YEREL YÖNETİMLERDE DİJİTAL DEVRİM:STRATEJİLER VE UYGULAMALAR

Yıl 2024, Cilt: 5 Sayı: 2, 110 - 126, 30.12.2024

Çetin Tekgül

Öz

Sanayi toplumundan bilgi toplumuna geçiş, bilgi ve iletişim teknolojilerinin gerek kamu gerekse özel yönetimlerde hem dünyada hem de ülkemizde yaygınlaşmasına yol açmıştır. Küreselleşme ve değişim güçleri, yönetimin internet teknolojisini kullanmasını zorunlu hale getirmiştir. Kamu idarelerinin yeniden yapılandırılmasında şeffaflık, katılımcılık, hesap verebilirlik ve açıklık gibi ilkelerin etkili olduğu kanıtlanmış olup, yerel yönetimlerde de bu ilkelere öncelik verilmesi gerekmektedir. Teknoloji ilerledikçe, yerel yönetimlerin bilgi ve iletişim teknolojilerinin avantajlarını tam anlamıyla kullanabilmeleri için dijital dönüşümlerinde yeni teknolojileri benimsemeleri giderek daha önemli hale gelmektedir. Yerel yönetimlerin, merkezi yönetimin kullandığı yöntemlere benzer şekilde hizmetleri elektronik ortamda sunma potansiyeline sahip olduğu ve böylece internet, bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanarak yerel halka sunulan hizmetlerin kalitesini, verimliliğini ve etkinliğini artırabileceği ortaya çıkmıştır. Dijital dönüşüm girişimlerinin yerel yönetimler tarafından uygulanması, topluluk üyelerimizin ihtiyaçlarını etkili bir şekilde karşılamamıza olanak tanımış ve bu da onlar için daha rahat ve akıcı bir günlük yaşam sağlamıştır. Bu çalışmanın amacı dijital dönüşüm uygulamalarının yerel yönetim operasyonları üzerindeki etkilerini araştırmaktır. Yerel yönetimlerin kullandığı belirli bilgi teknolojisi uygulamaları incelenmiş ve bu devlet organlarında dijital dönüşümün beklenen avantajlarını en üst düzeye çıkarmak için öneriler oluşturulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yerel YÖNETİMLER, Dijital Dönüşümler, E-Belediye, Dijital Çağ

