Yazım Kuralları
Yazı Karakteri ve Sayfa Düzeni
Dergimize gönderilen yazılar, Microsoft Word ortamında Times New Roman yazı karakteri kullanılarak, 11 punto ve tek satır aralıklı olarak yazılmalıdır. Sayfa yapısı A4 ve sayfalarda kenar (sağ-sol, üst-alt) 2,5 cm olmalıdır. Sayfa numaraları, sayfanın alt ortasında yer almalıdır. Söz konusu şekil şartlarına uymayan yazılar, hakemlere gönderilmeden yazarlarına iade edilir. İntihal oranı en çok %20 olabilir (en fazla 9 harf eşleşme ve kaynakça dahil), intihal raporu makale ile beraber dergi paneline yüklenmelidir. İntihal raporu yüklenmeyen çalışmalar için rapor, dergi editörü tarafından alınabilmektedir.
Uzunluk
Yayınlanmak üzere gönderilen yazıların uzunluğu, ekler ve kaynakça dâhil 8.000 kelimeyi veya 20 sayfayı geçmemelidir. Buna karşın, Editör ve/veya Yayın Kurulunun uygun görmesi durumunda, daha uzun yazılar da değerlendirme sürecine alınabilir.
Kapak Sayfası
Dergiye gönderilecek makalelerin kapak sayfası, yazar(lar)a ilişkin aşağıdaki bilgileri içermelidir:
Makalenin başlığı,
Yazar(lar)ın adı soyadı ve unvanı,
Yazar(lar)ın bağlı bulundukları kurum,
Yazar(lar)ın ORCID bilgisi(leri),
Yazar(lar)ın iletişim bilgileri (Açık posta adresi, telefon ve faks numarası, e-posta adresi),

Çalışmada teşekkür edilen kişi ve/veya kurumlar ile diğer ilgili notlar.
Kapak sayfasında, makalenin başlığı, kelimelerin ilk harfleri büyük olacak şekilde koyu harflerle sayfaya ortalanarak yazılmalıdır. Benzer şekilde, yazarların ad ve soyadları ile iletişim bilgileri de, sadece ilk harfleri büyük olacak şekilde sayfaya ortalanarak yazılmalıdır.
Yazar sayısının birden fazla olması durumunda, Dergi Editörlüğü ile yazarlar arasındaki iletişimi sağlayacak yazar belirtilmelidir. İletişim kurulacak yazarın belirtilmemesi durumunda, makaleyi Dergiye gönderen yazar ile iletişim kurulur.
Kapak sayfası, makaleden ayrı olarak düzenlenmeli ve sisteme ayrı bir dosya olarak gönderilmelidir.

Makale
Yazar bilgilerinin de yer aldığı makale dosyası; makale başlığı, özet, anahtar kelimeler, giriş, ana metin, sonuç, kaynakça ve eklerden oluşan bölümdür. Makale, sisteme ayrı bir dosya olarak gönderilmelidir. Dergiye gönderilen makalelerde aşağıdaki sıra izlenmelidir:
- Başlık,
- Öz ve anahtar kelimeler,
- Giriş,
- Materyal Metot,
- Tartışma
- Sonuç,
- Açıklayıcı notlar (eğer varsa),
- Kaynakça ve
- Ekler (eğer varsa).
Başlık
Yazının ana başlığı içerikle uyumlu olmalı ve 12 kelimeden uzun olmamalıdır. Başlık, kelimelerin ilk harfleri büyük olacak şekilde koyu harflerle sayfaya ortalanarak yazılmalıdır. Türkçe makaleler için başlığın İngilizcesi ve İngilizce makaleler için de başlığın Türkçesi yazılmalıdır.
Öz ve Anahtar Kelimeler
Makalenin başında, en az 150, en fazla 200 kelimeden oluşan Türkçe ve İngilizce özetler yer almalıdır. Özetlerde; amaç, yöntem, bulgular ve sonuç bilgilerinin yer almasına özen gösterilmelidir. Türkçe ve İngilizce özetler içerisinde atıfta bulunulmamalı ve kısaltma kullanılmamalıdır.
