Structural Analysis of Cattle Breeding in Igdir Province

Yıl 2020, , 684 - 693, 01.03.2020

İsa Yılmaz Volkan Kaylan Mete Yanar

https://doi.org/10.21597/jist.567366

Cited By: 10

Öz

This research is conducted to determine general structural characteristics and current situation of cattle breeding enterprises in Igdir province a questionnaire is applied to 162 enterprise owners in the research. Obtained data are subjected to 2 (chi-square) analyses and presented in percentages. The mean age of the owners is found as 44.9±1.0. The mean land property of the enterprises is 86.5±5.7 decares, 74.8±4.1 decares of which consist of irrigated lands while 11.7±3.8 decares are dry agricultural lands. Numbers of cattle per enterprise are determined as 20.9±1.3 head. 84% of the producers have traditional barns while the remaining 16% have modern barns. 88.3% of the barns are closed-system barns while 3.7% and 8.0% have corral-type- and shed barns. Concrete (bricks, etc.) is used in the construction of 53.7% of the barns in the region while stone + mud bricks are used in 31.5%. Only stone is used in the construction of 12.4% and only mud bricks used in 2.4%. 74.1% of the breeders keep records while the remaining 25.9% do not keep records. 82.1% of the breeders are registered with a breeders’ organization. Milking is made by mobile milking machines in 54.3% of the enterprises. Milking is made by hand in 38.3% of the enterprises, while it is made by milking unit in 1.9% and by hand + mobile milking machine in 5.6%. 80.8% of the enterprises carry out udder cleaning. As a result, it is determined that the breeders have sufficient knowledge on animal care and nutrition and adequate land for breeding. Thus, the breeders should be encouraged for establishment of modern enterprises.

Anahtar Kelimeler

Cattle, Animal breeding, structural analysis, Iğdır province

Iğdır İli Büyükbaş Hayvan Yetiştiriciliğinin Yapısal Analizi

Öz

Bu araştırma Iğdır ilinde sığır yetiştiriciliği yapan işletmelerinin yapısını ve mevcut durumunu incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada 162 işletme sahibiyle soru ve cevap şeklinde anket yapılmıştır. Veriler 2 (ki-kare) testi ile analiz edilerek, yüzdelik değerler şeklinde verilmiştir. İşletmecilerin ortalama yaşları 44.9±1.0 olarak, işletmelerde ortalama 86.5±5.7 dekar arazi olduğu, bu arazilerin 74.8±4.1 dekarı sulu, 11.7±3.8 kuru tarım arazilerinde oluştuğu tespit edilmiştir. İşletme başına düşen ortalama sığır 20.9±1.3 baş olarak belirlenmiştir. Yetiştiricilerin %84.0 oranında ahırları geleneksel ve %16.0’sı modern olarak yapıldığı, işletmelerin sahip oldukları ahırların %88.3’ünün kapalı-bağlı, diğerlerinin ise açık-serbest ve yarı açık sırasıyla %3.7 ve %8.0 oranlarında ahır tiplerine sahip oldukları belirlenmiştir. Yetiştiricilerin bölgede barınak yapımında %53.7 oranında betonarme (tuğla vs.), %31.5’inin taş + kerpiç, %12.4’ünün taş ve %2.4’ünün ise sadece kerpiç kullandıkları belirlenmiştir. Yetiştiricilerin %74.1’inin kayıt tuttuğu ve %25.9’unun ise tutmadığı belirlenmiştir. Yetiştiricilerin %82.1’i bir hayvancılık organizasyonuna kayıtlı olduğu belirlenmiştir. İşletmelerde sağımın %54.3’ü seyyar sağım makinesiyle, %38.3 elle, %1.9’u sağım ünitesiyle ve %5.6’sı elle+seyyar makine ile yapıldığı belirlenmiştir. İşletmelerde %80.8 oranında meme temizliği yapıldığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, yetiştiricilerin hayvan bakım ve beslenmesi konusunda yeterli bilgi ve araziye sahip oldukları belirlenmiştir. Bu nedenle yetiştiricilerin modern sığır çiftlikleri kurmaları teşvik edilmelidir.

