Bu çalışmada, Antik Yunan kültüründe müziğe olan ilgi ve ne gibi faydalar
sağladığı incelenmekle birlikte, müziğe bakış açısı, filozofların o
dönem içerisinde müziği hangi alanlarda kullandıkları ve ne gibi katkılar
sağladıkları araştırılmaktadır. Amaçlanan şey Yunan kültüründe müziğin yeri ve 20. yy’dan günümüze kadar
ne gibi bir gelişim gösterdiğidir. Öncelik
olarak mitoloji üzerinden müziğe bir yer bulunur. Müzik ve mitoloji,
imajinasyonla beslenen alanlar olmasından dolayı Antik Çağ’dan günümüze dek yan
yana anılır. Yunan mitolojisi, sanatla iç içe görülmüştür. Resim, müzik,
heykel, edebiyat, tiyatro gibi dallarda kendine yer edinir. Çünkü sanatın
hammaddesi olarak kabul edilen şeyin mitlerde bulunan anlamlarla eş değer
olduğu kabul edilmiştir. Bu hammaddeyi daha sonra besteci Wagner ve Carl Orff
’ta kendi operalarında kullanacaktır. Antik Yunanlıların, müziğin ahlaki,
toplumsal ve bireysel bir edim barındırdığına dair inanışları vardır. Müziğin
makamlar aracılığıyla ruh hallerini değiştirmesi, metafiziksel olarak
yorumlanmasına neden olmuştur. Örneğin Phythagoras tarafından kâinatın bir
armoni oluşturduğu düşüncesine kadar götürmüştür. Müzik, ruhun eğitilmesinde ve
arınmasında da büyük etken olarak görülmüştür. Dinsel törenlerde, savaşlarda, hastalıkların
tedavisinde ve günlük yaşantıda kullanılmıştır. Dönem içerisinde Müziğe önemli
katkılarda bulunan Phythagoras, Platon, Aristoteles ve Boethius, yazılan
tragedyalarla, eserlerinde ki metaforlarla ve deneysel çalışmalarla müziğe bir
yer bulmuş, yaşatılması gereken bir olgu olduğunu savunmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Ekim 2019 |
Kabul Tarihi | 12 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 2 |