Peyzaj Mimarlığı Bölümü Öğrencilerinin DıĢ Mekan Rekreasyon Eğilimleri: Akdeniz Üniversitesi Örneği

Yıl 2019, , 1692 - 1703, 01.09.2019

Sibel Mansuroğlu , Veysel Dağ

https://doi.org/10.21597/jist.492697

Öz

Bireylerin fiziksel ve psikolojik sağlıkları ile sosyal iliĢkilerinin geliĢmesi, bireysel ve/veya grup halinde katıldıkları rekreasyon etkinliklerine bağlıdır. Bu çalıĢmada eğitim-öğrenim dönemlerinin belli bir bölümünde rekreasyon ile iliĢkili dersler alan, Akdeniz Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Peyzaj Mimarlığı Bölümü lisans öğrencilerinin dıĢ mekan rekreasyon faaliyetlerine yaklaĢımlarının belirlenmesi amaçlanmıĢtır. 150 öğrenci ile yapılan anket çalıĢması sonucunda öğrencilerin en fazla katıldıkları etkinliklerin yürümek, bisiklet sürmek ve yüzmek olduğu, rekreasyon etkinliklere katılamama nedenlerinin baĢında ise zaman yetersizliğinin geldiği sonucuna ulaĢılmıĢtır. Elde edilen tüm sonuçlar ıĢığında peyzaj mimarlığı öğrencilerinin rekreasyon eğilimlerinin arttırılması için yapılabilecek bazı öneriler geliĢtirilmiĢtir.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, Serbest zaman, Akdeniz Üniversitesi, Antalya

Outdoor Recreation Tendencies of Landscape Architecture Students: Case of Akdeniz University

Öz

The development of social relations with the physical and psychological health of individuals on their participation in recreational activities as a group. In this study, it is aimed to determine the approaches of the undergraduate students of Akdeniz University Faculty of Architecture Department of Landscape Architecture to outdoor recreation activities, which have taken some courses related of recreation in a certain part of the education term. As a result of the survey conducted with 150 students, it was concluded that the activities attended by the students were too much for walking, cycling and swimming, and lack of time was the beginning of the reasons for not participating in recreational activities. Some suggestions have been developed obtained all the results that can be done to improve their recreation in the light of the trend of landscape architecture students.

