Pilates Yapan Bireylerin Boş Zaman Engelleriyle Baş Etme Stratejilerinin İncelenmesi

Yıl 2022, , 86 - 98, 24.06.2022

Tebessüm Ayyıldız Durhan , Ecem Türkmen , Beyza Merve Akgül

https://doi.org/10.55142/jogser.1100882

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmanın amacı pilates yapan bireylerin serbest zaman engelleriyle baş etme stratejilerinin belirli değişkenler ile ne doğrultuda farklılık gösterdiğinin belirlenmesidir. Bu doğrultuda çalışmaya Ankara’da üç özel spor salonunda pilates yapan katılımcılar dahil olurken, veriler demografik soru formu ve “Serbest Zaman Engelleriyle Baş Etme Stratejileri” ölçeği ile elde edilmiştir. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, bağımsız örneklem t testi ve tek yönlü varyans analizi ANOVA ve post hoc testleri kullanılmıştır. Bu araştırma için SZEBESÖ’ne dair iç tutarlılık katsayısı .76 olarak belirlenmiştir. Katılımcıların serbest zaman engelleriyle baş etme stratejilerinin toplam puanlarda ortalamanın üzerinde olduğu (3,44±0,33), en yüksek alt boyut ortalamalarının beceri kazanma stratejileri (3,83±0,61) ve fiziksel uygunluk stratejilerinde (3,58±0,56) yer aldığı, en düşük alt boyut ortalamasının ise zaman yönetimi stratejilerinde (3,16 ±0,42 ) yer aldığı belirlenmiştir. Aynı zamanda katılımcıların medeni durumlarının, yeterli boş zamana sahip olma algılarının ve haftada kaç gün pilates yapıyor olma durumlarının SZBESÖ’ni anlamlı düzeyde farklılaştırdığı belirlenmiştir. Sonuç olarak pilates yapan bireylerin serbest zaman engelleriyle baş etme stratejilerinin olumlu olduğu, belirli değişkenlerin bu stratejileri anlamlı düzeyde farklılaştırdığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Serbest, zaman, engel, baş etme stratejileri

