THE IMPACT OF SOCIAL MEDIA SHARING ON SPACE DESIGN

Yıl 2025, Cilt: 2 Sayı: 2, 187 - 197, 30.09.2025

Seda Erdoğan , Büşra Özdemir

Öz

This study examines the impact of social media platforms on contemporary spatial design processes from an architectural design perspective. The visually oriented nature of digital platform sharing transforms aesthetic preferences and spatial organization, reshaping architectural design decisions within the framework of social media visibility. The image-centered culture of digital sharing highlights not only the physical but also the digital representations of spaces. This has led visual appeal and aesthetic presentation to become decisive parameters in spatial design processes. By identifying the guiding influence of social media posts on individuals, the study aims to explore their impact on spatial design. The design strategies emerging in the analyzed spaces were identified as photo corners, thematic decorations, use of lighting, and aesthetic details integrated with brand identity. Through a qualitative analysis of selected case studies, the research discusses how digital representations affect the physical form, user interaction, and aesthetic expression of spaces. The findings indicate that photo corners, thematic decorations, and aesthetic details integrated with brand identity were emphasized in the examined spaces, and that these elements were consciously employed as design strategies to enhance social media visibility. By focusing on the context of Istanbul, this study reveals interior space typologies shaped by the influence of social media and contributes original insights to the literature.

Anahtar Kelimeler

digital sharing , instagrammable spaces , social media , space design.

SOSYAL MEDYA PAYLAŞIMININ MEKÂN TASARIMINA ETKİSİ

Öz

Bu çalışma, sosyal medya platformlarının çağdaş mekân tasarım süreçlerine olan etkilerini mimari tasarım perspektifinden incelemektedir. Dijital platformlarda yapılan paylaşımların görsel odaklı yapısı, mekânların estetik tercihlerini ve mekânsal organizasyonunu dönüştürerek, mimari tasarım kararlarını sosyal medya görünürlüğü çerçevesinde yeniden biçimlendirmektedir. Görselliği merkezine alan dijital paylaşım kültürü, mekânların yalnızca fiziksel değil aynı zamanda dijital bağlamda da temsil edilme biçimlerini ön plana çıkarmaktadır. Bu durum, mekânsal tasarım süreçlerinde görsel çekicilik ve estetik sunumun belirleyici bir tasarım parametresi haline gelmesine neden olmaktadır. Sosyal medya paylaşımlarının bireyler üzerindeki yönlendirici etkisi belirlenerek, mekân tasarımına olan etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Analiz edilen mekânlarda öne çıkan tasarım stratejileri; fotoğraf çekim köşeleri, tematik dekorasyon, ışık kullanımı ve marka kimliğiyle bütünleşen estetik detaylar olarak belirlenmiştir. Nitel analiz yöntemiyle incelenen örnek mekânlar üzerinden, dijital temsillerin mekânın fiziksel form, kullanıcı etkileşimi ve estetik anlatımına etkisi tartışılmaktadır. Bulgular, incelenen mekanlarda fotoğraf köşeleri, tematik dekorasyon ve marka kimliği ile bütünleşen estetik detayların öne çıktığını; bu unsurların, sosyal medya görünürlüğünü artıran bilinçli tasarım stratejileri olarak kullanıldığını göstermektedir. Bu çalışma, İstanbul ili bağlamında sosyal medya etkisiyle biçimlenen iç mekân tipolojilerini ortaya koyarak literatüre özgün bir katkı sunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

dijital paylaşım , instagrammable mekânlar , mekân tasarımı , sosyal medya.

