Yabancı dil öğrenme sürecinde dilin etkin şekilde öğrenildiğinin temel göstergelerinden biri,
öğrenenin konuşma becerisidir. Konuşma becerisinin gelişmesini etkileyen fiziksel, bilişsel ve
psikolojik pek çok faktör vardır. Psikolojik faktörlerden en önemlisi ise kişinin belirli bir konuda
kendinden beklenen davranışları gerçekleştirmesine yönelik içsel yapabilirlik inancı olan öz
yeterliktir. Bu araştırmanın amacı, yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin konuşma öz
yeterliklerini belirlemektir. Araştırmada öğrencilerin konuşma öz yeterliklerinin ne düzeyde olduğu ve
çeşitli değişkenler açısından farklılık gösterip göstermediği karma desenle (nicel ve nitel)
incelenmiştir. Araştırmanın örneklemi 2016-2017 yılında Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Türkçe
ve Yabancı Dil Öğretimi Uygulama ve Araştırma Merkezinde yabancı dil olarak Türkçe öğrenen B1
düzeyindeki 20 öğrenciden oluşmaktadır. Nicel veri toplama aracı olarak Sallabaş (2013)tarafından
geliştirilen ve geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan “Konuşma Öz Yeterlik Ölçeği”nin, nitel veriler
için ise öğrencilere yöneltilen açık uçlu araştırma sorularının kullanıldığı çalışmada, evrenin
tamamına ulaşılmıştır. Araştırmada toplanan nicel veriler SPSS 21 istatistik paket programı
kullanılarak, nitel veriler ise içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda, öğrencilerin öz
yeterlilik durumlarının ortalamanın üstünde olduğu, ancak kelime hazinesi, dil bilgisinde eksiklik,
süre, kaygı gibi etkenlerden dolayı istendik seviyede olmadıkları tespit edilmiştir
Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Türkçe Konuşma Becerisi Öz Yeterlik ÇOMÜ TÖMER
One of the main indicators of the effective learning of the language in the process of learning a foreign language is the learner's speaking skill. There are many physical, cognitive and psychological factors that influence the development of speech skill. The most important of the psychological factors is self-efficacy, which is the intrinsic feasibility of one's ability to perform the behaviors expected of him / her in a particular context. The aim of this research is to determine the speaking self-efficacy of the students who learn Turkish as a foreign language. In the study, it was quantitatively and qualitatively examined whether the students' self-efficacy levels differed in terms of various variables. The sample of the study consisted of 20 students at B1 level students who studied Turkish as a foreign language at Çanakkale Onsekiz Mart University Turkish and Foreign Language Research and Application Center in 2016-2017. As a quantitative data collection tool, "Speech SelfEfficacy Scale", developed by Sallabaş (2013) and validity and reliability study was carried out was used. For the qualitative data, the open-ended research questions were directed to the students and the whole universe was reached. The quantitative data collected in the study were analyzed by SPSS 21 statistical package program and the qualitative data were analyzed by content analysis. As a result of the research, it has been determined that the students are above the average of the self-sufficiency status but not at the desired level due to factors such as vocabulary, lack of linguistic knowledge, duration, anxiety
Teaching Turkish as a Foreign Language Turkish Speaking Skills SelfEfficacy ÇOMÜ TÖMER
Diğer ID | JA84PV32FA |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 2 Sayı: 3S |