Kaynakça

• 1. Akyol, C., ve Akkaşoğlu, S. (2020). Gençlerin boş zamanlarında rekreasyon faaliyetlerine katılım engelleri üzerine bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(3), 2072-2089.
• 2. Alexandris, K., Carroll, B. (1997). An analysis of leisure constraints based on different recreational sport participation levels: Results from a study in Greece. Leisure Sciences, 19(1), 1-15.
• 3. Alexandris, K., Kouthouris, C., Funk, D., & Tziouma, O. (2013). The use of negotiation strategies among recreational participants with different involvement levels: The case of recreational swimmers. Leisure Studies, 32(3), 299-317.
• 4. Alexandris, K., Tsorbatzoudis, C., & Grouios, G. (2002). Perceived constraints on recreational sport participation: Investigating their relationship with intrinsic motivation, extrinsic motivation and amotivation. Journal of Leisure Research, 34(3), 233-252.
• 5. Andrade, R. D., Junior, G. J. F., Capistrano, R., Beltrame, T. S., Pelegrini, A., Crawford, D. W., & Gomes Felden, É. P. (2019). Constraints to leisure-time physical activity among Brazilian workers. Annals of Leisure Research, 22(2), 202-214.
• 6. Aydın, İ., H., ve Değirmenci, C., H., (2018). Yapay Zekâ. Girdap Kitap. İstanbul.
• 7. Aytaç, Ö.,(2006). Tüketimcilik ve metalaşma kıskacında boş zaman. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (11) / 1 : 27-53
• 8. Beggs, B. A., Elkins, D. J., & Powers, S. (2005). Overcoming barriers to participation in campus recreational sports. Recreational Sports Journal, 29(2), 143-155.
• 9. Beggs, B. A., Stitt, J. E., Elkins, D. J. (2004). Leisure motivation of participants and nonparticipants in campus recreational sports programs. Recreational Sports Journal, 28(1), 65-77.
• 10. Courneya, K. S., Bobick, T. M. (2000). Integrating the theory of planned behavior with the processes and stages of change in the exercise domain. Psychology of sport and exercise, 1(1), 41-56.
• 11. Crawford, D. W., Godbey, G. (1987). Reconceptualizing barriers to family leisure. Leisure sciences, 9(2), 119-127.
• 12. Crawford, D. W., Jackson, E. L., Godbey, G. (1991). A hierarchical model of leisure constraints. Leisure sciences, 13(4), 309-320.
• 13. Elkins, D.J. (2004). Levels of perceived constraint: A comparative analysis of negotiation strategies in campus recreational sports. Unpublished Doctoral Thesis. Indiana University, Indiana.
• 14. Godbey, G., Crawford, D. W., & Shen, X. S. (2010). Assessing hierarchical leisure constraints theory after two decades. Journal of Leisure Research, 42(1), 111-134.
• 15. Gümüş, H., & Özgül, S. A. (2017). Rekreasyon alanı kullanımına ilişkin katılım engelleri ve tercih etkenleri ölçeklerinin geliştirilmesi. Journal of Human Sciences, 14(1), 865-882.
• 16. Hopper, T. D., & Iwasaki, Y. (2017). Engagement of ‘at-risk’youth through meaningful leisure. Journal of Park and Recreation Administration, 35(1).
• 17. Hubbard, J., & Mannell, R. C. (2001). Testing competing models of the leisure constraint negotiation process in a corporate employee recreation setting. Leisure sciences, 23(3), 145-163.
• 18. Jackson, E. L., Crawford, D. W., & Godbey, G. (1993). Negotiation of leisure constraints. Leisure sciences, 15(1), 1-11. Jackson, E. L. (2000). Will research on leisure constraints still be relevant in the twenty-first century?. Journal of leisure Research, 32(1), 62-68.
• 19. Jun, J., & Kyle, G. T. (2011). The effect of identity conflict/facilitation on the experience of constraints to leisure and constraint negotiation. Journal of Leisure Research, 43(2), 176-204.
• 20. Karaca, A. A. (2015). Serbest zaman katılımı, psikolojik iyi olma ve serbest zaman engelleri ile baş etme stratejilerinin üniversite öğrencileri üzerinde incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi).
• 21. Karaküçük, S. ve Akgül, B. M. (2016). Ekorekreasyon. Ankara. Gazi Kitapevi.
• 22. Karaküçük, S., Göral, Ş. ve Akgül, B. M. (2017). Rekreasyon kısıtlayıcıları. Gazi Kitapevi.
• 23. Karaküçük, S., Gürbüz, B. (2007). Rekreasyon ve Kent(li)leşme. Ankara. Gazi Kitapevi.
• 24. Karaküçük, S., Kaya, S. ve Akgük, B. M. (2017). Rekreasyon Bilimi 2. Ankara. Gazi Kitapevi.
• 25. Kaya, S. ve Akgül, B. M. (Ed.). Rekreasyon Bilimi 2 içinden (s. 237-301). Ankara. Gazi Kitapevi.
• 26. Kelly, J. R. ve Freysinger, V. J. (2000). 21st Century Leisure. Ally&Bacon.
• 27. Kiraz, B. (2021). Dünyaya gezmek için geldik. National Geographic Türkiye. Şubat 2021, 18.
• 28. Kocak, F. (2017). The relationship between leisure constraints, constraint negotiation strategies and facilitators with recreational sport activity participation of college students. College Student Journal, 51(4), 491-497.
• 29. Little, D. E. (2000). Negotiating adventure recreation: How women can access satisfying adventure experiences throughout their lives. Loisir et societe/Society and Leisure, 23(1), 171-195.
• 30. Little, D. E. (2000). Negotiating adventure recreation: How women can access satisfying adventure experiences throughout their lives. Loisir et societe/Society and Leisure, 23(1), 171-195.
• 31. Schneider, I. E., & Wilhelm Stanis, S. A. (2007). Coping: An alternative conceptualization for constraint negotiation and accommodation. Leisure Sciences, 29(4), 391-401.
• 32. Tabachnick, B. G., Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics: International edition. Pearson 2012.
• 33. Tan, W. K., Yeh, Y. D., & Chen, S. H. (2017). The role of social interaction element on intention to play MMORPG in the future: From the perspective of leisure constraint negotiation process. Games and Culture, 12(1), 28-55.
• 34. Tcha, S. S., & Lobo, F. (2003). Analysis of constraints to sport and leisure participation—the case of Korean immigrants in Western Australia. World Leisure Journal, 45(3), 13-23.
• 35. Türkmen, İ. (2019). Formasyon eğitimindeki öğrencilerin boş zaman yoluyla stresle baş etme stratejileri ve öğrenme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi, Bartın.
• 36. Wood, L. (2011). Continued sport participation and the negotiation of constraints. (Doktora tezi).
• 37. Yerlisu Lapa, T. (2014). Leisure Negotiation Strategies Scale: A Study of Validity and Reliability for University Students. South African Journal for Research in Sport, Physical Education and Recreation, 36(3), 201-215.