Anahtar Kelimeler

Recreation, leisure time, Akdeniz University, Antalya

Kaynakça

• Amerika Birleşik Devletleri İç İşleri Bakanlığı 1979. The Third Nationwide Outdoor Recreation Plan.
• Arat T, Çalımlı Y, 2017, Üniversite Öğrencilerinin Boş Zamanlarını Değerlendirme Tercihleri: Selçuk Üniversitesi Turizm Fakültesi Örneği. Çatalhöyük Uluslararası Turizm ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Sayı: 2, 77-98.
• Bailey A W, Fernando I K (2012). Routine and project-Based leisure, happiness, and mean¬ing in life. Journal of Leisure Research, 44(2), 139-154.
• Cengiz B, Karaelmas D, Karayılmazlar A, Güler K. 2018. MYO Öğrencilerinin Rekreasyonel Eğilim ve Taleplerinin Belirlenmesi: Bülent Ecevit Üniversitesi Çaycuma Yerleşkesi Örneği. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 20 (2): 163-175.
• Clawson M, Knetch J L 1966. Economics of Outdoor Recreation. Published for Resources for the Future, Inc. Baltimore: John Hopkins Press. s.328
• Colton C W 1987. Leisure, Recreation, Tourism A Symbolic Interactionism View. Annals of Tourism Research, Vol. 14, pp. 345-360, 1987
• D'Amato L G, Krasny M E (2011) Outdoor Adventure Education: Applying Transformative Learning Theory to Understanding Instrumental Learning and Personal Growth in Environmental Education, The Journal of Environmental Education, 42:4, 237-254.
• Ellis, G.D., Compton, D.M., Tyson, B., & Bohlig, M. 2002. Campus recreation participation, health, and quality of life. Recreational sports journal, 26:51-60.
• Ewert AW, Sibthorp J. (2014). Outdoor adventure education: Foundations, theory, and research. Champaign, IL:Human Kinetics.
• Ergül O K, Alp H, Çamlıyer H 2015. Üniversite gençliğinin sportif rekreasyon etkinliklerine yönelik ilgileri ve katılma düzeylerinin belirlenmesi Journal of Tourism Theory and Research, 1(2), 76-85.
• Gauché C. 2006. Burnout and engagement in a South African university student sample: a psychometric analysis. Potchefstroom: NWU (Mini-dissertation – M.A.)
• Godbey G C, Caldwell L L, Floyd M, Poyne L L (2005). Contributions of leisure studies and recreation and park management research to the active living agenda. American Journal of Preventative Medicine, 28, 150- 158.
• Gül A, Keleş E, Ömer Faruk Uzun Ö F, 2016. SDÜ Öğretim Elemanları ve Öğrencilerinin Yerleşke İçindeki Rekreasyonel Talep ve Eğilimleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Mimarlık Bilimleri ve Uygulamaları Dergisi MBUD, 1(1): 26-43.
• Hansen-Moller, J., Oustrup, L., 2004. Emotional, physical/functional and symbolic aspects of an urban forest in Denmark to nearby residents. Scandinavian Journal of Forest Research. 19, 56–64.
• Henchy, A. (2011). The influence of campus recreation beyond the gym. Recreational Sports Journal, 35, 174-181.
• Henderson K A, Bialeschki M D (2005). Leisure and active lifestyles: Research reflections. Leisure Sciences, 27, 355-377.
• Heo J, Lee Y, Kim B, Chun S (2012). Contribution of relaxation on the Subjective Well- Being of older adults. Activities, Adaptation & Aging, 36(1), 1–10.
• Iso-Ahola S E, Mannel R C 2004. Leisure and health. Work and Leisure. P 184-199. London, Routledge.
• Kalaycı Önaç A, Birişçi T, Gündel H, Işıkel N, Çalışkan E, Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyonel Eğilimleri Üzerine Bir Araştırma Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 55 (1):1-9.
• Keskin M, Akova O, Öz M, 2015. Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Rekreasyonel Etkinliklere Katılımlarının Önündeki Engellerin Belirlenmesine Yönelik Bir Çalışma. Journal of Recreation and Tourism Research, 2 (4), 37-45.
• Kızanlıklı M., 2014. Türkiye’deki Yükseköğretim Kurumlarında Rekreasyon Eğitiminin Yapısı. International Journal of Science Culture and Sport July 2014: Special Issue 1 ISSN : 2148-1148
• Leslie E, Sparling, P B, Owen N. 2001. University campus setting and the promotion of physical activity in young adults: lessons from research in Australia and the USA. Health edition, 101(3):116-125.
• Mannell R C (2007) Leisure, Health and Well-Being, World Leisure Journal, 49:3, 114-128.
• Mansuroğlu, S., 2002. Akdeniz Üniversitesi Öğrencilerinin Serbest Zaman Özellikleri ve Dış Mekan Rekreasyon Eğilimlerinin Belirlenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2),53-62
• McKenzie M C (2000). How are adventure education program outcomes achieved? Are view of the literature. Australian Journal of Outdoor Education, 5, 19–28.
• Neuvonen M, Sievänen T, Tönnes S, Koskela T, 2007. Access to green areas and the frequency of visits a case study in Helsinki. Urban Fore. Urban Green. 6 (4), 235–247.
• Rapley M. 2003. Quality of life reseorch. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Süzer M. 1997. Üniversite öğrencilerinin sosyal ve ekonomik özelliklerine göre boş zaman faaliyetlerini değerlendirme biçimleri (Pamukkale Üniversitesi örneği). Hacettepe Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, 154 s.
• Tsigilis N, Masmandis T, Koustelios A. 2009. University students’ satisfaction and effectiveness of campus recreation programs. Recreational sports journal, 33:65-77.