki öğrenci ve öğretmenlerin okullarının bina ve bahçeleri hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Basılmamış) Yüksek Lisans Tezi, 168s.
• Laaksoharju T, Rappea E, Kaivolab T, 2012. Garden affordances for social learning, play and for building nature–child relationship. Urban Forestry & Urban Greening, 11: 195– 203.
• Li D, Sullivan WC, 2016. Impact of views to school landscapes on recovery from stress and mental fatigue. Landscape and Urban Planning, 148:149-158.
• Mansuroğlu S, Sabancı A, Erdoğan R, 2010. İlköğretim Okulları Bahçelerinin Eğitimsel Etkinlik ve Öğrencilere Katkılarının Değerlendirilmesi: Antalya Örneği. TÜBİTAK-ÇAYDAG, Proje No: 107Y306, Sonuç Raporu (Basılmamış), 159 s., 2010.
• Matsuoka RH, 2010. Student performance and high school landscapes: Examining the links. Landscape and Urban Planning, 97: 273-282.
• Özdemir A, Yılmaz O, 2008. Assessment of outdoor school environments and physical activity in Ankara’s primary schools. Journal of Environmental Psychology, 28(3): 287-300.
• Özdemir A, Corakçı M, 2010. Participation in the greening of schoolyards in the Ankara public school system. Scientific Research and Essays, 5 (15): 2065-2077.
• Skelly SM Bradley JC, 2000. The Importance of school gardens as perceived by Florida elementary school teachers. Hort Technology, 10(1): 229-231.
• Tanner CK, 2008. Explaining relationships among student outcomes and the school’s physical environment. Journal of Advanced Academics, 19( 3): 444–471.
• Veitch J, Salmon J, Ball K, 2007. Children’s perceptions of the use of public open spaces for active free-play. Children’s Geographies, 5(4): 409–422.
• Vural H, 2002. Tarihi çevrelerde peyzaj planlama ve Erzurum kenti örneği. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, (Basılmamış) Yüksek Lisans Tezi, 127s.
• Yarbrough KA, 2001. The relationship of school design to academic achivement of elemantary school children. Department of Educational Leadership University, (Basılmamış) Doktora Tezi, 114s.
• Yılmaz H, Yılmaz S, 2000. Peyzaj Mimarlığında Tasarım Süreci ve Proje Örnekleri. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Yayınları, No: 218, 106s, Türkiye.