BibTex RIS Kaynak Göster

(Sustainable Development and Tourism in Turkey)

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 3 - 17, 01.06.2018

Öz

In this research, the relationship between sustainable development and tourism has been examined through econometric analysis. In this context, between 1990 and 2015, tourism demand indicators were used as indicators of tourism tourism and human development index (hdi) values were used as indicators of sustainable development. Firstly, the stationarities of the time series were tested. Subsequently, cointegration analysis were applied to the time series but cointegration cannot be detected. After that Granger Causality Analysis was conducted by establishing the VAR model to determine the short-term causal relationship between the series. As a result of the analysis, the causality relation can not be determined. The suggestions have been developed in this direction

Kaynakça

  • Akat, Ö. (2002). Turizm İşletmeciliği. Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları.
  • Akinboade, O. A. ve Braimoh, L. A. (2010). “International Tourism and Economic Development in South Africa: A Granger Causality Test”, International Journal of Tourism Research, S: 12, ss: 149-163.
  • Aslan, A. (2008). “Türkiye’de Ekonomik Büyüme ve Turizm Üzerine Ekonometrik Bir Analiz”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Kayseri.
  • Bahar, O. (2007). Bölgesel Kalkınmada Turizm Sektörünün Ekonomik Açıdan Yeri ve Önemi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. S:19, ss: 1-20.
  • Balaguer, J. ve Cantavella-Jorda, M. (2002). “Tourism As A Long-Run Economic Growth Factor: Spanish Case”, Applied Economics, ss: 877-884.
  • Belloumi, M. (2010). “The Relationship Between Tourism Receipts, Real Exchange Rate and Economic Growth in Tunisia”, International Journal of Tourism Research, S: 12, ss: 550-560.
  • Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP). Türkiye ile İlgili İnsani Gelişme Endeksi İstatistikleri. http://hdr.undp.org/en/countries/profiles/TUR, (Erişim Tarihi: 20.11.2017).
  • Brida, J. G. ve Risso, W. A. (2009). “Tourism As A Long-Run Economic Growth: An Empirical Analysis for Chile”, European Journal of Tourism Research, S: 2, ss: 178-185.
  • Chapin, F. S., Torn, M. S. ve Tateno, M. (1996). Principles of Ecosystem Sustainability. American Naturalist. C:148, S:6, ss: 1016-1037.
  • Chen, C. F. ve Chiou-Wei, S. Z. (2009). “Tourism Expansion, Tourism Uncertainly and Economic Growth: New Evidence from Taiwan and Korea”, Tourism Management, S: 30, ss: 812-818.
  • Coşkun, İ. O. ve Özer, M. (2014). A Reexamination Of The Tourism-Led Growth Hypothesis Under Growth and Tourism Uncertainties In Turkey. European Journal of Business and Social Sciences. C:3, S:8, ss: 256-272.
  • Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu (1987). http://www.un-documents.net/our-common-future.pdf, (Erişim Tarihi: 08.11.2017).
  • Enviromental Performance Index (2017). https://epi.envirocenter.yale.edu/ (Erişim Tarihi: 12.12.2017).
  • Erzan, R., Kadirbeyoğlu, Z. ve Özkaynak, B. (2014). Yerel Kalkınma ve Sürdürülebilirlik: Türkiye’ye Genel Bir Bakış. Kalkınmada Yeni Yaklaşımlar. Ankara: İmge Yayınevi.
  • Han, E. ve Kaya, A. A. (2015). Kalkınma Ekonomisi: Teori ve Politika. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • İçöz, O. (2007). Genel Turizm: Turizmde İlkeler ve Temel Kavramlar. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Kılıç, S. (2012). Sürdürülebilir Kalkınma Anlayışının Ekonomik Boyutuna Ekolojik Bir Yaklaşım. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi. C:47, ss: 201-226.
  • Parasız, İ. (2005). Kalkınma Ekonomisi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  • Savaş, H. (2012). Tüketim Toplumu, Çevre Performans İndeksi ve Türkiye’nin Çevre Performansının İndekse Göre Değerlendirilmesi. Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi. C:1, S:4, ss: 132-148.
  • Sevüktekin, M. ve Çınar, M. (2014). Ekonometrik Zaman Serileri Analizi. Bursa: Dora Yayıncılık.
  • Sharpley, R. (2010). Tourism and Sustainable Development: Exploring the Theoretical Divide. Journal of Sustainable Tourism. S:8, C:1, ss: 1-19.
  • Szopik-Depczyńska, K., Cheba, K., Iwona Bąk, I., Stajniak, M., Alberto Simboli, A. and Ioppoloe, G. (2018). The study of relationship in a hierarchical structure of EU sustainable development indicators, Ecological İndicators (90), 120-131.
  • Tarı, R. (2014). Ekonometri. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Tunç, O. ve Ertuna, O. (2015). Human Development Index of Turkey Simulation And Comparison Of Selected Countries. Journal of Management, Marketing and Logistic. C:2, S:2, ss: 132-157.
  • Türkiye Cumhuriyeti Kalkınma Bakanlığı (2016). Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri ve 2030 Sonrası Kalkınma 09.11.2017).
  • http://www.unesco.org.tr/dokumanlar/3bb2016/sb5.pdf, (Erişim Tarihi:
  • Tüylüoğlu, Ş. ve Karalı, B. (2006). İnsani Kalkınma Endeksi ve Türkiye İçin Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. S:12, ss: 53- 88.
  • Weaver, D. (2006). Sustainable Tourism: Theory and Practice, Elsevier Butterworth-Heinemann, Oxford.
  • Yalçın, A. ve Yalçın, S. (2013). Sürdürülebilir Yerel Kalkınma İçin Cittaslow Hareketi Bir Model Olabilir Mi? Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi. C:5, S:1, ss: 32-41.
  • Yıkmaz, R. F. (2011). Sürdürülebilir Kalkınmanın Ölçülmesi ve Türkiye İçin Yöntem Geliştirilmesi. Ankara: T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı.

