Objective: This study was conducted to determine the relationship between nursing students’
university quality of life and their individual innovativeness.
Methods: This descriptive, cross-sectional study was conducted with 402 student nurses studying in the nursing department of a university located in the northeast of Turkey between April
and May 2019. “Descriptive Characteristics Form,” “Individual Innovation Scale in Nursing,” and
“University Quality of Life Scale” were used to collect data. Data were analyzed using arithmetic means, standard deviation, skewness and kurtosis coefficients, t-test in independent groups,
one-way analysis of variance (ANOVA), Welch ANOVA when group variances were not homogenous, Bonferroni for Post Hoc analyses and corrlation analysis.
Results: The mean score on the Individual Innovation Scale of the nursing students included in
the study was 62.25 ± 7.85, and the innovativeness level was found to be “low.” In the University
Quality of Life Scale of the students, the mean scores were 18.32 ± 4.23 from the faculty–student
communication sub-dimension, 13.17 ± 4.09 from the identity sub-dimension, 15.30 ± 2.68 from
the social opportunities sub-dimension, 17.63 ± 3.63 from the participation in the decisions
sub-dimension, 12.60 ± 2.56 from the student–student communication sub-dimension 10.10
± 2.39 from the future sub-dimension, and 13.41 ± 2.47 from the classroom environment sub-dimension. It was revealed that there was a positive correlation between the Individual Innovation
and University Quality of Life Scale scores of the participants. A significant increase was found (P
< .001).
Conclusion: It was found that there was a positive and good correlation between the Individual
Innovation and University Quality of Life Scale scores of nursing students, and a statistically significant increase was found in the University Quality of Life Scale score as the Individual Innovation
levels increased.
Amaç: Bu çalışma, hemşirelik öğrencilerinin üniversite yaşam kalitesi ile bireysel yenilikçilik durumları arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Yöntemler: Kesitsel türde olan bu çalışma Nisan- Mayıs 2019 tarihleri arasında Türkiye’nin kuzeydoğusunda bulunan bir üniversitenin hemşirelik bölümünde okuyan 402 öğrenci hemşire ile yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında “Tanıtıcı Özellikler Formu,” “Hemşirelikte Bireysel Yenilikçilik Ölçeği” ile “Üniversite Yaşam Kalitesi Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde standart sapma, aritmetik ortalama, basıklık ve çarpıklık katsayıları, bağımsız gruplarda t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), grup varyanslarının homojen olmadığı durumlarda Welch ANOVA, Post Hoc analizler için Bonferroni testleri ve korelasyon analizi kullanılmıştır.
Bulgular: Çalışma kapsamına alınan hemşirelik öğrencilerinin Bireysel Yenilik Ölçeği toplam puan ortalamasının (62.25 ± 7.85) olup, yenilikçilik düzeyinin “düşük” olduğu bulunmuştur.
Sonuç: Hemşirelik öğrencilerinin Bireysel Yenilikçilik ile Üniversite Yaşam Kalitesi Ölçeği puanları arasında pozitif yönde iyi seviyede bir ilişki olduğu ortaya çıkmış, Bireysel Yenilikçilik düzeyleri yükseldikçe Üniversite Yaşam Kalitesi Ölçek puanında istatistiksel olarak anlamlı bir artış olduğu saptanmıştır
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Hemşirelik, Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |