Green Business Ethics: A Scale Development Study

Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 2, 124 - 135, 30.12.2023

Vildan Bayram , Mesut Öztırak

Öz

The aim of the study was to develop a valid and reliable measurement tool to measure employees' perceptions of how well businesses operate in accordance with green business ethics. In this context, two different sample groups were determined and a pilot application was conducted with the first research group, and quantitative data was collected through an online and face-to-face survey. The sample of the pilot application consisted of 104 employees in the healthcare sector. The created scale was applied to 126 employees in the health sector. As a result of the analysis, the structure of the green business ethics scale consisting of 2 sub-dimensions and 20 items emerged. The sub-dimensions of the green business ethics scale are determined as the "Environmental Ethics" sub-dimension (12 items) and the "Work Ethics" sub-dimension (8 items). The two-subdimensional structure of the scale was confirmed by confirmatory factor analysis and it was understood that the scale had acceptable levels of fit. It is thought that the scale will be an effective tool that can be used to evaluate and improve the green practices of businesses. Additionally, organizations are expected to develop sustainability strategies and contribute to increasing social responsibility awareness.

Anahtar Kelimeler

Green Business Ethics, Scale Development, Ethics

Yeşil İş Etiği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması

Öz

Çalışmada, işletmelerin yeşil iş etiğine ne derece uygun faaliyet gösterdiği konusunda çalışanların algılarını ölçmeye yönelik geçerli ve güvenilir bir ölçme aracının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda iki farklı örneklem grubu belirlenerek ilk araştırma grubu ile pilot uygulama yapılmış, çevrimiçi ve yüz yüze yapılan anket çalışması ile nicel veri toplanmıştır. Pilot uygulamanın örneklemini sağlık sektöründe 104 çalışan oluşturmuştur. Oluşturulan ölçek, sağlık sektöründe 126 çalışana uygulanmıştır. Yapılan analiz sonucunda yeşil iş etiği ölçeğinin 2 alt boyut ve 20 maddeden oluşan yapısı ortaya çıkmıştır. Yeşil iş etiği ölçeğinin alt boyutları, “Çevresel Etik” alt boyutu (12 madde) ve “Çalışma Etiği” alt boyutu (8 madde) olarak belirlenmiştir. Ölçeğin 2 alt boyutlu yapısının doğrulayıcı faktör analizi ile doğrulaması yapılmış ve ölçeğin kabul edilebilir düzeylerde uyuma sahip olduğu anlaşılmıştır. Ölçeğin işletmelerin yeşil uygulamalarını değerlendirmek ve geliştirmek için kullanılabilecek etkili bir araç olacağı düşünülmektedir. Ayrıca örgütlerin sürdürülebilirlik stratejilerini geliştirmesi ve toplumsal sorumluluk bilincini artırmaya katkıda bulunması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yeşil İş Etiği, Ölçek Geliştirme, Etik

