Spor Bilimleri Alanında Laboratuvar Hayvanları ile Çalışma Yapan Akademisyenlerin Bireysel Yenilikçilik Düzeylerinin İncelenmesi

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 2, 39 - 44, 27.09.2023

Fatmanur Er

https://doi.org/10.5152/JLASP.2023.1258081

Öz

Bu çalışmanın amacı spor bilimleri alanında laboratuvar hayvanları ile çalışma yapan akademisyenlerin bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesidir. Çalışmaya Türkiye’deki devlet üniversitelerinin spor bilimleri fakültelerinde görev yapmakta olan ve en az bir kez laboratuvar hayvanları ile bilimsel araştırma çalışması yapmış 54 akademisyen katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak iki bölümden oluşan anket formu kullanılmıştır. Formun birinci bölümü araştırmacı tarafından hazırlanan ve katılımcıların akademik unvan, yaş, laboratuvar hayvanlı çalışma geçmişi gibi demografik özellikleri hakkında bilgi edinmeyi amaçlayan kişisel bilgi formu yer almaktadır. Anket formunun ikinci bölümünde ise kişilerin bireysel yenilikçilik düzeylerini belirlemeyi amaçlayan ‘Bireysel Yenilikçilik Ölçeği’ yer almaktadır. Ölçek Hurt ve ark. tarafından 1977 yılında geliştirilmiş olup Türkçe uyarlaması Kılıçer ve Odabaşı tarafından 2010 yılında gerçekleştirilmiştir. 20 madde den oluşan beşli likert tipteki ölçek dört alt boyuta sahiptir. Veri toplama aracı ile elde edilen veriler SPSS 20 yazılımı ile elektronik ortama aktarılmış, frekans analizi ve veri dağılımının homojen olmaması nedeniyle parametrik olmayan istatistik analizlerine tabi tutulmuştur. Çalışma sonu cunda profesör kadrosundaki katılımcıların değişime direnç düzeylerinin yüksek seviyede olduğu, araştırma görevlisi kadrosundaki katılımcıları ise risk alma düzeylerinin yüksek seviyede olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Akademisyen, laboratuvar hayvanları, spor

