In the current study, the effects of hybrid nanoparticles on the shear and fracture behaviours of adhesively bonded single lap joints (SLJs) using Aluminum substrates were investigated. To this aim, nano-silica and graphene nanoplatelet (GNP) particles were used as filler materials in Araldite 2014-2 epoxy-based adhesive. The SLJ samples prepared at seven different configurations were subjected to lap shear tests. Additionally, macro and SEM views taken from damaged surfaces of the samples were examined to understand the influence of nanoparticle addition on the fracture characteristics of the joints. The experimental findings showed that all nanoparticle-doped samples, whether single or hybrid, exhibited remarkable improvements in shear strength compared to pure ones. The maximum improvements were obtained from the H2 sample having 1 wt.% nano-silica and 0.5 wt.% GNP. The maximum shear strength was 13.62 MPa which was 213% higher than pure samples (4.35 MPa). It was determined that some toughening mechanisms such as crack deviation, crack bridging and plastic void formations had a crucial role in the enhancements of the samples. However, higher amounts of nanoparticle inclusion such as H4 (1.5 wt.% nano-silica+1 wt.% GNP) showed a decrease in shear strength, compared to the maximum one, due to the material degradation caused by agglomerations. In conclusion, nano-silica and GNP particles proved they could be used together by exhibiting a synergetic effect in the adhesive joints.
Mevcut çalışmada, hibrit nanoparçacıkların, alüminyum altlıklar kullanılarak bağlanmış tek bindirmeli bağlantıların (SLJ) kayma ve kırılma davranışları üzerindeki etkileri araştırıldı. Bu amaçla, Araldite 2014-2 epoksi bazlı yapıştırıcıda dolgu malzemesi olarak nano-silika ve nano grafen (GNP) parçacıkları kullanılmıştır. Yedi farklı konfigürasyonda hazırlanan SLJ numuneleri bindirme kesme testine tabi tutulmuştur. Ek olarak, nanoparçacık ilavesinin bağlantıların kırılma özelliklerine etkisini anlamak için numunelerin hasarlı yüzeylerinden alınan makro ve SEM görüntüleri incelenmiştir. Deneysel bulgular ister tek ister hibrit olsun, tüm nanoparçacık katkılı numunelerin, saf olanlara kıyasla kayma mukavemetinde dikkate değer iyileşmeler sergilediğini göstermiştir. Maksimum iyileştirmeler, ağırlıkça %1 nano-silika ve ağırlıkça %0,5 GNP içeren H2 örneğinden elde edilmiştir. Maksimum kayma dayanımı saf numunelere (4,35 MPa) göre %213 daha yüksek olarak 13,62 MPa görülmüştür. Çatlak sapması, çatlak köprüleme ve boşluk oluşumu gibi bazı toklaştırma mekanizmalarının numunelerin iyileştirilmesinde kilit rol oynadığı belirlenmiştir. Bununla birlikte, H4 (ağırlıkça %1,5 nano-silika + ağırlıkça %1 GNP) gibi daha yüksek miktarlarda nanoparçacık eklenmesi, topaklanmaların neden olduğu malzeme bozulması nedeniyle maksimuma kıyasla kayma mukavemetinde düşüş göstermiştir. Sonuç olarak, nano-silika ve GNP parçacıkları, adhezif bağlantılarda sinerjik etki sergileyerek birlikte kullanılabileceğini kanıtlamıştır
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Makine Mühendisliği |
Bölüm | Makina Mühendisliği / Mechanical Engineering |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 29 Ağustos 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2023 |
Gönderilme Tarihi | 1 Aralık 2022 |
Kabul Tarihi | 27 Ocak 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 13 Sayı: 3 |