Kaynakça

• Adams, C., & Petrella, L. (2010). Collaboration, Connections and Change: The UN Global Compact, The Global Reporting İnitiative, Principles for Responsible Management Education and The Globally Responsible Leadership İnitiative. Sustainability Accounting, Management and Policy Journal, 1(2), 292-296.
• Anderson, J. C., & Gerbing D.W. (1984). The Effect of Sampling Error on Convergence, Improper Solutions, and Goodness-of-Fit İndices for Maximum Likelihood Confirmatory Factor Analysis. Psychometrika, 49, 155-173.
• Ay, Ü. (2003). İşletmelerde Etik ve Sosyal Sorumluluk, İstanbul: Nobel Kitabevi.
• Bagozzi, R.P., Yi, Y., & Philips L.W. (1991). Assessing Construct Validity in Organizational Research, Administrative Science Quarterly, 36(3), 421-458.
• Bayram, V. (2020). Sosyal Medyada Etik Sorunlar: Bir Literatür Taraması, IJSS, 4(19), 125-139.
• Biermann, F., Kanie, N., & Kim, R. E. (2017). Global Governance by Goal-Setting: The Novel Approach of the Un Sustainable Development Goals. Current Opinion in Environmental Sustainability, 26, 26-31.
• Bryman, A., & Cramer, D. (2001). Quantitative Data Analysis with Spss Release 10 for Windows: A Guide for Social Scientists (1st Ed.). Https://Doi.Org/10.4324/9780203471548
• Buric, I., Soric, I., & Penezic, Z. (2016). Emotion Regulation in Academic Domain: Development and Validation of the Academic Emotion Regulation Questionnaire (Aerq), Personality and Individual Differences, 96, 138-147.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, Ankara: Pegem A Yayıncılık
• Byrne, B. M. (2009). Structural Equation Modeling with Amos: Basic Concepts, Applications, and Programming (2nd Ed.). Routledge. https://doi.org/10.4324/9781410600219
• Can, G., & Yücel, M. A. (2019). Coğrafi Bilgi Sistemleri ve Analitik Hiyerarşi Prosesi Kullanarak Rüzgâr Enerji Santralleri İçin Yer Tespiti, 17. Türkiye Harita Bilimsel ve Teknik Kurultayı, 25, 27.
• Cole, D. A. (1987). Utility of Confirmatory Factor Analysis in Test Validation Research. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55, 1019-1031.
• Çelik, H. E., & Yılmaz, V. (2013). Lisrel 9.1 ile Yapısal Eşitlik Modellemesi: Temel Kavramlar, Uygulama, Programlama. (2. Baskı, Ed.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Çotul, A. (2019). İş Etiğinin Kurumsallaşmasının İşletmeler Açısından Önemi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6(3), 81-88. Https://Dergipark.Org.Tr/En/Download/Article-File/678282
• Dahlmann, F., Branicki, L., & Brammer, S. (2019). Managing Carbon Aspirations: The İnfluence of Corporate Climate Change Targets on Environmental Performance. Journal of Business Ethics, 158, 1-24.
• Demirçivi, B. M., & Yeşiltaş, M. (2015). Etik Kodları ve Turizm. Detay Yayıncılık, Ankara.
• Engin, E., & Akgöz, B. (2013). Sürdürülebilir Kalkınma ve Kurumsal Sürdürülebilirlik Çerçevesinde Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramının Değerlendirilmesi. Selçuk İletişim, 8(1), 85-94.
• Erturhan, H., & Filizöz, B. (2011). İş Etiği ve Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. Cumhuriyet Universitesi Journal of Economics & Administrative Sciences (JEAS), 12(2).
• Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating Structural Equation Models with Unobservable Variables and Measurement Error, Journal of Marketing Research; 18(1), 39-50.
• Grbac, B., & Lončarić, D. (2009). Ethics, Social Responsibility and Business Performance in a Transition Economy. Euromed Journal of Business, 4(2), 143-158. Https://Doi.Org/10.1108/14502190910976501
• Guild, E. (2018). The Un Global Compact for Safe, Orderly and Regular Migration: What Place for Human Rights? International Journal of Refugee Law, 30(4), 661-663.
• Hosagrahar, J., Soule, J., Girard, L. F., & Potts, A. (2016). Cultural Heritage, The Un Sustainable Development Goals, and the New Urban Agenda. Bdc. Bollettino Del Centro Calza Bini, 16(1), 37-54.
• Huang, C. C., Wang, Y. M., Wu, T. W., & Wang, P. A. (2013). An Empirical Analysis of the Antecedents and Performance Consequences of Using the Moodle Platform. International Journal of Information and Education Technology, 3(2), 217.
