Öz
Yönetici, bir işletmedeki çalışanların çalışma gönüllülüklerini ve çalışma azimlerini artırma konusunda çaba harcayan kişidir. Dolayısıyla organizasyondaki diğer tüm personelin güvendiği ve saygı duyduğu kimsedir. Lider bir kişilik olarak yöneticiler, çalışanlara dönük bu çabalarını sürekli olarak uygulamaya koymak; ve bu güvene günün her dakikasında layık olmak durumundadırlar. Tüm çalışanların saygı ve güvenine layık olmak ise yöneticinin ancak sağlıklı ve etkili bir iletişim becerisiyle gerçekleştirebileceği bir sonuçtur. Kurum içindeki yönetici-çalışan iletişiminde ise etkinliği sağlayan unsurlardan birisi de yöneticinin çevresindeki insanlara anlamlı ve etkin geribildirimler verme becerisidir. Etkin geribildirimde bulunma becerisi çalışanların performans gelişimine destek vermenin ve yöneticinin kurumsal görevlerini başarıyla yerine getirebilmesinin önemli bir önkoşulu olarak değerlendirilmektedir. Etkin geribildirimin kilit unsuru, gözlemlenen performans temelinde spesifik bir mesaj yaratmak ve bu mesajı doğru iletmektir. Başka bir deyişle, yöneticinin verdiği geribildirim, karşısındaki çalışanın, kendi eylemini (davranışını) ve bu eylemin (davranışın) yöneticiyi nasıl etkilediğini tamamiyle anlamış olarak yöneticinin yanından ayrılmasını sağlayabilmelidir. Yönetici sonucu bu kadar spesifik ve dolaysız olarak ortaya koyabildiğinde, geribildirimi alan kişinin, kendi performansını etkileyen davranış biçimlerini benimsemeye, sürdürmeye ya da bu davranışlara son vermeye motive olması kolaylaşır. Bu kuramsal çalışma, liderlerin kendilerine bağlı çalışanlarla olan etkileşimlerinde iletilerini nasıl oluşturacağı, oluşturulan iletiyi ne zaman ve nasıl aktaracağını göstererek etkin geribildirim vermenin yolunu açıklayacaktır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Booher D (1999) Geribildirim Gereksinimi. Executive Excellence: Liderlik Gelişimi, Yö- netim Etkinliği ve Kurumsal Üretkenlik Derg, Rota Yayınları. İstanbul.
- Eroğlu E (2003) Organizasyonel Zekanın ge- lişmesinde Örgütsel İletişimin Rolü, Kurgu Derg, Sayı: 20, 245-254.
- Haklı Gamze (1999) Nasıl Bir İletişim? Execu- tive Excellence: Liderlik Gelişimi, Yönetim Etkinliği ve Kurumsal Üretkenlik Derg, Rota Yayınları, İstanbul.
- Karakoç N (1989) Örgütsel İletişim ve Örgüt- sel Zaman Arasındaki İlişkiler, Kurgu Dergisi, Sayı: 6, 81-90
- Lesikar R U ve ark. (1999) Basic Business Communication, Altıncı Basım, Irwin.
- Mutlu E (1995) İletişim Sözlüğü,: Ark Yayıne- vi, Ankara.
- Özalp İ (2000) İşletme Yönetimi, Birlik Ofset, Eskişehir.
- Şimşek Y (1997) Örgütsel İletişimde Engel ve Bozukluklar: Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi’nde Bir Uygulama, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
- Şimşek M Ş (2002) Yönetim ve Organizasyon, 7. Basım, Konya.
- Tracy B (1999) Etkili İletişim Executive Excel- lence: Liderlik Gelişimi, Yönetim Etkinliği ve Kurumsal Üretkenlik Derg. Rota Yayınları, İstanbul.
- Voss T (2002) Lider Yöneticilik (Coaching), Dr. Mehmet Zaman (çev), Hayat Yayınları, İstanbul.
- Vural İ (2003) Televizyon Haberciliğinde Bir Mesleki Kişilik Olarak “Anchor” Kaynak Kişi Özellikleri Boyutunda Değerlendirilmesi ve Türkiye’deki Uygulama Biçimine Yönelik Durum Saptaması, Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
- Weitzel S R (2004) Doğru Geribildirim, Elif Özsayar (çev), Rota Yayın Yapım Tanıtım Tic. Ltd. Şti., İstanbul.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Derleme Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 19 Kasım 2013 |
| Gönderilme Tarihi | 6 Aralık 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2008 Cilt: 5 Sayı: 2 |