Özetlerin altında bir satır boşluk bırakılarak, Türkçe ve İngilizce olarak, konuyu en iyi şekilde ifade eden en az üç (3) anahtar kelime yazılmalıdır.
Ana Metin ve Bölüm Başlıkları
Ana metin Times New Roman yazı karakteri kullanılarak 12 punto ve iki yana yaslı olarak yazılmalıdır. Paragraf öncesi ve sonrası tek paragraf aralığı (6 nk) verilmelidir. Makalenin ana başlık ve alt başlıkları numaralandırılmalı, dergi makale şablonundaki formata göre başlıklar ayarlanmalıdır. Metin içerisinde en fazla dördüncü düzeye kadar alt ayrım açılmalıdır. Başlıklardan önce 12 nk, sonra 6 nk boşluk bırakılmalıdır.
Tablo ve Şekiller
Tablo ve şekiller sırasıyla numaralandırılmalı (Tablo 1, Tablo 2, Şekil 1 gibi) ve metin içerisinde bulunması gereken yerde olmalıdır. Tablo başlığı tablonun üst tarafında, şekillerde başlık şeklin altında olmalıdır. Tablolar sağa yaslı, şekiller ise sayfada ortalı olarak konumlandırılmalıdır. Tablo veya şekle ilişkin kaynakça tablo ya da şeklin altına yazılmalıdır. Tablo ve şekiller ile metin arasında bir satır başlık bırakılmalıdır. Tablo, şekil vs. içindeki metin 10 punto büyüklüğünde olmalıdır. Akışı bozan tablo veya veriler, çalışmanın sonuna “Ek” olarak konulabilir.
Matematiksel Denklemler ve Formüller
Metin içerisinde yer alan matematiksel denklem ve formüller ortalanarak yazılmalıdır. Matematiksel ifadelere sıra numarası verilmeli ve sıra numaraları parantez içerisinde sayfanın sağına yaslı olarak yazılmalıdır. Denklem ile metin arasında (6 nk) boşluk bırakılmalıdır.
Kaynak Gösterme
Atıflar metin içerisinde bağlaç yöntemi kullanılarak APA (American Psychological Association) kaynak gösterme formatına uygun olarak yapılmalıdır. Metinde kaynaklara atıfta bulunurken yazarların soyadı, yayın tarihi ve birebir alıntı yapıldıysa sayfa numarası belirtilmelidir. Eğer cümle içinde yazar(lar)ın soyadı kullanılıyorsa, isimden sonra sadece parantez içinde yayın tarihinin yazılması yeterlidir. iki yazarlı çalışmalara atıfta bulunulduğunda her iki yazarın da soyadını yazılmalıdır. Yazar sayısı üç ile beş arasında olan çalışmalara ilk kez atıf yapıldığında, bütün yazarların soyadları yazılmalıdır. Aynı kaynağa yapılan daha sonraki atıflarda, sadece ilk yazarın soyadı ve “vd.” yazılmalıdır. Yazar sayısı altı veya daha fazla olan çalışmalara yapılan atıflarda, metin içinde ilk geçtiği yerde ve sonraki atıflarda ilk yazarın soyadı yazılmalı ve “vd.” ifadesi kullanılmalıdır. Yazar(lar)ın aynı yıl birden fazla eser yayınlanmış çalışmalarına atıf yapılmış ise, yayın yılının sonuna (a,b,c, vb.) gibi semboller yazılarak kaynaklar birbirinden ayrılması sağlanmalıdır. Cümle sonunda birden fazla çalışmaya atıfta bulunuluyorsa, bu kaynaklar parantez içerisinde yayın tarihine sıralanmalı ve aralarına noktalı virgül (;) konulmalıdır.
