KAMU ÖZEL SEKTÖR ORTAKLIĞI VE KREDİ YURTLAR KURUMU UYGULAMASI: ÇANAKKALE İLİ ÖRNEĞİ

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 3, 361 - 378, 28.07.2019

Mehmet Emin Kenanoğlu

https://doi.org/10.15637/jlecon.6.022

Öz

Kamu Özel Sektör Ortaklığı
modeli kamu yatırımlarından kaynaklanan maliyetlerin azaltılması, özel sektörün
konforunun kamu hizmetinde yaşatılması, riskin etkin dağıtılması, devletin
sunacağı mal ve hizmetlerin yapım işlerinin bütçe yetersizliği nedeniyle
ertelenmesinin veya yapılamamasının önüne geçmesi gibi birçok fayda
doğurmaktadır. Bu çalışmada Kamu Özel Sektör Ortaklığı modeli ile kiralanan
Kredi Yurtlar Kurumu yurtlarındaki durum incelenmiştir. Araştırmada nitel
araştırma yöntemi olarak derinlemesine görüşme tekniği kullanılmıştır.
Araştırmanın katılımcılarını, Çanakkale ilindeki Kredi Yurtlar Kurumu
yurtlarının yöneticileri oluşturmaktadır. Yöneticiler ile yapılan görüşmeler
neticesinde Kamu Özel Sektör Ortaklığı modeli ile kiralanan yurtların
özellikleri, nitelikleri, ortaya çıkardığı etkileri, olumlu ve olumsuz yanları
gibi durumların ortaya konması amaçlanmıştır. Literatürde yurt yapımında Kamu
Özel Sektör Ortaklığı modelinin kullanılmasını konu alan spesifik bir
çalışmanın olmaması ise çalışmanın önemini arttırmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kamu Özel Sektör Ortaklığı, Kredi Yurtlar Kurumu, Çanakkale

THE PUBLIC PRIVATE PARTNERSHIP WITH CREDIT AND HOSTELS INSTITUTION PRACTICE: THE CASE OF CANAKKALE PROVINCE

Öz

The Public Private
Partnership model has many benefits such as reduction cost arising from public
investments, ensure to comfort of the private sector in the public service,
effective distribution risk, and to prevent postponement or inability of
construction works of state goods and services due to insufficient budget. In
this study, the situation in the Credit and Hostels Institution which is rented
with Public Private Partnership model is examined and in this research
interview technique as a qualitative research method was used. The participants
of the study are the managers of the Credit and Hostels Institution in
Canakkale province. As a result of the interviews conducted with the managers,
it was aimed to reveal characteristics, qualities, effects, positive and
negative aspects of the rented dormitories with the Public Private Partnership
model in the literature the lack of a specific study on the use of Public
Private Partnership model in the construction of dormitories. Hence increases
the importance of the study.

Anahtar Kelimeler

Public Private Partnership, Credit and Hostels Institution, Canakkale.