Kaynakça

• Akan, N. (2018). Mezarlıkların imar planlarındaki yeri, yeni mezar alanlarına yönelik ihtiyaç analizi ve mezarlık bilgi sistemi: İstanbul Örneği. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisan Tezi.
• Seymen Aksu, N., & Yalçıner Erçoşkun, O. (2022). Sürdürülebilir Kent Planlamasında Artırılmış Gerçeklik (AG) Uygulamaları. Journal of Management Theory and Practices Research, 3(1), s. 39-57.
• Alodalı, M. F. B., Tuncer, A., Usta, S., & Halis, M. (2012). Yerel Yönetimlerde E-Belediyecilik Uygulamaları: Akdeniz Bölgesi Örneği. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(1), s. 83-95.
• Baştan, S., & Ökmen, M. (2004). Yerel Yönetimlerde Bilgi ve İletişim Altyapısı İle İlgili Temel Sorunlar. M. Ökmen, A. Yılmaz (Ed.), Kuramdan Uygulamaya Kamu Yönetimi içinde (s. 183- 216). Ankara: Gazi Kitapevi.
• Belli, A., & Aydın, A. (2016). 6360 Sayılı Yasa ile Kapatılan Belde Belediyelerinin Hizmette Etkinlik, Verimlilik ve Temsil Sorunsalı Üzerine Bir Alan Araştırması: Önsen Belediyesi Örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), s. 1698-1713.
• Bilgili, M. Y. (2020). Merkezi Yönetim, Yerel Yönetimler ve Koronavirüs (COVID-19) Salgını. Turkish Studies, 15(6), s. 219- 235.
• Bulut, Y. (2000). Büyükşehirlerde Katılımlı Yönetimin Hayata Geçirilmesinde Rol Oynayan Etmenler. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, 1(1), s. 1-17.
• Bulut, Y. (2002). Yerel Yönetimlerin Teknolojiye Entegrasyonu. I. Uluslararası Yerel Yönetimler, Üniversite ve Sanayi İşbirliği Sempozyumu, İşbirliği Sempozyumu Bildiri Kitabı (s. 337-351). Gazi Üniversitesi Yayını.
• Bulut, Y., & Aslan, M. M. (2019). Yerel Yönetimlerde Bilişim Teknolojilerinin ve Yapay Zekanın Kullanımı: Akıllı Park Ankara Harikalar Diyarı Örneği. 1. Uluslararası İletişim ve Yönetim Bilimleri Kongresi 26-28 Eylül 2019.
• Dündar, B. (2018). 21. Avrasya Ekonomi Zirvesi. 07 21, 2024 tarihinde Kocaeli Haberci: http://www.kocaelihaberci.com/21-avrasyaekonomi-zirvesi-y859.html adresinden alındı.
• Erdoğan, O. (2019a). Yerel Yönetimlerde E-Belediye Uygulamaları: İçişleri Bakanlığı E-Belediye Bilgi Sistemi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24(3), s. 551-566.
• Erdoğan, O. (2019b). Yerel Yönetimlerde Dijital Dönüşüm: Molenwaard Belediyesi Örneği. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (13), s. 59-74.
• Eren, V. (2011). Belediye Yöneticilerinin Yerel Yönetim Reformları Hakkındaki Algıları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), s. 89-111.
• Eryeşil, K., Alptürker, H., & Taşpınar, Y. (2021). Yerel Yönetimlerde Sosyal Medya Kullanımı Üzerine Bir Araştırma: Van Edremit Belediyesi Örneği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (Van Özel Sayısı), s. 831-854.
• Eryılmaz, B. (2000). Kamu Yönetimi. İstanbul: Erkan Matbaacılık.
• Floridi, L. (2020). Artificial Intelligence as a Public Service: Learning from Amsterdam and Helsinki. Philosophy & Technology, 33, s. 541–546.
• Göçoğlu, V. (2020). Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Dijital Dönüşüm: Nesnelerin İnterneti Üzerine Bir İnceleme. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(1), s. 615-628.
• Güler, B. A. (2009). Türkiye’nin Yönetimi. Ankara: İmge Kitapevi.
• Henden, H. B., & Henden, R. (2005). Yerel Yönetimlerin Hizmet Sunumlarındaki Değişim ve e-Belediyecilik. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14), s. 48-66.
• İçişleri Bakanlığı. (2016). Kimlik Paylaşım Sistemi (KPS). 07 25, 2024 tarihinde Türkiye Cumhuriyeti İçişleri Bakanlığı: https://icisleri.gov.tr/kimlik-paylasim-sistemi-kps adresinden alındı.
• İNGEV. (2019). Yerel Yönetimlerde Dijital Yönetişim Fırsatları. 07 22, 2024 tarihinde İNGEV: https://ingev.org/raporlar/Yerel_Yonetimlerde_Dijital_Yonetisim_Firsatlari.pdf adresinden alındı.
