Determination of Relative Feed Value, In Vitro Gas Production, Organic Matter Digestibility and Metabolic Energy Content of Some Legume Forages

Yıl 2022, Cilt: 12 Sayı: 2, 1143 - 1153, 01.06.2022

Özer Kurt , Adem Kamalak , Ayşe Nida Kurt

https://doi.org/10.21597/jist.1032208

Cited By: 1

Öz

This study was carried out to determine chemical composition, relative feed values (RFV), in vitro gas production (IVGP), metabolisable energy (ME), organic matter digestibility (OMD) of 21 different legume forages. Species examined, crude protein (CP) ration of legume forages was 12.75-24.96%, ADF 23.63-39.53%, NDF 36.29-68.54%, RFV 109.96-179.20, IVGP 38.81-50.89 ml, ME 8.52-10.45 MJ kg-1 DM, OMD 56.10-68.54% was in range. Vicia pannonica Crantz. and Vicia narbonensis L. stand out in terms of CP ratio (24.96%), while Vicia narbonensis L. and Medicago trancatula Gaertn. stand out in terms of ADF. In terms of NDF ratio, Trifolium resupinatum L. (36.29%), Coronilla varia L. (36.49%) and Trifolium repens L. (36.72%) stand out, respectively. In terms of RFV, Trifolium resupinatum L. (179.20) had the highest value and the lowest in Trifolium arvense L. (109.96). In terms of total gas was highest value was detected in Medicago trancatula Gaertn. (50.89 ml) and Trifolium repens L. (50.52 ml) the lowest TG was detected in Coronilla varia L. (38.81 ml), Trifolium arvense L. (40.27 ml) and Lotus corniculatus L. (40.64 ml). The highest and the lowest ME were determined by Vicia narbonensis L. (10.45 MJ kg-1 DM) and Trifolium arvense L. (8.52 MJ kg-1 DM), the highest OMD degrees were determined by Vicia narbonensis L. (68.54%), Medicago trancatula Gaertn. (68.02%) and Trifolium repens L. (67.96%) lowest OMD degrees Trifolium arvense L. (56.10%) and Coronilla varia L. (56.62%) respectively. In conclusion, it has been determined that the TG production, ME, OMD and RFV content of Trifolium repens L., Trifolium resupinatum L. and Medicago trancatula Gaertn. were significantly higher.

Anahtar Kelimeler

Legume forages, in-vitro gas production, chemical composition

Bazı Baklagil Yem Bitkilerinin Nispi Yem Değerleri, İn Vitro Gaz Üretimi, Organik Madde Sindirim Derecesi ve Metabolik Enerji İçeriklerinin Belirlenmesi

Öz

Bu çalışma 21 farklı baklagil yem bitkisinin kimyasal kompozisyonlarının, nispi yem değerlerinin (NYD), in-vitro gaz üretimi (IVGÜ) ile metabolik enerji (ME) ve organik madde sindirim derecelerinin (OMSD) belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. İncelenen türlerin ham protein (HP) oranları %12.75-24.96, ADF oranları %23.63-39.53, NDF oranları %36.29-49.16, nispi yem değerleri (NYD) 109.96-179.20, toplam gaz üretimleri (TG) 38.81-50.89 ml, metabolik enerjileri (ME) 8.52-10.45 MJ kg-1 KM, organik madde sindirim dereceleri (OMSD) %56.10-68.54 aralığında bulunmuştur. Macar fiği (Vicia pannonica Crantz.) ve koca fiğ (Vicia narbonensis L.) HP oranı bakımından öne çıkarken (sırasıyla %24.96 ve 24.72), ADF oranı bakımından koca fiğ (%23.63) ve fıçı yoncası (Medicago trancatula Gaertn.) (%23.64), NDF oranı bakımından sırasıyla anadolu üçgülü (Trifolium resupinatum L.) (%36.29), alaca taç otu (Coronilla varia L.) (%36.49) ve ak üçgül (Trifolium repens L.) (%36.72) öne çıkmıştır. NYD en yüksek anadolu üçgülü (179.20), en düşük tarla üçgülünde (Trifolium arvense L.) (109.96) tespit edilmiştir. TG üretimi bakımından en yüksek değerlere fıçı yoncası (50.89 ml) ve ak üçgül (50.52 ml), en düşük değerlere alaca taç otu (38.81 ml), tarla üçgülü (40.27ml) ve sarı çiçekli gazal boynuzu (Lotus corniculatus L.) (40.64 ml) sahip olmuştur. En yüksek ME değeri koca fiğde (10.45 Mj kg-1 KM), en düşük tarla üçgülünde (8.52 Mj kg-1 KM), en yüksek OMSD koca fiğ (%68.54), fıçı yoncası (%68.02) ve ak üçgülde (%67.96), en düşük tarla üçgülü (%56.10) ve alaca taç otunda (%56.62) belirlenmiştir. Sonuç olarak ak üçgül, fıçı yoncası ve Anadolu üçgülü TG, ME, OMSD ve NYD içeriği bakımından diğer baklagil yem bitkilerine göre önemli derecede üstün bulunmuştur (P<0.05).