Anahtar Kelimeler

Büyükbaş, Genel özellik, Hayvan Yetiştirme, yapısal analiz, Iğdır

Kaynakça

• Boz İ, 2013. Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Süt Sığırcılığı Yapan İşletmelerin Yapısı, Sorunları ve Çözüm Önerileri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Doğa Bilimleri Dergisi 16 (1): 24-32.
• Demir P, Aral S, 2009. Kars İlinde Faaliyet Gösteren Süt Sığırcılık İşletmelerinin Karşılaştıkları Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Veteriner Hekimler Derneği Dergisi, 80 (3): 17-22.
• Demir P, Aral Y, Sarıözkan S, 2014. Kars İli Süt Sığırcılık İşletmelerinin Sosyo-Ekonomik Yapısı ve Üretim Maliyetleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Veteriner Fakültesi Dergisi, 25 (1): 1-6.
• Diler A, Güler O, Aydın R, Yanar M, Koçyiğit R, 2017. Erzurum İli Narman İlçesi Sığırcılık İşletmelerinde Çiftlik Yönetimi ve Buzağı Yetiştirme Uygulamaları. Alınteri Zirai Bilimler Dergisi, 32 (1): 39-45.
• Eren E, 2006. Kahramanmaraş İli Göksun İlçesinde Sığır Besiciliği Yapan İşletmelerin Yapısı ve Sorunları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Basılmış).
• Han Y, 2008. Diyarbakır İli Ergani İlçesinde Besi Sığırcılığı Yapan İşletmelerin Genel Değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Basılmış).
• Kaygısız T, Tömer R, 2009. Kahramanmaraş İli Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Yapısal Özellikleri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Doğa Bilimleri Dergisi 12 (1): 48-52.
• Koçyiğit R, Aydın R, Diler A, 2015. Erzurum İli Büyükbaş Hayvancılığının Durumu ve Gelişmesine Yönelik Öneriler. Alınteri Zirai Bilimler Dergisi, 29 (2): 34-46.
• Koçyiğit R, Yanar M, Aydın R, Diler A, Güler O, 2018. Sığırcılık İşletmelerinde Hayvan Sağlığı, Veteriner Sağlık Hizmetleri ve Yetiştirici Memnuniyeti ve Beklentileri: Erzurum İli Narman İlçesi Örneği. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Doğa Bilimleri Dergisi, 21 (2): 203-208.
• Köse K, 2006. Uşak İli Damızlık Sığır Yetiştiriciler Birliğine Kayıtlı İşletmelerin Genel Yapısı. Trakya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Basılmış).
• Mundan D, Atalar B, Meral BA, Yakışan MM, 2018. Modern Süt Sığırı İşletmelerinin Yapısal ve Teknik Özelliklerinin Belirlenmesi Üzerine bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi, Veteriner Bilimleri Dergisi, 13 (2): 201-210.
• Şeker İ, Tasalı H, Güler H, 2012. Muş İlinde Sığır Yetiştiriciliği Yapılan İşletmelerin Yapısal Özellikleri. Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Veteriner Dergisi, 26 (1): 09-16.
• Tilki M, Sarı M, Aydın E, Işık S, Aksoy AR, 2013. Kars ili sığır işletmelerinde barınakların mevcut durumu ve yetiştirici talepleri: I. Mevcut durum. Kafkas Üniversitesi, Veteriner Fakültesi dergisi, 19 (1): 109-116.
• Tugay A, Bakır G, 2006. Giresun Yöresindeki Özel Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Irk Tercihleri ve Barınakların Yapısal Durumu. Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 37 (1): 39-47.
• Yamane T, 2010. Temel Örnekleme Yöntemleri. Literatür Yayıncılık, ISBN: 978-975-8431-34-2, İstanbul-Türkiye.
• Yaylak E, Konca Y, Koyubenbe N, 2015. İzmir İli Ödemiş İlçesinde Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliği Üyesi İşletmelerde Sığırların Barındırılması. Türk Tarım Gıda Bilimleri ve Tekniği Dergisi, 3 (5): 316-324.
• Yeteroğlu K, 2010. Tokat İli Niksar İlçesi Süt Sığırcılığı Yapan Tarım İşletmelerinin Ekonomik Analizi ve Pazarlama Sorunları. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Osman Paşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Basılmış).
• Yıldız N, Akbulut Ö, Bircan H, 2006. İstatistiğe Giriş: Uygulamalı Temel Bilgiler. Aktif Yayınevi, Erzurum-Türkiye.
• Yılmaz İ, 2005. Erzurum İlinde Farklı Kaynaklardan Getirilen Kültür Irkı Sığırlarla Yapılan Yetiştiriciliğin Analizi. Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi (Basılmış).
• Yılmaz İ, Karadaş K, 2018. Iğdır İli Hayvancılık Potansiyeli ve İl Ekonomisine Katkısı. Ahtamara I. Uluslararası multidisipliner çalışmalar kongresi, tam metin kitabı 25-26 Ağustos 2018, Van.