Metin İçerisinde Kaynak Gösterilmesine İlişkin Örnekler
Avrupa Birliği ile ABD arasındaki ticaretin yaklaşık %40’ını, ana firmalar ile bağlı firmaları arasındaki işlemler oluşturmaktadır (Stewart, 1993).
Uluslararası transfer fiyatlamasının üç stratejik amacı vardır (Hoshower ve Mandel, 1986, s. 53).
Hoshower ve Mandel (1986, ss. 53-54) uluslararası transfer fiyatlamasının üç stratejik amacı olduğunu ifade etmişlerdir.
Sermaye Varlıklarını Fiyatlama Modeli (SVFM) sistematik risk (beta) ile getiriler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğunu göstermemektedir (Fama ve French, 1996a, 1996b).
Müşteri memnuniyeti ile karlılık arasında bir ilişki söz konusudur (Anderson, Fornell ve Lehmann, 1994). Anderson vd. (1994) müşteri memnuniyeti arttıkça, müşterilerin daha yüksek fiyat ödemeye razı olduklarını bulmuşlardır.
Bilici, Mete, Soylu, Bekaroğlu ve Kavakçı (1998) tükenmişlik düzeyi ile demografik özellikler arasındaki ilişkiyi araştırmışlardır. Bilici vd. (1998) yaş, cinsiyet ve medeni durum gibi demografik özelliklerin tükenmişliği etkilediğini bulmuşlardır.
Önceki çalışmaların sonuçları yüksek iş tatmini ile düşük tükenmişlik düzeyi arasında bir ilişki olduğu hipotezini doğrulamaktadır (Dolan, 1987; Penn, Romano ve Foat, 1988; Rocca ve Konstanski, 2001; Sobreques vd., 2003).
Açıklayıcı (Son) Notlar
Metin içindeki açıklayıcı (son) notlar, makalenin sonunda, kaynakçadan önce yer almalı ve metin içindeki sıraya uygun olarak (1, 2, 3, vb.) yazılmalıdır.
Kaynakça
Dergide APA atıf stili kullanılmaktadır. Kaynakça makalenin bittiği sayfadan başlatılmalı ve çalışmalar soyadına göre alfabetik olarak yazılmalıdır. Metin içerisinde gönderme yapılan bütün kaynaklar, kaynakçada belirtilmeli; gönderme yapılmayan kaynaklar, kaynakçaya konulmamalıdır. Aynı yazar(lar)ın birden fazla çalışmasına atıfta bulunulmuş ise, yayın tarihi en eski olandan başlanılmalıdır. Yazar(lar)ın aynı tarihli birden fazla çalışmasına atıfta bulunulmuş ise, metin içerisinde olduğu gibi, kaynakça bölümünde de, yayın tarihinden sonra (a, b, c, …) harfleri kullanılarak kaynaklar sıralanmalıdır. Bir yazarın tek ve birden fazla yazarlı çalışmasına atıfta bulunulması durumunda, önce tek yazarlı çalışmalar yazılmalıdır. Dergilerde yayımlanan makalelerin ve derleme niteliğindeki (editörlü) kitaplarda yer alan bölümlerin sayfa numaraları mutlaka yazılmalıdır.
Metin içinde atıf yapılan veya alıntı yapılan eserlerin kaynakçada gösterilmesine ilişkin bazı örnekler aşağıda görülmektedir.
Dergiler
Yurdakul, F. (2008). Türkiye’de kayıtdışı ekonomi: Bir model denemesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 63(4), 205-221.
Hoshower, L. B., ve Mandel, L. (1986). Transfer pricing policies of US-based multinationals. The International Journal of Accounting, 22(1), 51-59.
Fama, E., ve French, K. (1996a). Multifactor explanations of asset pricing anomalies. Journal of Finance, 51, 55?84.
Fama, E., ve French, K. (1996b). The CAPM is wanted, dead or alive. Journal of Finance, 54, 1947?1958.
