SOSYAL MEDYADA SİYASAL İLETİŞİM: 31 MART 2019 YEREL SEÇİMLERİNDE SİYASİ LİDERLERİN TWİTTER KULLANIMI ÖRNEĞİ

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 2, 213 - 236, 11.05.2020

Gökhan Gökulu Deniz Kılıç

https://doi.org/10.26809/joa.5.017

Öz

İnternet teknolojisinin dünya çapında gelişmesiyle sosyal medya ortamlarından olan Twitter giderek çok sayıda kullanıcıya ulaşmaktadır. Web 1.0 teknolojisini geride bırakan web 2.0 teknolojileri artık bireylerin geleneksel medyadan yararlanma motivasyonlarının azalmasına, dolayısıyla yeni medya alanlarına yönelmesine yol açmaktadır. İnternetin dünya çapında yaygınlaşmasını ve popülerlik kazanmasını fark eden siyasetçiler ve destekçileri yeni medya alanlarına yönelerek, kitleleri etkilemek üzere farklı stratejiler üretmeye başlamışlardır. Araştırma, Türkiye’de gerçekleşen 31 Mart 2019 yerel seçimi kampanyalarının yoğunlaştığı 1-31 Mart arasındaki dönemde, çalışma kapsamında belirlenen liderlerin Twitter hesaplarından gönderdikleri tweetleri inceleyecektir. Çalışma, 1-31 Mart 2019 tarihleri arasında siyasi parti liderlerinin attıkları tweetleri tematik analiz yoluyla inceleyerek sosyal medya üzerinden gerçekleştirdikleri siyasi propaganda faaliyetlerinin hangi stratejileri içerdiğini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Çalışma bu bağlamda siyasi liderlerin attıkları tweet içeriklerini belirli kategorilere ayırarak analizleri gerçekleştirmektedir.

Anahtar Kelimeler

Twitter, Yeni medya, Siyasal iletişim, Siyasi liderler, Yerel seçim.

POLITICAL COMMUNICATION ON SOCIAL MEDIA: EXAMPLE OF POLITICAL LEADERS ' TWITTER USE IN LOCAL ELECTIONS MARCH 31, 2019

Öz

With the worldwide development of internet technology, Twitter, one of the social media environments, is increasingly reaching a large number of users. Web 2.0 technologies, which leave Web 1.0 technology behind, now lead to a decrease in the motivation of individuals to benefit from traditional media and thus to move towards new media areas. Realizing that the Internet is becoming widespread and gaining popularity worldwide, politicians and supporters have started to produce different strategies to influence the masses by turning to new media areas. In March March 31, 2019 local election campaigns in Turkey, the study is aimed to evaluate the findings by examining the period between March 1-31 in the context of tweets sent from the Twitter accounts of the political leaders identified in the study. The study aims to examine the tweets posted by political party leaders between 1-31 March 2019 through thematic analysis to reveal what strategies political propaganda activities they carry out on social media involve. In this context, the study analyzes the tweet content of political leaders by dividing them into specific categories.

Anahtar Kelimeler

Twitter, New Media, Political Communication, Political leaders, local election.

Kaynakça

• AZİZ, A. (2003). Siyasal İletişim. Ankara: Nobel.
• BAYRAKTUTAN, G., BİNARK, M., ÇOMU, T., DOĞU, B., İSLAMOĞLU, G., ve AYDEMİR, A. T. (2014) “Siyasal İletişim Sürecinde Sosyal Medya ve Türkiye’de 2011 Genel Seçimlerinde Twitter Kullanımı” Bilig, Sayı 68, ss.59- 96
• BİNARK, M. (2012). “Yeni Medya ve Yaratıcı Endüstri”. İçinde Medya Ekonomisi ve İşletmeciliği. (Edt. E. Dağtaş). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları: 165-192.
• ÇOMU, T. (2012). Video Paylaşım Ağlarında Nefret Söylemi: Youtube Örneği, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kadın Çalışmaları Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
• DOĞAN, İ. (2015). Propaganda Aracı Olarak İnternet: “Kayseri İli Merkez Seçmeni Üzerine Bir Alan Araştırması”, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, c3. s2 296-319.
• ETE, H., TAŞDELEN, H. ve ERSAY, S.O. (2014). Ülkücülükten tepkisel milliyetçiliğe: MHP’nin ideolojisi ve seçmen eğilimleri. İstanbul: Seta.
• GENÇ, Z. (2010). Web 2.0 yeniliklerinin eğitimde kullanımı: Bir Facebook eğitim uygulama örneği. Akademik Bilişim’10-XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, 10-12 Şubat, 237-242.
• GENEL, M. G. (2012). “Siyasal İletişim Kampanyalarında Sosyal Medyanın Kullanımı: 12 Haziran 2011 Seçimleri Twitter Örneği”, The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, TOJDAC October Volume 2, Issue 4, s. 23-31.
• KARLI, İ. DEĞİRMENCİOĞLU, G. (2011). “Siyasal İletişim Açısından Siyasal Partilerin İnternet Mecrasından Yararlanma Biçimleri ve Karşılaştırmalı Bir Analiz”. Marmara İletişim. 18: 141-161.
• KESKİN, S. ve M. F. SÖNMEZ. (2015). “Liderler Ve Takipçileri: Siyasi Parti Liderlerinin Twitter Performansları ve Takip İlişkisi. ”Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 9(1), 339-362.
• KREISS, D. (2014). Seizing the moment: The presidential campaigns’ use of Twitter during the 2012 electoral cycle. New Media and Society 18(8): 1473–1490.
• LAUGHEY, D. (2010). Medya Çalışmaları: Teoriler ve Yaklaşımlar. (A. Toprak, Çev.). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• ÖLÇER, N. (2016). “1 Kasım 2015 Genel Seçimleri Örneğinde Siyasi Parti Liderlerinin Twitter Kullanım Pratikleri” Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, c 4. s 2. 748-780.
• PARMELEE , J. H. SHANNON L. B .( 2012) . Politics and the Twitter Revolution: How Tweets Influence the Relationship between Political Leaders and the Public . Lanham , MD : Lexington Books.
• PARMELEE, J. H. (2013). The agenda-building function of political tweets. New Media & Society, 16, 434–450.
• SEO, H. EBRAHIM, H. (2016). “Visual Propaganda on Facebook: A Comparative Analysis of Syrian Conflicts.” Media, War & Conflict 9 (3): 227-251
• SHIM, D., and F. STENGEL. (2017). “Social Media, Gender and the Mediatisation of War: Exploring the German Armed Forces’ Visual Representation of the Afghanistan Operation on Facebook.” Global Discourse 7 (2–3): 330–347.
• WELLER, K. , BRUNS, A. , BURGESS, J. , MAHRT, M. PUSCHMANN, C. (2014), Twitter and Society , Peter Lang, New York, NY.