IN THE CONTEXT OF QUALITY MANAGEMENT IN HEALTH, PERCEPTIONS OF EMPLOYEES FOR PATIENT AND EMPLOYEE SAFETY CULTURE: COMPARISON OF A PRIVATE AND A PUBLIC HOSPITAL

Yıl 2021, , 51 - 86, 28.04.2021

Gülşen Çelik , Zekai Öztürk

https://doi.org/10.22139/jobs.865283

Cited By: 3

Öz

Aim: With this study it is aimed to identify and compare the hospital employees’ perception of the patient and employee safety culture according to the type of the hospitals.
Method: In obtaining the research data, “Patient and Employee Safety Culture Questionnaire in Health Care Facilities” was applied to the employees of a private hospital and a public hospital operating in Ankara. Hospitals have general hospital status according to the type of service provided. Simple random sampling method was used as sampling method in both hospitals. There are a total of 207 employees in the private hospital and the data obtained from 150 people were subjected to statistical analysis. In the public hospital, there are 746 employees in total and the data obtained from 450 people have been subjected to statistical analysis. Independent Sample T-Test to determine whether participants’ perceptions of patient and employee safety differ according to their various variables (age, gender, marital, education level, occupation, profesional sional experience, working hours, number of patients receiving daily care / treatment) Directional Variance (ANOVA) and Tukey analysis methods were used.
Findings: As a result of the analysis, it was found that the perception of patient safety of employees differs according to the type of hospital (p = 0.00 <0.05), whereas the perception of employee safety did not differ (p = 0.82> 0.05).
Results: It has been determined that the patient safety perception of public hospital employees is higher than the patient safety perception of private hospital employees. No significant difference was found between the perception of employee safety among private and public hospital employees.

Anahtar Kelimeler

Patient Safety, Employees Safety, Health Quality Management

SAĞLIKTA KALİTE YÖNETİMİ BAĞLAMINDA ÇALIŞANLARIN HASTA VE ÇALIŞAN GÜVENLİĞİ KÜLTÜRÜ ALGISI: ÖZEL HASTANE VE KAMU HASTANESİ KARŞILAŞTIRMASI

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı; sağlıkta kalite yönetimi bağlamında, çalışanların hasta ve çalışan güvenliği kültürü algısını tespit ederek özel hastane ve kamu hastanesi karşılaştırması yapmaktır.
Yöntem: Araştırma verilerinin elde edilmesinde, Ankara ilinde faaliyet gösteren bir özel hastane ve bir kamu hastanesi çalışanlarına “Sağlık İşletmelerinde Hasta ve Çalışan Güvenliği Kültürü Anketi” uygulanmıştır. Hastaneler verilen hizmet türüne göre genel hastane statüsündedir. Her iki hastanede de örnekleme yöntemi olarak basit tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Özel hastanede toplam 207 çalışan vardır ve 150 kişiden elde edilen veriler istatistiksel analize tabi tutulmuştur. Kamu hastanesinde ise toplam 746 çalışan vardır ve 450 kişiden elde edilen veriler istatistiksel analize tabi tutulmuştur. Katılımcıların hasta ve çalışan güvenliği algılarına ilişkin görüşlerinin demografik ve diğer değişkenlere (yaş, cinsiyet, öğrenim düzeyi, meslek, mesleki deneyim, çalışma saati, günlük bakım/tedavi verilen hasta sayısı) göre farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmek amacıyla Bağımsız Örneklem T-Testi, Tek Yönlü Varyans (ANOVA) ve Tukey analiz yöntemlerine başvurulmuştur.
Bulgular: Yapılan analizler sonucunda, hastane türüne göre, çalışanların hasta güvenliği algısının farklılık gösterdiği (p=0,00<0,05), çalışan güvenliği algısının ise farklılık göstermediği tespit edilmiştir (p=0,82>0,05).
Sonuç: Kamu hastanesi çalışanlarının hasta güvenliği algısının, özel hastane çalışanlarının hasta güvenliği algısından yüksek olduğu tespit edilmiştir. Özel hastane ve kamu hastanesi çalışanlarının çalışan güvenliği algısı arasında ise anlamlı bir farklılık bulunamamıştır.

