Türkçeninyabancıdilolaraköğretilmesi: deneyselpsikolojidençıkarımlar

Yıl 2017, Cilt: 13 Sayı: 1, 156 - 165, 01.06.2017

Doğu Erdener

Öz

Konuşma algısı süreci, uzun süre boyunca düşünülenin aksine, esasında sadece işitsel boyutta oluşan bir süreç
değildir. Çoklu boyutta bir süreç olmakla beraber, işitsel-görsel bir süreç olduğu söylenebilir. Görsellikten
kastedilen ise işitilen uyaranın yanısıra yüz ve dudak hareketleri ile de konuşma algısı sürecine dâhil edilmesidir.
Bu makalede işitsel-görsel konuşma algısı alanyazınının önemli bir kısmını oluşturan diller arası çalışmaları,
ikinci dil eğitimi için uygulanabilirliği açısından yorumlanmaktadır. Bu konu yakın bir zamanda son yirmi yıldır
gelişmekte olan işitsel-görsel konuşma algısı alanyazınının genel dil eğitimindeki olası uygulamalarına ilişkilendirilmesi boyutunda ele alınmıştı (Erdener, 2016). Bu makalenin odak noktası ise, bu noktanın biraz
daha ötesinde, kendine özgü yapısı ve fonotaktik özellikleri ile ve aynı zamanda son zamanlardaki göç dalgaları
ve ekonomik nedenlerle öğrenen sayısının artması beklenen Türkçenin ikinci dil olarak öğretilmesinde bu
literatürün kullanımıdır. Türkçenin ikinci dil olarak ediniminin deneysel açıdan nedenleri irdelenirken, öte
yandan bunun neden gerekli olduğu uygulama ve öğretim noktasında açıklanmaktadır

Anahtar Kelimeler

işitsel-görsel konuşma algısı, L2, ikinci dil edinimi, dil psikolojisi, Türkçe

Teaching Turkish as a foreign language: extrapolating from experimental psychology

Öz

Speech perception is beyond the auditory domain and a multimodal process, specifically, an auditory-visual one – we process lip and face movements during speech. In this paper, the findings in cross-language studies of auditory-visual speech perception in the past two decades are interpreted to the applied domain of second language (L2) instruction. This issue had previously been presented in terms of general applications of auditory-visual speech perception research to L2 acquisition and instruction. The focus of this paper is shifted towards Turkish as an L2, a language with unique morphophonemic and phonotactical characteristics that call for specifically designed methods of instruction. Further to this, Turkish is a language whose popularity has been growing ever since due to recent migratory movements and economic factors. While the need for the study of Turkish as an L2 is elucidated here form an experimental psychology point of view, the necessity of that scrutiny is highlighted from an applied and instructional stance as well.

Anahtar Kelimeler

auditory-visual speech perception, L2, second language instruction, psycholinguistics, Turkish