Öz
Günümüzde sosyal medya platformlarının kullanımı her geçen gün yaygınlaşmaktadır. Kurumların artan sosyal medya kullanımı, bireylerin sosyal medya kullanımını da yaygınlaştırmaktadır. Sosyal medyanın yaygın kullanımı, bireylerin pasif tüketici konumlarını terk ederek iletişimde aktif hale gelmelerine olanak sağlamıştır. Bu dönüşüm kuruluşları da yakından etkilemiştir. Kuruluşlar, geleneksel iletişim araçların yanı sıra sosyal ağları da kullanmaya başlamışlardır. Özellikle kriz durumlarında sosyal medya vasıtası ile hedef kitleleri ile daha hızlı ve daha az maliyetli bir iletişim kurmaya yönelmektedirler. Bununla birlikte sosyal medyayı etkin kullanmak suretiyle imajlarını korumayı ve düzeltmeyi amaçlamaktadırlar.
Bu çalışmanın amacı kriz iletişimi esnasında Benoit’in İmaj Restorasyon Teorisi’ne göre hangi imaj restorasyon stratejilerinin Volkswagen tarafından kullandığını analiz etmek ve içeriklerin yayımlandığı tarihler göz önünde bulundurularak, kriz iletişim çalışmalarında sosyal medyanın etkin kullanıldığı dönemleri belirlemektir. Bu bağlamda Volkswagen Emisyon Krizi’nde şirketin 22 Eylül 2015- 16 Mart 2016 tarihleri arasında resmi Facebook sayfasında yayımladığı paylaşımlar içerik analizi yöntemi ile niteliksel ve niceliksel olarak incelenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Benoit, W. L. (1997). Image repair discourse and crisis communication. Public relations review, 23(2), 177-186.
- Coombs, W. T. (1998). An analytic framework for crisis situations: Better responses from a better understanding of the situation. Journal of public relations research, 10(3), 177-191.
- Coombs, T., & Schmidt, L. (2000). An empirical analysis of image restoration: Texaco's racism crisis. Journal of Public Relations Research, 12(2), 163-178.
- Coombs, W. T. (2006). Code red in the boardroom: Crisis management as organizational DNA. Greenwood Publishing Group, 2.
- Jensen, K.S. (2014). Crisis Communication on Social Media. Yüksek Lisans Tezi, Aalborg, Aalborg.
- Kersten, A. (2005). Crisis as usual: Organizational dysfunction and public relations. Public Relations Review, 31(4), 544-549.
- Lee, B. K. (2004). Audience-oriented approach to crisis communication: A study of Hong Kong consumers’ evaluation of an organizational crisis.Communication research, 31(5), 600-618.
- Marken, G. A. (1990). Corporate Image-We All Have One, But Few Work To Protect An. Public Relations Quarterly, 35(1), 21-24.
- Narbay, M. Ş. (2006). Kriz İletişimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 75-80.
- Okay, A. (2005). Kurum Kimliği. Ankara: Media Cat Yayınları, 246.
- Okay, A., & Okay, A. (2011). Halkla ilişkiler: kavram, strateji ve uygulamaları. İstanbul: Der Yayınları, 352.
- Örnek, A. Ş. (2006). Bilgi Toplumunda Kriz Yönetim Stratejileri. Ankara: Detay Yayıncılık, 173.
- Perry, D. C., Taylor, M., & Doerfel, M. L. (2003). Internet-based communication in crisis management. Management communication quarterly, 17(2), 206-232.
- Sabuncuoğlu, Z. (2010). İşletmelerde Halkla İlişkiler. Bursa: Alfa Aktüel, 89.
- Sweetser, K. D., & Metzgar, E. (2007). Communicating during crisis: Use of blogs as a relationship management tool. Public Relations Review, 33(3), 340-342.
- Tekin, M.& Zerenler, M. (2005). İş Dünyası İçin Krizi Yönetebilmenin Sırları. Konya: Çizgi Kitabevi,108,151-156.
- Tüz, M. V. (2014). Kriz Yönetimi: Uygulama İçin Temel Adımlar. Ankara: Nobel Yayınevi, 100.
- Ward, C. (2011). Social media and crisis communication: are organizations using social media in times of crisis? Doktora Tezi, Ball State University, Indiana.
Ayrıntılar
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 18 Temmuz 2016 |
| Gönderilme Tarihi | 10 Haziran 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 9 Sayı: 3 |