Anahtar Kelimeler

Hasta Güvenliği, Çalışan Güvenliği, Sağlıkta Kalite Yönetimi

Kaynakça

• Akalın, E.H. (2014). Hasta Güvenliği: Değişen Paradigma. Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü Dergisi, 32, 64-67.
• Bodur, S. & Filiz, E. (2010). Validity and reliability of Turkish version of Hospital Survey on Patient Safety Culture and perception of patient safety in public hospitals in Turkey. BMC Health Services Research, 10, 28-36. https://doi.org/10.1186/1472-6963-10-28
• Boiano, J. & Hull, R.(2001). “Development of a National Occupational Exposure Survey and Database associated with NIOSH Hazard Surveillance İnitiatives”. Applied Occupational Environmental Hygiene, 16(2), 128-134.
• Bottani, E., Monica, L. ve Vignali, G. (2009). Safety Management Systems: Performance Differences Between Adopters And Non-Adopters. Saf Sci. 47, 155–162.
• Çil, G. (2016). Hastanede Çalışan Hemşirelerin İş Güvenliği Düzeyinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi, Yakın Doğu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Lefkoşe, 99.
• Deikas, E. T. & Hofoss, D. (2008). Psychometric Properties of The Norwegian Version of The Safety Attitudes Questionnaire (SAQ), Generic version (Short Form 2006). BBMC Health Services Research, 8(191), 1-10. doi:10.1186/1472-6963-8-191
• DiCuccio, M. H. (2015). The Relationship Between Patient Safety Culture and Patient Outcomes. A systematic review. Journal of Patient Safety, 11, 135–142. doi:10.1097/PTS.0000000000000058
• Fang, D., Chen, Y. ve Wong, L. (2006). Safety Cimate in Construction Industry: A Case Study in Hong Kong. Journal of Construction Engineering and Management, 132(6), 573-584.
• Feijter, J., Grave, W., Muijtjens, A., Scherpbier, A. ve Koopmans, R. (2012). A Comprehensive Overview of Medical Error in Hospitals Using İncident Reporting Systems. Patient Complaints And Chart Review Of İnpatient Deaths. Plus One. 7: 1-7.
• Greene, J., Hibbard, J. H., Atkinson, R. L., Macdonald, I., Stephen, R. ve Emily, R. (2012). Health Care Access and Use Among Low-İncome Children: Who Fares Best? Pediatrics, The Centers for Disease Control. 30, 502–508. doi: 10.1542/peds.2009-1417
• Güleç, D. & İntepeler, Seren, Ş. (2013). Tıbbi Hatalarda Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 15(3), 26-41.
• Gündoğdu, S. & Başçecik,N. (2012). Hemşirelerde Hasta Güvenliği Kültürü Algılamasının Belirlenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi. 15(2), 119-128
• Huang, D. T., Clermont, G., Kong, L., Weissfeld, L. A., Sexton, J. B., Rowan, K. M. Ve Angus, D. C. (2010). Intensive Care Unit Safety Culture and Outcomes: A US, 5.
• Hughes, RG. & Clancy, CM.(2009). Nurse’s Role in Patient Safety. Journal of Nursing Care Quality, 24(1),1-4.
• Hutchinson, A., Young, TA. ve Cooper, KL.(2009). Trends in Healthcare İncident Reporting and Relationship to Safety and Quality Data in Acute Hospitals: Results From the National Reporting and Learning System. Qual Saf. Health Care, 18, 5-10.
• Mitchell, P.M. (2008). Defining Patient Safety and Quality. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK2681/ ( Accessed Date 22 January 2020 ).
• Johnstone, M., & Kanitsaki, O. (2006). The Ethics And Practical İmportance Of Defining, Distinguishing And Disclosing Nursing Errors: a Discussion Paper. International Journal of Nursing Studies, 43, 367-376.
• Kaya, D.Ş., Tekpınar, L. ve Tekin,G. (2009). İş Yeri Zorbalığı ve Sinizm: Sağlık Kurumlarında Çalışan Güvenliği Bağlamında Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (42), 1-22.
• Kim, K. J., Yoo, M. S. Ve Seo, E. J. (2018). Exploring The İnfluence Of Nursing Work Environment And Patient Safety Culture On Missed Nursing Care İn Korea. Asian Nursing Research, 12, 121-126. https://doi.org/10.1016/j.anr.2018.04.003
• Martínez-Córcoles, M., Gracia, F., Tomás, I. ve Peiró, J.M. (2011). Leadership and Employees’ Perceived Safety Behaviors in a Nuclear Power Plant: A Structural Equation Model. Safety Sci., 49, 1118–1129.
• Methot, J.R., Lepine, J.A., Podsakoff, N.P. ve Siegel, J. (2016). Are Workplace Friendships a Mixed Blessing? Exploring Tradeoffs of Multiplex Relationships and Their Associations With Job Performance. Pers. Psychol. 69, 311–355.
• Meydanlıoğlu, A. (2013). Sağlık Çalışanlarının Sağlığı ve Güvenliği. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(3), 192-199.
• Nahgrang, J.D., Morgeson, F.P. ve Hofmann, D.A. (2011). Safety at Work: A Meta-Analytic İnvestigation of the Link Between Job Demands, Job Resources, Burnout, Engagement, and Safety Outcomes. J. Appl. Psychol. 96, 71–94.
• Phillips J. & Barnsteiner J.H.(2005). Clinical Alarms: Improving Efficiency and Effectiveness. Critical Care Nursing Quarterly, 28 (4), 317-323.
• Pronovost, PJ., Weast, B. ve Bishop K.(2004). Senior Executive Adopt-A-Workunit: A Model for Safety İmprovement. Jt Comm J Qual, 30,59-68.
• Singer, S., Lin, S., Falwell, A., Gaba, D. ve Baker, L. (2009). Relationship of Safety Climate and Safety Performance in Hospitals. Health Services Research Journal, 44, 2. 399-421. Sorra, J. & Nıeva, V., (2004). Hospital Survey on Patient Safety Culture, AHRQ Publication No. 04-0041.
• Tak, B. (2010). Sağlık Hizmetlerinde Kalitenin Ana Unsuru Olarak Hasta Güvenliği Sistemlerinin Oluşturulması: Hastaneler İçin Bir Yol Haritası Önerisi. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 1, 72-113.
• Wang, X., Liu K. Ve You, L. (2014). The Relationship Between Patient Safety Culture And Adverse Events. A Questionnaire Survey. International Journal of Nursing Studies, 2333, 1-5.
• Wu, T. C., Liu, C. W. ve Lu, M. C. (2007). Safety Climate in University and College Laboratories: Impact of Organizational and Individual Factors. Journal of Safety Research, 38(1), 91-102.
• Yıldız, A. (2017). Hastanelerde İş Sağlığı ve Güvenliğinin Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin Etkisi: Hemşireler Üzerinde Bir Çalışma. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 80.
• Yüceler, A. (2011). Sağlık İşletmelerinde Örgüt Kültürünün Bir Boyutu Olarak Hasta ve Çalışan Güvenliği: Kuram ve Konya İlindeki Hastanelerde Bir Uygulama. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya, 94.