Kaynakça

• ACARTÜRK, E. ve KESKİN, S., (2012), Türkiye’de Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17 (3), 25-51.
• ALAGÖZ, M. ve YOKUŞ, T., (2017), Kamu Özel İşbirliği (KÖİ) Yatırımları ve Ekonomik İllüzyon Etkisi, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19 (32), 115-122.
• ALEXANDERSSON, G. and HULTÉN, S., (2007), Prospects and Pitfalls of Public-Private Partnerships in the Transportation Sector - Theoretical Issues and Empırıcal Experıence, International Conference Series on Competition and Ownership in Land Passenger Transport - 2007 - Hamilton Island, Queensland, Australia.
• ASSOCIATION OF CONSULTING ENGINEERING COMPANIES (ACEC), (2010), Understanding Public Private Partnerships in Canada.
• AYHAN, E. ve ÖNDER, E., (2018), Türkiye’de Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli, Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 4 (1), 514-526.
• BERKSOY, T. ve YILDIRIM, N. E., (2017), Kamu Özel Ortaklıkları ve Uygulamaya İlişkin Bir Anket Çalışması, Journal of Life Economics, 4 (2), 141-166.
• BÜTÜN, M. ve DEMİR, S. B., (2014), Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri, (Michael Quinn Patton, 3. Baskıdan Çeviri), Ankara: Pegem Akademi.
• CENTER FOR DISEASE CONTROL AND PREVENTION (CDC), (2018), CDC’s Guiding Principles for Public-Private Partnerships: A Tool to Support Engagement to Achieve Public Healt Goals, Public-Private Partnerships and CDC.
• CHISA, O. S., OJO, V. K., IKENI, N. O. and GAMBO, A. A. I., (2015), Public-Private Partnership (PPP) As Catalyst for Sustainable Infrastructual Development (Effort of Rivers, Cross Rivers, Oyo and Lagos States Government, International Journal of Engineering Science Invention, 4 (2), 53-69.
• CUMHURBAŞKANLIĞI STRATEJİ VE BÜTÇE BAŞKANLIĞI, (2018), Kamu Özel İşbirliği ile Yürütülen Projeler, Ankara: Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. https://koi.sbb.gov.tr [Erişim Tarihi: 24.11.2018].
• ÇERÇİ, A., (2011), Kamu Özel İşbirlikleri (Public Private Partnerships-PPP) Modeller, Riskler ve Finansman, Ankara: Türkiye Kalkınma Bankası A.Ş., Ocak- Mart, Sayı: 59, 10-28.
• ÇINAR, N. F., TÜRKOĞLU, Ç. ve TÜTÜNSATAR, A., (2017), Kamu-Özel Ortaklığı/İşbirliği Modeli ve Sağlık Hizmetlerinin Sunumunda Hizmet Memnuniyetinin Ölçülmesi: Entegre Sağlık Kampüsleri (Şehir Hastaneleri) için Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 2017/4, Sayı:29, 215-232.
• DINAMO, (2018, 11 Kasım), Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı (PPP) Yöntemi ile Yatırımlara Genel Bakış, http://dinamo.co/wp-content/uploads/2017/02/saglik_sektoru .pdf [Erişim Tarihi: 20.01.2019].
• GIVEN, L. M., (2008), The SAGE Encyclopedia of Qualitative Research Methods, The United States of America: SAGE Publication.
• HARTWICH, F., TOLA, J., ENGLER, A., GONZÁLEZ, C., GHEZAN, G., VÁZQUEZ-ALVARADO, J. M. P., SILVA, J. A., ESPINOZA, J. D. J. and GOTTRET, M. V., (2007), Building Public–Private Partnerships for Agricultural Innovation. Food Security in Practice Technical Guide Series, Washington, D.C.: International Food Policy Research Institute.
• INTERNATIONAL BANK FOR RECONSTRUCTION AND DEVELOPMENT (IBRD), (2014), Establishing the PPP Framework, Module 2, Public-Private Partnerships Reference Guide Version 2.0., Washington.
• KAHYAOĞULLARI, B., (2013). Public-Private Partnerships in Developing and Developed Countries: The UK and Turkish Cases, Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, XV (II), 243-276.
• KALKINMA BAKANLIĞI, (2014), Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018) Kamu Özel İşbirliği Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara: Kalkınma Bakanlığı.
• KALKINMA BAKANLIĞI, (2018), On Birinci Kalkınma Planı (2019-2023) Kamu Özel İşbirliği Özel İhtisas Komisyonu Ön Raporu, Ankara: Kalkınma Bakanlığı.