Anahtar Kelimeler

Baklagil kaba yemler, in vitro gaz üretimi, kimyasal kompozisyon

Kaynakça

• Abaş İ, Özpınar H, Kutay HC, Kahraman R, Eseceli H, 2005. Determination of the Metabolizable Energy (ME) and Net Energy Lactation (NEL) Contents of Some Feeds in the Marmara Region by in vitro gast Tecnique. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences, 29(3): 751-757.
• Açıkgöz E, 2001. Yem Bitkileri. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, Yayın No:182, s.27, Bursa-Turkey.
• Aksoy A, Macit M, Karaoğlu M, 2000. Hayvan Besleme Ders Kitabı. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü Erzurum, 179-199.
• Albayrak S, Ekiz H, 2005. An Investigation on the Estabilishment of Artifical Pasture Under Ankara’s Ecological Conditions. Turkish Journal of Agriculture and Foresty, 29(1): 69-74.
• AOAC, 1990. Official Method of Anallysis. Association of Official Analytical Chemists 15th.edition pp. 66-88. Washington-DC. USA.
• Avcıoğlu R, Açıkgöz E, Soya H, Tan, A, 2000. Yem Bitkileri Üretimi. Türkiye Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi, 17-21 Ocak 2000, Ankara.
• Barchiesi-Ferrari C, Alomar D, Miranda H, 2011. Pepsin-Cellulase Digestibility of Pasture Silage: Effect of Pature Type, Maturity Stage, and Variations in the Enzymatic Method. Chilean Journal Agricultural Research. 71 (2): 249-257.
• Başaran U, Acar Z, Mut H, Aşcı ÖÖ, 2006. Doğal Olarak Yetişen Bazı Baklagil Yem Bitkilerinin Bazı Morfolojik ve Tarımsal Özellikleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(3): 314-317.
• Başbağ M, Aydın A, Çaçan E, Sayar MS, 2012. Güneydoğu Anadolu Bölgesi Doğal Alanlarından Toplanan Bazı Mürdümük Taksonlarında (Lathyrus spp.) Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 5 (2): 110-113.
• Başbağ M, Aydın A, Çaçan E, Sayar, MS, 2015. Güneydoğu Anadolu Bölgesinde Yer Alan Bazı Baklagil Yem Bitkilerinin Kalite Değerleri. 11. Tarla Bitkileri Kongresi, 7-10 Eylül 2015, Çanakkale.
• Başbağ M, Çaçan E, Aydın A, Sayar MS, 2011. Güneydoğu Anadolu Bölgesi Doğal Alanlarından Toplanan Bazı Fiğ Türlerinin Ot Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. 1. Ulusal Ali Numan Kıraç Tarım Kongresi ve Fuarı, 27-29 Nisan 2011, Eskişehir.
• Başbağ M, Çaçan E, Aydın A, Sayar MS, 2011. Güneydoğu Anadolu Bölgesi Doğal Alanlarından Toplanan Bazı Üçgül Türlerinde (Trifolium spp.) Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. 2. Türkiye IX. Tarla Bitkileri Kongresi, 12- 15 Eylül 2011, Bursa.
• Blümmel M, Ørskov ER, 1993. Comparison of in vitro Gas Production and Nylon Bag Degradabilities of Roughages in Predicting Food İntake of Cattle. Animal. Feed Science. and Technology, 40(2-3): 109-119.
• Canbolat Ö, Karaman Ş, 2009. Bazı Baklagil Kaba Yemlerinin in vitro Gaz Üretimi, Organik Madde Sindirilebilirliği, Nispi Yem Değeri ve Metabolik Enerji İçeriklerinin Karşılaştırılması. Tarım Bilimleri Dergisi, 15 (2): 188-195.
• Çaçan E, Aydın A, Başbağ M, 2015. Bingöl Üniversitesi Yerleşkesinde Yer Alan Bazı Baklagil Yem Bitkilerine Ait Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 2(1): 105-111.
• Duncan DB, 1955. Mutiple Range and Multiple F Tests. Biometrics, 11: 1-42.
• Ertekin İ, Atış İ, Yılmaz Ş, 2020. Bazı Fiğ Türlerinin Yem Verim ve Kalitesi Üzerine Farklı Organik Gübrelerin Etkileri, Mustafa Kemal Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 25(2): 243-255.
• Gülümser E, Mut H, Doğrusöz MÇ, Başaran U, 2020. Some Quality Traits of White Sweet Clover Collected from Natural Flora. Turkish Journal of Agriculture-Food Science and Technology, 8(2): 324-328.
• Gürsoy E, Macit M, 2015. Erzurum İli Meralarında Doğal Olarak Yetişen Bazi Baklagil Yem Bitkilerinin in vitro Gaz Üretim Değerlerinin Belirlenmesi. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 30(3): 292-299.
• Gürsoy E, Macit M, 2017. Erzurum İli Meralarında Doğal Olarak Yetişen Farklı Baklagil Yem Bitkilerinin Nispi Yem Değerlerinin Belirlenmesi. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 32(3): 407-412.
