Bilecik Florasına Katkılar

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 3, 1590 - 1596, 01.09.2020

Derviş Öztürk Atila Ocak

https://doi.org/10.21597/jist.694329

Öz

Bu çalısma Geçit kuşağı bölgesinin floristik özelliklerini ve vasküler bitki türlerini içermektedir. Ülkemizin biyoçeşitliliğinin belirlenmesi, bitkilerin tanınması, korunması ve bitkilerle yapılacak ilgili tüm çalışmalara katkı sağlanması amaçlanmıştır. Araştırma alanı Bilecik ve çevresini kapsamakta olup Davis’in kareleme sistemine göre A2, A3, B2 ve B3 kareleri içinde yer almaktadır. Araştırma alanı yaklaşık 280 metreden başlayıp 1300 metre yüksekliğe kadar ulaşmaktadır. Çalışma bölgesinden 2016-2019 yıllarında 3650 adet bitki örneği toplanmıştır. Toplanan bitki örnekleri herbaryum tekniklerine uygun olarak preslenip kurutulmuştur. Floristik liste APG III sistemi esas alınarak düzenlenmiştir. Toplanan materyallerin değerlendirilmesi sonucu 109 familyaya ait 552 cins, 1396 tür ve türaltı takson tesbit edilmiştir. En büyük familya Asteraceae (148 tür), ikinci Fabaceae (132 tür)’dir. En büyük cinsler ise 23 türle Astragalus L. ve 20 türle Trifolium L. dur. IUCN kategorilerine göre, 65 bitki taksonu risk altında bulunmaktadır. Risk altındaki taksonların 50’si LC, 8’i NT, 5’i, VU, 1’i CD ve 1’i CR kategorisinde bulunmaktadır. Araştırma alanındaki bitki taksonlarının fitocoğrafik bölgelere dağılımı ise şöyledir; % 9.02’si İran-Turan, % 6.94’ü Akdeniz ve % 11.1’i Avrupa-Sibirya elementidir. Çok bölgeli veya fitocoğrafik bölgesi bilinmeyenlerin oranı ise % 65.96’dir. Bu taksonlardan 90 tanesi endemik olup, bölgedeki endemizm oranı % 6.44 ’dir.

Anahtar Kelimeler

APG III, Flora, Bilecik, Türkiye

Contributions to the Flora of Bilecik

Öz

This study includes the floristic features of the Passage zone and vascular plant species. It is aimed to determine the biodiversity of our country, to recognize and protect the plants and to contribute to all studies related to plants. The research area covers Bilecik and its surroundings and is in A2, A3, B2 and B3 squares according to Davis's grid system. The research area starts from about 280 m and reaches up to 1300 m elevation. 3650 plant samples were collected from the study area in 2016-2019. Collected plant samples were pressed and dried in accordance with herbarium techniques. The floristic list is based on the APG III system. As a result of evaluating the collected materials, 552 genera, 1396 species and subspecies taxa belonging to 109 families were determined. The largest family is Asteraceae (148 species), the second is Fabaceae (132 species). The largest genera are Astragalus L. with 23 species and Trifolium L. with 20 species. According to the IUCN categories, 65 plant taxa are at risk. 50 of the taxa at risk are in LC, 8 in NT, 5 in VU, 1 in CD and 1 in CR. The distribution of plant taxa to the phytogeographic regions is as follows; 9.02% Iran-Turan, 6.94% Mediterranean and 11.1% European-Siberian elements. The rate of those who are not multi-region or whose phytogeographic region is unknown is 65.96%. 90 of these taxa are endemic and the rate of endemism in the region is 6.44%.

Anahtar Kelimeler

APG III, Flora, Bilecik, Turkey.

Kaynakça

• Ardıç M, Koyuncu O, Tokur S, 2011. Hekimdağ (Bozdağ) Florası. Eskişehir. Anadolu University Journal of Science and Technology-C, 1(1): 35-58.
• Boissier E, 1867-1888. Flora Orientalis. Cilt 1-5 and Supp. Geneve and Basile.
• Çırpıcı A, 1983. Türkiye Florası Atlası. İstanbul Üniversitesi Yayınları, No: 3064,s. 20, İstanbul.
• Davis PH, 1965-1988. Flora of Turkey the East Aegean Islands. Volume I-X, Edinburg University Press, Edinburg.
• Ekim T, Koyuncu M, Vural M, Duman H, Aytaç Z, Adıgüzel N, 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. Türkiye Tabiatı Koruma Dernegi ve Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ankara.
• Erik S, Tarıkahya B, 2004. Türkiye Florası Üzerine. Kebikeç, s. 139-163.
• Feinbrun-Dothan N, 1977. Flora Palaestina Vol. III. The Israel Academy of Sciences and Humanities, Jerusalem.
• Güner A, 2000. Flora of Turkey Volume 11. Edinburg University Press, Edinburg.
• Güner A, Aslan S, Ekim T, Vural M, Babaç MT, 2012. Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler), Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırma Derneği Yayını, İstanbul.
• Koyuncu O, Yaylaci O, Ozturk D, Tokur S, 2012. Vascular Plant Diversity in Geyve Gorge(Sakarya/Turkey) and its Environs. Biological Diversity and Conservation, 5(3), 98-122.
• Koyuncu O, Yaylaci ÖK, Öztürk D, Özgişi K, Sezer O, Savaroğlu F, Erkara İP, Ocak A, 2012. Vascular Plant Diversity of Osmaneli (Bilecik-Turkey). Scottish Journal of Arts, Social Sciences and Scientific Studies, 7/1, 78-129.
• Koyuncu O, Yaylacı ÖK, Sezer O, Özgişi K, Öztürk D, Tokur S, 2013. Flora of Karaköy (Bilecik-Turkey) and Its Environs. Scottish Journal of Arts, Social Sciences and Scientific Studies, 84-134.
• Koyuncu O, Kocaman BG, Yaylacı ÖK, Özgişi K, Sezer O, Erkara İP, 2017. The vascular plant flora of Pazaryeri (Bilecik) and environs. Artvin Coruh Üniversitesi Orman Fakultesi Dergisi, 18(1), 36-50.
• Ocak A, Tokur S, 2000. The flora of Gülümbe Mountain(Bilecik/Turkey). Turk j. Bot., 24/121- 141.
• Ocak A, Öztürk D, Kara İ, 2017. Bilecik Florası. Yayın Yeri:Turkuaz Haberleşme ve Yayıncılık A.Ş., Basım sayısı:1, Sayfa sayısı:1135, ISBN:978-605-65470-8-9, Bilecik-Türkiye.
• Seçmen Ö, Leblebici E, 1996. Türkiye Sulak Alan Bitkileri ve Bitki Örtüsü, Bornova.
• Seçmen Ö, Gemici Y, Görk G, Bekat L, Leblebici E, 2004. Tohumlu Bitkiler Sistematigi. E.Ü. Fen Fak. Kitaplar serisi, No.: 116.
• Türe C, 2001. A Description of the Vegetation Mosaic of the Forests of Yirce and Muratdere (Bilecik- Bursa, Turkey) by Satellite Remote Sensing. Turkish Journal of Botany, Tübitak, 25, 131-136.
• Türe C, Tire E, Böcük H, 2007. Vascular Plant Diversity and General Ecological Characteristics of Ahi Mountain (Bilecik, Turkey). Anadolu University Journal of Sciences & Technology, 8(2).
• Zohary M, 1966. Flora Palaestina Vol. I. Jerusalem: The Israel Academy of Sciences and Human