Türkiye’de Sürdülebilir Kalkınma ve Turizm

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 3 - 17, 01.06.2018

Öz

Bu araştırmada, sürdürülebilir kalkınma ve turizm arasındaki ilişki ekonometrik analizler aracılığıyla incelenmeye çalışılmıştır. Bu kapsamda, 1990 – 2015 yılları arası dönemde turizmin göstergesi olarak turizm gelirleri verileri, sürdürülebilir kalkınmanın göstergesi olarak ise insani gelişme endeksi (hdi) değerleri toplanmış ve veri seti oluşturulmuştur. Araştırmada öncelikle zaman serilerinin durağanlıkları sınanmıştır. Aynı derecede durağan olduğu tespit edilen verilere Johansen Eşbütünleşme Testi uygulanmış ancak eşbütünleşme ilişkisi tespit edilememiştir. Analizin devamında, seriler arasındaki kısa dönem neden-sonuç ilişkisinin belirlenmesi amacıyla VAR modeli kurularak Granger Nedensellik Analizi yapılmıştır. Analiz sonucunda nedensellik ilişkisi bulunamamıştır. Bu doğrultuda öneriler geliştirilmiştir

Kaynakça

  • Akat, Ö. (2002). Turizm İşletmeciliği. Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları.
  • Akinboade, O. A. ve Braimoh, L. A. (2010). “International Tourism and Economic Development in South Africa: A Granger Causality Test”, International Journal of Tourism Research, S: 12, ss: 149-163.
  • Aslan, A. (2008). “Türkiye’de Ekonomik Büyüme ve Turizm Üzerine Ekonometrik Bir Analiz”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Kayseri.
  • Bahar, O. (2007). Bölgesel Kalkınmada Turizm Sektörünün Ekonomik Açıdan Yeri ve Önemi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. S:19, ss: 1-20.
  • Balaguer, J. ve Cantavella-Jorda, M. (2002). “Tourism As A Long-Run Economic Growth Factor: Spanish Case”, Applied Economics, ss: 877-884.
  • Belloumi, M. (2010). “The Relationship Between Tourism Receipts, Real Exchange Rate and Economic Growth in Tunisia”, International Journal of Tourism Research, S: 12, ss: 550-560.
  • Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP). Türkiye ile İlgili İnsani Gelişme Endeksi İstatistikleri. http://hdr.undp.org/en/countries/profiles/TUR, (Erişim Tarihi: 20.11.2017).
  • Brida, J. G. ve Risso, W. A. (2009). “Tourism As A Long-Run Economic Growth: An Empirical Analysis for Chile”, European Journal of Tourism Research, S: 2, ss: 178-185.
  • Chapin, F. S., Torn, M. S. ve Tateno, M. (1996). Principles of Ecosystem Sustainability. American Naturalist. C:148, S:6, ss: 1016-1037.
  • Chen, C. F. ve Chiou-Wei, S. Z. (2009). “Tourism Expansion, Tourism Uncertainly and Economic Growth: New Evidence from Taiwan and Korea”, Tourism Management, S: 30, ss: 812-818.
  • Coşkun, İ. O. ve Özer, M. (2014). A Reexamination Of The Tourism-Led Growth Hypothesis Under Growth and Tourism Uncertainties In Turkey. European Journal of Business and Social Sciences. C:3, S:8, ss: 256-272.
  • Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu (1987). http://www.un-documents.net/our-common-future.pdf, (Erişim Tarihi: 08.11.2017).