• Jeong, J. (2004). Analysis of the Factors and the Roles of Hrd in Organizational Learning Styles as Identified by Key Informants at Selected Corporations in the Republic of Korea. Yayımlanmamıs Doktora Tezi. Amerika: Texas A&M University. Major Subject: Educational Human Resource Development.
• Johnson, C. E. (2006). Ethics in the Workplace: Tools and Tactics for Organizational Transformation. California, Usa: Sage Publications, Inc.
• Jones, C., Bos, R.T., & Parker, M. (2005). Business Ethics a Critical Approach, London, Routledge.
• Karagöz, Y. (2021). SPSS AMOS Meta Uygulamalı Biyoistatistik. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kayhan, A. (2013). Birleşmiş Milletler Çevre Programi Üzerine Bir İnceleme. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, 33(1), 61-90.
• Kline, R. B. (2011). Principles and Practise of Structural Equating Modeling. (T. G. Press, Ed.) (3. Baskı). New York.
• Kozak, A. M., & Güçlü, H. N. (2016). Turizmde Etik Kavramlar, İlkeler, Standartlar. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Marsh, H.W., Balla, J. R., & Mcdonald, R. P. (1988). Goodness-of-Fit İndexes in Confirmatory Factor Analysis: The Effect of Sample Size. Psychological Bulletin, 103, 391-410.
• Meydan, C. H., & Şeşen, H. (2015). Yapısal Eşitlik Modellemesi Amos Uygulamaları (2. Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Nunnally, J. C. (1967). Psychometic Theory, 1. Baskı, New York, Mcgraw-Hill.
• Okay, A., & Okay, A. (2007). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları. İstanbul: Der Yayınevi.
• Önel, B. (2021). İşletmelerin Yeşil Yönetim Algıları ve Sürdürülebilirlik Bilinci. Uluslararası Afro-Avrasya Araştırmaları Dergisi, 6(11), 21-33.
• Özkalp, E., & Kırel, Ç. (2011). Örgütsel Davranış (5. Baskı). Bursa: Ekin Basım-Yayım
• Rasche, A., & Waddock, S. (2014). Global Sustainability Governance and the Un Global Compact: A Rejoinder to Critics. Journal of Business Ethics, 122, 209-216.
• Ruddell, L. (2007). İş Etiği, Çev. Nur Nivan, İstanbul: Haberci Yayıncılık.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating The Fit of Structural Equation Models: Tests of Significance and Descriptive Goodness-of-Fit Measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23–74.
• Schwab, G. H., Bennett, J. B., Woods, G. W., & Tullos, H. S. (1980). The Role of the Medial Collateral Ligament. Clinical Orthopaedics and Related Research (1976-2007), 146, 45-52.
• Sökmen, A. (2016). Meslek Etiği. Ankara, Detay Yayıncılık.
• Stringer, L. (2009). Yeşil İşyeri- Çalışanlara, Çevreye ve Karlılığa Yarar Sağlayan Sürdürülebilir Stratejiler ( Çev: Pınar Şiraz) Mess Yayımcılık, İstanbul.
• Stringer, S. (2009). Ethical İssues İnvolved in Patient Refusal of Life-Saving Treatment. Cancer Nursing Practice, 8(3).
• Tabachnick, B.G., & Fidell, L.S. (2012). Using Multivariate Statistics. 6th Ed. Pearson Education, Inc, New York, Ny, U.S.A
• Tevrüz, S. (2007). İş Hayatında Etik, İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Tınaz, P. (2013). Çalışma Yaşamından Örnek Olaylar, Beta Basım Yayıncılık, İstanbul.
• Turanlı, K. (2011). Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi Çerçevesinde Çocuğun Ekonomik Sömürüden Korunma Hakkı (Doctoral Dissertation, Anadolu University (Turkey).
• Tutar, H., & Erdönmez, C. (2008). İşletme Becerileri Grup Çalışması, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Ugur, M. (2019). The European Union and Turkey: An Anchor/Credibility Dilemma. Routledge.
• United Nations Global Compact Türkiye, (2017). Faaliyet Raporu, https://www.globalcompactturkiye.org/global-compact-turkiye-faaliyetraporu-2017/ (25.04.2023).
• Wheeler, T., & Von Braun, J. (2013). Climate Change Impacts on Global Food Security. Science, 341(6145), 508-513.
• Yeşil, S. (2011). Uluslararası İş Etiği ve Yönetim. Ankara: Adalet Yayınevi.
• Yıldırım, U., & Göktürk, İ (2004). “Sürdürülebilir Kalkınma” Çevre Sorunlarına Çağdaş Yaklaşımlar: Ekolojik, Ekonomik, Politik ve Yönetsel Perspektifler Editör: Mehmet Marın, Beta Basım Yayıncılık, İstanbul.
• Yücel, D. (2022). Etik ve Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısının İşe Katılım Benlik Saygısı ve İş Performansına Etkileri. Pearson Journal, 7(19), 214–227. Https://Doi.Org/10.46872/Pj.552
• Yücel, R., & Çiftçi, G. E. (2012). İş Görenin İş Etiği Tutum ve Davranış Algısı, İş Ahlakı Dergisi, İgiad Yayınları, 5, 9.