• Kamalak A, 2005. Bazı Kaba Yemlerin Gaz Üretim Parametreleri ve Metabolik Enerji İçerikleri Bakımdan Karşılaştırılması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen ve Mühendislik Dergisi, 8(2):20-30.
• Kamalak A, Canbolat O, Gurbuz Y, Ozay O, Ozkose E, 2004. Variation in Metabolizable Energy Content of Forages Estimated Using in vitro Gas Production. Pakistan Journal of Biological Sciences. 7(4):601-605.
• Karabulut A, Canbolat O, Kalkan H, Gurbuzol F, Sucu E, Filya I. 2007. Comparison of in vitro gas production, Metabolizable Energy, Organic Matter Digestibility and Microbial Protein Production of Some Legume Hays. Asian-Australasian Journal of Animal Sciences 20(4): 517-522.
• Karabulut A, Canbolat O, Kamalak A, 2006. Effect of Maturity Stage on the Nutritive Value of Birdsfoot Trefoil (Lotus corniculatus L) hays. Lotus Newsletter 36(1): 11-21.
• Kaya E, 2021. Effect of Species on Nutritive Value and Anti-Methanogenic Potential of Vetch Hays Grown in Native Pasture in Turkey. Progress in Nutrıtıon, 23(2):1-8.
• Khazaal K, Markantonatos X, Nastis A, Orskov ER, 1993. Changes with Maturity in Fibre Composition and Levels of Extractable Polyphenols in Greek browse: Effect in vitro Gas Production and in Sacco Dry Matter Degradation. Journal of the Science of Food and Agriculture, 63: 237-244.
• Kiraz AB, 2011. Determination of Relative Feed Value of Some Legume Hays Harvested at Flowering Stage. Asian Journal of Animal and Veterinary Advances, 6(5):525-530.
• Menke HH, Steingass H, 1988. Estimation of the Energetic Feed Value Obtained from Chemical Analysis and in vitro Gas Production Using Rumen Fluid. Animal Research Development, 28: 7-55.
• Menke KH, Raab L, Salewski A, Steingass H, Fritz D, Schneider W, 1979. The Estimation of the Digestibility and Metabolisable Energy Content of Ruminant Feedingstuffs from the Gas Production When They are Incubated with Rumen Liquor. Journal of Agricultural Science, 93: 217-222.
• Norton BW, 2012. The Nutritive Value of Tree Legumes, http://www.fao.org/ag/AGP/AGPC/ doc/Pubicat/Gutt-shel/x5556e0j.htm. (Erişim tarihi, 07.11.2012).
• Özkan ÇÖ, Kamalak A, Şahin M, Canbolat Ö, 2018. Farklı Dönemlerinde Hasat Edilen Bazı Baklagil Yem Bitkilerinin Sindirim Derecesinin ve Metabolik Enerji Değerlerinin in-vitro Gaz Tekniği ile Belirlenmesi. Black Sea Journal Of Agriculture, 1(1): 15-19.
• Özyiğit Y, Bilgen M, 2006. Bazı Baklagil Yem Bitkilerinde Farklı Biçim Dönemlerinin Bazı Kalite Faktörleri Üzerine Etkisi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19 (1): 29-34.
• Statistica, 1993. Statistica for Windows (Release 4.3), Sat Soft, Inc. Tulsa. OK.
• Szyszkowska A, Sowinski J, 2001. Botanical Composition and Nutritional Value of Two-Component Mixtures Containing Red Clover and Different Grass Species. Electronic Journal of Polish Agricultural Universities. Series Animal Husbandry, 2(04).
• Tan M, Severoğlu S, Yazıcı A, 2019. Çayır ve Meralarda Yetişen Bazı Baklagil ve Buğdaygil Yem Bitkilerinin Besleme Değerlerinin Belirlenmesi. Journal of the Institute of Science and Technology, 9(3): 1776-1784.
• Turgut L, Yanar M, Kaya A, Tan M, 2006. Farklı Olgunluk Dönemlerinde Hasat Edilen Bazı Fiğ Türlerinin Ham Besin Maddeleri İçeriği ve Bunların in situ Rumen Parçalanabilirlikleri. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 37(2): 181-186.
• Uslu OS, Kurt O, Kaya E, Kamalak A, 2018. Effect of Species on Chemical Composition, Metabolizable Energy, Organic Matter Digestibility and Methane Production of Some Legume Plants Grown in Turkey. Journal of Applied Animal Research, 46(1): 1158-1161.
• Van Dyke NJ, Anderson PM, 2000. Interpreting aFforage Analysis. Alabama cooperative extension. Circular ANR-890.
• Van Soest P. J, 1994. Nutritional Ecology of the Ruminant Ithaca, N.Y. Cornell University Press.
• Yavuz M, 2005. Bazı Ruminant Yemlerinin Nispi Yem Değeri ve in vitro Sindirim Değerlerinin Belirlenmesi. GOÜ. Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(1): 97-101.