  • Enviromental Performance Index (2017). https://epi.envirocenter.yale.edu/ (Erişim Tarihi: 12.12.2017).
  • Erzan, R., Kadirbeyoğlu, Z. ve Özkaynak, B. (2014). Yerel Kalkınma ve Sürdürülebilirlik: Türkiye’ye Genel Bir Bakış. Kalkınmada Yeni Yaklaşımlar. Ankara: İmge Yayınevi.
  • Han, E. ve Kaya, A. A. (2015). Kalkınma Ekonomisi: Teori ve Politika. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • İçöz, O. (2007). Genel Turizm: Turizmde İlkeler ve Temel Kavramlar. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Kılıç, S. (2012). Sürdürülebilir Kalkınma Anlayışının Ekonomik Boyutuna Ekolojik Bir Yaklaşım. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi. C:47, ss: 201-226.
  • Parasız, İ. (2005). Kalkınma Ekonomisi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  • Savaş, H. (2012). Tüketim Toplumu, Çevre Performans İndeksi ve Türkiye’nin Çevre Performansının İndekse Göre Değerlendirilmesi. Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi. C:1, S:4, ss: 132-148.
  • Sevüktekin, M. ve Çınar, M. (2014). Ekonometrik Zaman Serileri Analizi. Bursa: Dora Yayıncılık.
  • Sharpley, R. (2010). Tourism and Sustainable Development: Exploring the Theoretical Divide. Journal of Sustainable Tourism. S:8, C:1, ss: 1-19.
  • Szopik-Depczyńska, K., Cheba, K., Iwona Bąk, I., Stajniak, M., Alberto Simboli, A. and Ioppoloe, G. (2018). The study of relationship in a hierarchical structure of EU sustainable development indicators, Ecological İndicators (90), 120-131.
  • Tarı, R. (2014). Ekonometri. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Tunç, O. ve Ertuna, O. (2015). Human Development Index of Turkey Simulation And Comparison Of Selected Countries. Journal of Management, Marketing and Logistic. C:2, S:2, ss: 132-157.
  • Türkiye Cumhuriyeti Kalkınma Bakanlığı (2016). Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri ve 2030 Sonrası Kalkınma 09.11.2017).
  • http://www.unesco.org.tr/dokumanlar/3bb2016/sb5.pdf, (Erişim Tarihi:
  • Tüylüoğlu, Ş. ve Karalı, B. (2006). İnsani Kalkınma Endeksi ve Türkiye İçin Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. S:12, ss: 53- 88.
  • Weaver, D. (2006). Sustainable Tourism: Theory and Practice, Elsevier Butterworth-Heinemann, Oxford.
  • Yalçın, A. ve Yalçın, S. (2013). Sürdürülebilir Yerel Kalkınma İçin Cittaslow Hareketi Bir Model Olabilir Mi? Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi. C:5, S:1, ss: 32-41.
  • Yıkmaz, R. F. (2011). Sürdürülebilir Kalkınmanın Ölçülmesi ve Türkiye İçin Yöntem Geliştirilmesi. Ankara: T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA26MG38HT
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yasin Emre Oğuz Bu kişi benim

Cüneyt Tokmak Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Oğuz, Y. E., & Tokmak, C. (2018). (Sustainable Development and Tourism in Turkey). Journal of Gastronomy Hospitality and Travel, 1(2), 3-17.