• Karataş, E., & Tarhan, A. (2021). Yerel Yönetimlerde E-Belediye Uygulamaları: Büyükşehir Belediyeleri Üzerine Bir İçerik Analizi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (45), s. 317-335.
• Kaymas, S. (2020). Kamu Yönetişiminin Uzamı ve Aracı Olarak Nesnelerin İnterneti Politikaları Üzerine Bir Değerlendirme. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), s. 74-94.
• Kaypak, Ş. (2009). Küreselleşme Sürecinde E-Dönüşüm ve Belediyelere Yansıması. İ. G. Yumuşak (Ed.), 7. Uluslararası Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiri Kitabı (s. 215-234), 30 Ekim 1 Kasım 2009. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
• Kaypak, Ş. (2010). Dijital dönüşüm Sürecinde e-devlet Yapılanması ve Antakya Belediyesine Yansıması. İ. G. Yumuşak (Ed.), 8. Uluslararası Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiriler Kitabı (s. 1504-1521), 28-31 Ekim 2010. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
• Kaypak, Ş., Yılmaz, V., & Bimay, M. (2017). Dijital Çağda Yerel Yönetimler. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(Kayfor15 Özel Sayısı), s. 1798-1813.
• Keleş, R. (2006). Yerinden Yönetim ve Siyaset (5. Baskı). İstanbul: Cem Yayınevi.
• Köseoğlu, Ö., & Demirci, Y. (2017). Türkiye’de Büyük Veri ve Veri Madenciliğine İlişkin Politika ve Stratejiler: Ulusal Politika Belgelerinin İçerik Analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(Kayfor 15 Özel Sayısı), s. 2223-2239.
• Ortaylı, İ. (1985). Tanzimattan Cumhuriyete Yerel Yönetim Geleneği. İstanbul: Hil Yayınları.
• Ömürgönülşen, U. (2021). Covıd-19 Pandemisinin Kamu Yönetimine Etkileri ve Bu Etkiler Üzerine Yapılacak Çalışmalara Yönelik Genel Bir Çerçeve Arayışı. 08 10, 2024 tarihinde TASAV, https://www.tasav.org/images/Covid/Uur_MRGNLEN.pdf adresinden alındı.
• Örselli, E., & Akbay, C. (2019). Teknoloji ve Kent Yaşamında Dönüşüm: Akıllı Kentler. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 2(1), s. 228-241.
• Saygılı, H. (2020). Public Policies On Artificial Intelligence: Comparison Of The USA and China’s AI Public Policies. Ankara: Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Şahin, A. (2007). Türkiye’de e- Türkiye’de e-belediye uygulamaları ve Konya örneği. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 29, s. 161-189.
• Tekin Bilbil, E. (2019). Yerel Yönetimler ve Blokzincir Teknolojisi, Kent Akademisi, 12(3), s. 475-487. https://doi.org/10.35674/kent.589841
• Toprak, Z. (2006). Yerel Yönetimler (6. Baskı). Ankara: Nobel Yayım Dağıtım.
• TÜBİTAK. (2021). COVID-19 ve Toplum: Salgının Sosyal, Beşeri ve Ekonomik Etkileri, Sorunlar ve Çözümler. T.C. Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı. 08 10, 2024 tarihinde https://tubitak.gov.tr/sites/default/files/20689/covid_19_ve_toplum_salginin_sosyal_beseri_ve_ekonomik_etkileri_sorunlar_ve_cozumler.pdf adresinden alındı.
• Urhan, G., & Arslankoç, S. (2021). COVID-19 Pandemi Sürecinde Sosyal Politika ve Yerel Yönetimler: İstanbul İlçe Belediyeleri Örneği. Çalışma ve Toplum, 2.
• Yıldırım, A. (2021). Yerel Yönetimlerde Dijital Dönüșüm Uygulamaları. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 54, s. 61-82.
• Yıldırım, U., & Öner, Ş. (2004). Bilgi Toplumu Sürecinde Yerel Yönetimlerde Eğitim-Bilişim Teknolojisinden Yararlanma: Türkiye’de E- Belediye Uygulamaları. The Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 3(1), s. 49-60.
• Yıldız, M. (1999). Yerel Yönetimde Yeni Bir Katılım Kanalı İnternet: ABD’de ve Türkiye’de Elektronik Kamu Bilgi Ağları. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 8(4), s. 144-156.
• Yılmaz, A. (2013). Dijital Kent Uygulamalarının, Kent Yönetimine Etkileri: Trabzon İli E-Belediye Örneği. İstanbul: Marmara Üniversitesi So