Kaynakça

• 1. Agarwal, R., & Prasad, J. (1998). A conceptual and operational definition of personal innovativeness in the domain of information technology. Information Systems Research, 9(2), 204–215. [CrossRef]
• 2. Akgün, N., & Sarıbudak, D. (2023). Okul Yöneticilerinin Algıladıkları Dönüşümsel Liderlik Davranışları ile Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri Arasındaki İlişki. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(1), 495–519. [CrossRef]
• 3. Akgün, Z. (2020). Bireysel yenilikçilik eğilimi ve Yeniliğin önündeki Engeller açısından kadın akademisyen Profilleri: 2006 Yılından sonra Kurulan Üniversitelerde bir durum analizi. World Women Studies Journal, 5(5), 1–24. [CrossRef]
• 4. Altuğ, T. (2009). Hayvan Deneyleri etiği (pp. 53–68). Sağlık Bilimleri Süreli Yayıncılık
• 5. Baltacı, N., & Baydın, N. Ü. (2023). Hemşirelik Öğrencilerinin bireysel yenilikçilik, Girişimcilik, merak ve Keşfetme Özelliklerinin İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 11(2), 1440–1454.
• 6. Bayraktar, D. M. (2012.). Öğretim Elemanlarının bireysel yenilikçilik Düzeyleri ve Web 2.0 Araçlarını Benimsemeleri, Hasan Ali Yücel eğitim Fakültesi. Dergisi, 18, 35–47.
• 7. Çetin, D., & Bülbül, T. (2017). Okul Yöneticilerinin Teknostres Algıları ile Bireysel Yenilikçilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 1241–1264. [CrossRef]
• 8. Ciftci, O., Berezina, K., & Kang, M. (2021). Effect of personal innovativeness on technology adoption in hospitality and tourism: Meta-analysis. In Information and communication technologies in tourism 2021. Proceedings of the Enter 2021 eTourism conference, January 19–22, 2021 (pp. 162–174). Cham: Springer International Publishing.
• 9. Demir, O., & Demir, M. (2023). Sınıf öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik özellikleri ile öğrenmeye ilişkin tutumları arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 13(1), 83–104.
• 10. Demircioğlu, T., Konokman, G. Y., & Akay, C. (2016). Eğitim Fakültesi öğretim Elemanlarının yenilikçilik Düzeylerinin avrupa birliği Hayat Boyu öğrenme Projelerine yönelik Tutumlarına etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59).267281
• 11. Demuth, L. G. (2010). Accepting technology as A solution: A quantitative study investigating the adoption of technology at colleges (Doctoral Dissertations). MN: Capella University.
• 12. Ergün, Y. (2010). Hayvan deneylerinde etik. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 19(4), 220–235.
• 13. Hendarman, A. F., & Cantner, U. (2018). Soft skills, hard skills, and indi vidual innovativeness. Eurasian Business Review, 8(2), 139–169. [CrossRef]
• 14. Hurt, H. T., Joseph, K., & Cook, C. D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research, 4(1), 58–65. [CrossRef]
• 15. Kılıçer, K., & Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38), 150–164.
• 16. Kurudirek, A. M., & Kurudirek, I. M. (2021). Examining the individual innovativeness and online learning attitudes of academic staff in institutions providing sports training at the level of bachelor degree. Asian Journal of Education and Training, 7(3), 163–168. [CrossRef]
• 17. Larsen, T. J., & Sorebo, Ø. (2005). Impact of personal innovativeness on the use of the internet among employees at work. Journal of Organizational and End User Computing, 17(2), 43–63. [CrossRef]
• 18. Lyons, J. B., & Schneider, T. R. (2005). The influence of emotional ıntelligence on performance. Personality and Individual Differences, 39(4), 693–703. [CrossRef]
• 19. Mutlu, O., & Aydın, G. (2023). Ortaokul Öğrencileri için Bireysel Yenilikçilik Yeterliliği Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 56(56), 682–704. [CrossRef]
• 20. Oktuğ, Z., & Özden, M. S. (2013). Bireycilik/toplulukçuluk ile bireysel yenilikçilik eğilimi arasındaki ilişkide içsel motivasyonun biçimlendirici rolü, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler. Dergisi, 14(2), 1–22.
• 21. Olsson, A. S., Robinson, P., Pritchett, K., & Sandøe, P. (2003). Animal research ethics. In J. Hau & G. L. Van Hoosier Jr. (Eds.), Handbook of laboratory animal science. Volume I essential principles and practices (2nd ed., pp. 13–31). USA CRC PRESS.
• 22. Örücü, E., Akgül, G., & Cİnar, B. (2020). Etik iklim algısının bireysel yenilikçilik üzerine etkisinde örgüt kültürünün düzenleyici rolü. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(2), 899–915. [CrossRef]
• 23. Parveen, F., & Sulaiman, A. (2008). Technology complexity, personal innovativeness and intention to use wireless internet using mobile devices in Malaysia. International Review of Business Research Papers, 4(5), 1–10.
• 24. Pelenk, S. E. (2017). Bireysel Yenilikçi Davranışların bireysel İş performansı üzerindeki etkisi: Teknoloji Çalışanları üzerinde bir araştırma. Journal of Emerging Economies and Policy, 2(2), 2–14.
• 25. Rogers, E. M. (2003). Diffusion of innovations (4th ed). New York: Simon & Schuster Press.
• 26. Shanmugavel, N., & Micheal, M. (2022). Exploring the marketing related stimuli and personal innovativeness on the purchase intention of electric vehicles through Technology Acceptance Model. Cleaner Logistics and Supply Chain, 3, 100029. [CrossRef]
• 27. Simpson, H. T., & Weiner, E. S. C. (1989). Oxford english dictionary (p. 3). Oxford University Press,.
• 28. Tunçer, P. (2013). Değişim yönetimi sürecinde değişime direnme. Ondokuz Mayis University Journal of Education Faculty, 32(1).373406