• KARAHANOĞULLARI, Y., (2012), Kamu Özel Ortaklığı Modelinin Mali Değerlendirmesi, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 67 (2), 95-125.
• KESİK, A. ve TELLİ, Ç., (2014), Mali Alanı Yeniden Düşünmek: Kamu Özel İşbirliği Programları Türkiye için İmkanlar ve Kısıtlar, Mali Alan (Ed. Ahmet Kesik, Turgay Berksoy. Mehmet Şahin), 75-90.
• MOSTEPANIUK, A., (2016), The Development of the Public- Private Partnership Concept in Economic Theory, Advances in Applied Sociology, 6, 375-388.
• MOSZORO, M., (2010), Efficent Public-Private Partnership, Working Paper-884, Madrid: IESE Business School.
• NEDERHAND, J. and KLIJN, E. H., (2017), Stakeholder Involvement in Public-Private Partnerships: Its Influence on the Innovative Character of Projects and on Project Performance, Administration anc Society, 1-27.
• SUNDARAM, J. K., CHOWDHURY, A., SHARMA, K. and PLATZ, D., (2016), Public-Private Partnerships and the 2030 Agenda for Sustainable Development: Fit for Purpose?, DESA Working Paper, No: 148.
• ŞAHİN, M., (2014), Altyapı Yatırımları için Mali Alan Mali Alan Oluşturmada Kamu Özel Sektör Ortaklıkları, Mali Alan (Ed. Ahmet Kesik, Turgay Berksoy. Mehmet Şahin), 169-185.
• ŞAHİN, M. ve UYSAL, Ö., (2012), Kamu Maliyesine Etkileri Açısından Kamu Özel Sektör Ortaklıkları Üzerine Bir Değerlendirme, Maliye Dergisi, Sayı: 162, Ocak-Haziran, 155-174.
• T.C. GENÇLİK VE SPOR BAKANLIĞI, (2015), Yüksek Öğretim Kredi ve Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğü, Ön Protokol (15 Yıla Kadar Bina Kiralanması Genel ve Teknik Şartları, Değerlendirme Kriterleri, Ön Protokol ve Kira Sözleşmesi), Ankara.
• TALUS, K., (2009), Enerjide Kamu - Özel Sektör Ortaklığı - Avrupa’da Kamu Hizmeti İmtiyazlarının ve İdari İşlemlerin Sonlandırılması, TBB Dergisi, Sayı: 84, 347-374.
• TASAV, (2017), Kamu-Özel İşbirliği Projeleri: Türkiye ve Diğer Ülke Örnekleri, TASAV Ekonomi Araştırmaları Merkezi, TASAV: Türk Akademisi Siyasi Sosyal Stratejik Araştırmalar Vakfı.
• TAYLOR, S. J., BOGDAN, R. and DEVAULT, M. L., (2016), Introduction to Qualitative Research Methods A Guidebook and Resource, Fourth Edition. Canada: Wiley.
• TEKİN, P. Ş., (2017), Küresel Kamu Özel Ortaklığı Uygulamaları ve Türkiye Sağlık Sektörü Açısından Bir Değerlendirme, Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, 16 (2), 5-20.
• TRACY, S. J., (2013), Qualitative Research Methods, Collecting Evidence, Crafting Analysis, Communicating Impact. Wiley-Blackwell.
• TUNÇ, G. ve ÖZSARAÇ, E., (2015), Türkiye’deki Kamu Özel İşbirliği Modelinin İyileştirilmesine ait Öneriler, 3. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı, Dokuz Eylül Üniversitesi, 14-16 Ekim 2015, İzmir.
• UYGUN, B., (2013), Yeni Bir İlişki Türü: Kamu Özel Ortaklığı, Hukuk Gündemi, 2013/2, 24-26.
• VERMA, S., (2010). Government Obligations in Public-Private Partnership Contracts, Journal of Public Procurement, 10 (4), 564-598.
• YERELİ, A. B. ve KIZILTAN, M., (2011), Kamu-Özel İşbirliği Projeleri ve Kırgızistan Ekonomisi Açısından Önemi, Intenational Conference on Eurasian Economies, 12-14 Ekim 2011, Kırgızistan, 246-252.
• YETGİN, F. Ü., (2011), Kıyı Yatırımları ve Kamu Özel Sektör İşbirliği Modeli, 7. Kıyı Mühendisliği Sempozyumu, Trabzon, 20-23 Kasım 2011, 495-505.
• YUSUFOĞLU, A., (2017), Kamu Özel Ortaklığı Projelerinde Koşullu Yükümlülükler ve Mali Riskler: Avrasya Tüneli, Osmangazi ve Yavuz Sultan Selim Köprüleri Üzerine Bir Değerlendirme, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Gazi Akademi Genç Sosyal Bilimciler Sempozyumu 2017 Özel Sayısı, 156-174.
• YÜKSEK ÖĞRENİM KREDİ VE YURTLAR KURUMU KANUNU (351 Sayılı), (1961), Resmi Gazete, Tarih: 22/8/1961, Sayı: 10887.