Kaynakça

• Abidin, C. (2016). “Visibility labour” on social media: Influencers, brand, and promotion. Media International Australia, 161(1), 86–100.
• Barns, S. (2019). Platform Urbanism: Negotiating Platform Ecosystems in Connected Cities. Singapore: Palgrave Macmillan.
• Bitner, M. J. (1992). Servicescapes: The impact of physical surroundings on customers and employees. Journal of Marketing, 56(2), 57–71
• Böhme, G. (2017). Atmosphere: Essays on experience, space and aesthetics. Routledge
• Bucher, T. (2018). If… Then: Algorithmic power and politics. Oxford University Press.
• Citton, Y. (2017). The Ecology of Attention. Cambridge: Polity Press.
• Crosthwaite, A. (2001). Reklamda mükemmele ulaşmak. Reklamcılık Vakfı Yayınları.
• Davenport, T. H. ve Beck, J. C. (2001). The Attention Economy: Understanding the New Currency of Business. Boston: Harvard Business School Press.
• De Vries, L., Gensler, S. ve Leeflang, P. S. H. (2012). Popularity of brand posts on brand fan pages: An investigation of the effects of social media marketing. Journal of Interactive Marketing, 26(2), 83–91.
• Debord, G. E. (2006). Gösteri toplumu. Ayrıntı Yayınları.
• Gezgin, S. ve İralı, A. E. (2017). Gelişen teknoloji değişen mekân. Eğitim Yayınevi.
• Göksel, H. ve Yurdakul, M. (2012). Kurum kimliğinin görsel bileşenleri ve mekânsal bütünlük. In F. B. Peltekoğlu (Ed.), Halkla ilişkiler nedir? (ss. 25–27). Beta Yayınları.
• Hasol, J. (1990). Ansiklopedik mimarlık sözlüğü. Yem Yayın.
• Highfield, T. ve Leaver, T. (2021). Instagrammatics and digital methods: Studying visual social media, from selfies and GIFs to memes and emoji. Social Media + Society, 7(1), 1–13.
• Kaya, E. (2021). Dijital çağda mekân tasarımının estetik ve sosyal boyutları. Mimarlık ve Tasarım Dergisi, 15(3), 45–59.
• Kılıç, Ç. (2015). Gündem belirleme kuramı çerçevesinde siyasal karar verme sürecine sosyal medya etkisinin incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Ticaret Üniversitesi.
• Klingmann, A. (2007). Brandscapes: Architecture in the experience economy. MIT Press
• Kuhikar, P. (2013). Social media as a future marketing tool in India: An overview. Practices and Research in Marketing, 3(2), 15–21.
• Lefebvre, H. (1999). Mekânın üretimi (F. Yılmaz, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Miller, D., Costa, E., Haynes, N., McDonald, T. ve Nicolescu, R. (2016). How the world changed social media. UCL Press.
• Odegaard, B., Wozny, D. R. ve Shams, L. (2015). Biases in visual, auditory, and audiovisual perception of space. PLoS Computational Biology, 11(12), e1004649.
• Özdemir, S. S., Özdemir, M., Polat, E. ve Aksoy, R. (2014). Sosyal medya kavramı ve sosyal ağ sitelerinde yer alan online reklam uygulamalarının incelenmesi. Ejovoc Electronic Journal of Vocational Colleges, 4(4), 58–64.
• Özsavaş Uluçay, N. (2016). İç mekân tasarımında sosyal medya etkileşimi. In 5. Uluslararası İçmimarlık Sempozyumu (ss. 120–128).
• Pink, S., Horst, H., Postill, J., Hjorth, L., Lewis, T. ve Tacchi, J. (2016). Digital Ethnography: Principles and Practice. London: SAGE.
• Rab, Á. (2007). Digital culture digitalised culture and culture created on a digital platform. Gondolat.
• Safko, L. ve Brake, D. K. (2009). The social media bible: Tactics, tools & strategies for business success. John Wiley & Sons.
• Relph, E. (1976). Place and placelessness. Pion.
• Spence, C. (2015). Multisensory packaging design: Color, shape, texture, sound, and smell. In R. H. Krishna (Ed.), Sensory marketing: Research on the sensuality of products (pp. 133–150). Routledge
• Taylor, I. H. (2015). Facebook ve beğenilme güdüsü. International Journal of Social Sciences and Education Research, 1(14), 1473–1486.
• Zengin, M. A. (2017). Paylaşmak yetmez "dokunmak" gerek: Sosyal medyada marka iletişimi. Literatürk Academia.
• Zumthor, P. (2006). Atmospheres: Architectural environments. Surrounding objects. Birkhäuser.