Anderson, E.W., Fornell, C., ve Lehmann, D.R. (1994). Customer satisfaction, market share, and profitability: Findings from Sweden. Journal of Marketing, 58(3), 53–66.
Bilici, M., Mete, F., Soylu C., Bekaroğlu, M., ve Kavakçı, O. (1998). Bir grup akademisyende depresyon ve tükenme düzeyleri. Journal of Turkish Psychiatry, 9(3),181-189.
Sobreques, J., Cebria, J., Segura, J., Rodriguez, C., Garcia, M., ve Juncosa, S. (2003). Job satisfaction and burnout in general practitioners. Aten Primaria, 31(4), 227-33.
Kitaplar
Doğan, A. (2015). Kara yolu Yolcu Taşımacılığı (2. baskı). İstanbul: Doğan Yayınları.
Alpugan, O., Demir, H., Oktav, M., ve Üner, N. (1995). İşletme ekonomisi ve yönetimi. İstanbul: Beta Yayınları.
Gujarati, D. (2006). Temel ekonometri. (Çev. Ü. Şenesen ve G. G. Şenesen). İstanbul: Literatür Yayınları.
Dayananda, D., Irons, R., Harrison, S., Herbohn, J., ve Rowland, P. (2002). Capital budgeting: Financial appraisal of investment projects. Cambridge: Cambridge University Pres.
Blank, L., & Tarquin, A. (2002). Engineering economy. New York: McGraw-Hill.
Derlemeler
Ceylan, A. (2006). Belirsizlik koşulları altında sermaye bütçelemesi. (Ed.) N. Aydın, Finansal Yönetim (ss. 189-204). Eskişehir: AÖF Yayınları.
Modigliani, F., ve Miller, M. (1998). Sermayenin maliyeti, Şirket finansmanı ve yatırım teorisi. (Çev. S. Soydemir) (Ed.) C. Erol, Finans Teorisinin Temel Makaleleri (ss. 165-204). İstanbul: SPK Yayınları.
Beumee, J. G. B., Hilberink, B., Patel, S., ve Walsh, P. (1999). Hedging derivative credit risk. (Ed.) L. Donaldson, Derivative credit risk (ss. 185-196). Great Britain: Risk Books.
İnternet Kaynakları
Mun, J. (2006). Real options and Monte Carlo simulation versus traditional DCF valuation in Layman’s term. http://www.crystalball.com/articles/download/ro-vs-dcf.pdf (Erişim Tarihi, 10 Mart 2006).
Internet stocks: Valuations and trading strategy (2000). http://faculty.fuqua.duke.edu/~charvey/Teaching/BA453_2000/Dbc/Dbc.doc (Erişim Tarihi, 25 Mart 2006).
Müderrisoğlu, O. (2006, 21 Ağustos). Anadolu yaklaşımı 70 bin KOBİ’ye hayat verecek. Sabah Gazetesi. http://arsiv.sabah.com.tr/2006/08/21/eko110.html (Erişim Tarihi, 20 Ekim 2007).
Computer and Internet Security. (2000). http://lcweb.loc.gov/global/internet/security.html (Erişim Tarihi, 24 Mart 2002).
Diğer Kaynaklar
Türkiye Bankalar Birliği (2007, Mayıs). Küçük ve orta büyüklükteki işletmelerin mali sektöre olan borçlarının yeniden yapılandırılması programı bilgilendirme notu.
DPT (2000). İklim değişikliği özel ihtisas komisyonu raporu. Sekizinci beş yıllık kalkınma planı, Ankara.
Sudarsanam, S., Sorwar, G., & Marr, B. (2003, October). Valuation of intellectual capital and real option models. PMA Intellectual Capital Symposium.
Yılmaz, B. (2003). Turkey’s competitiveness in the European Union: A Comparison with five candidate countries – Bulgaria, The Czech Republic, Hungary, Poland, Romania and the EU15. Ezoneplus Working Paper No. 12.