Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Determination of Weed Species, Density and Frequency of Occurence in the Vineyards of Tekirdağ Province

Yıl 2021, , 333 - 343, 01.05.2021
https://doi.org/10.33462/jotaf.799731

Öz

Grape is an important nutrient with its high sugar and calories, some mineral substances and vitamins. It is also regarded as an important source of calcium, potassium, sodium and iron, and vitamins A, B1, B2, Niacin and C . According to the United Nation Food and Agriculture Organization (FAO) 2018 data, 79 million tons of grapes were produced on approximately 7.2 million hectares in the world. Spain, China and France have the largest vineyard areas in the world. Turkey, ranks fifth with 417 thousand ha vineyard. China, Italy and USA are in the top three in terms of production and Turkey ranks 6th with 3.9 million tons production and 5% rate. Turkey, due to its location, is a favourable climate for viticulture. As in other cultivated plants, weeds in vineyards shared many other resources in the environment especially factors that directly affect plant growth such as water, nutrients and light with viticulture and they affect the growth of cultivated plants negatively with the allelopathic chemicals they secrete. In addition, parasitic weeds such as dodder (Cuscuta monogyna) weaken the plants by penetrating directly into the young stems and shoots of the viticulture. This study was carried out in July-August 2015 to determine the weed species, density and frequency of occurrence in the vineyard areas of Tekirdağ province. To do this, survey were realized on an area covering 50 vineyards in two towns of Tekirdag province. As a result of the researches, 65 weed species belonging to 23 families were determined. Among these, Convolvulus arvensis, Cynanchum acutum, Chenopodium album, Solanum nigrum, Sorghum halepense, Amaranthus retroflexus, Portulaca oleracea, Cynodon dactylon, Cirsium arvense. and Setaria viridis were the most frequently determined 10 species. According to their frequencies; Convolvulus arvensis, Chenopodium album, Solanum nigrum, Sorghum halepense, Amaranthus retroflexus, Xanthium strumarium, Cirsium arvense, Cynanchum acutum, Lactuca serriola species came front. 

Kaynakça

  • Durgut, M.R., Arın, S. (2005). Trakya Yöresi Bağcılığının Mekanizasyon Düzeyi ve Sorunları. Trakya Üniversitesi Tekirdağ Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları Bölümü, Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, (2005) 2(3). s: 287-297
  • Kaçan, K., Boz, Ö. (2015). Ege Bölgesi Geleneksel ve Organik Bağ Alanlarında Yabancı Ot Tür Yoğunluk Rastlanma Sıklıklarının Belirlenmesi ve Karşılaştırılması. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2015, 52 (2):169-179
  • Kaçar Pekçan, E. 2007. Diyarbakır İli Bağ Üretim Alanlarında Sorun Olan Yabancı Ot Türlerinin Araştırılması (Yüksek Lisans Tezi) Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır.
  • Kiracı M.A., Özer C., Işık H., Sağlam, M. (2005) Tekirdağ İli Sofralık Üzüm Tüketicileri Tercihlerinin Belirlenmesi, Türkiye VI. Bağcılık Sempozyumu Bildiriler, TEKİRDAĞ, Cilt:2, s.616-623

Tekirdağ İli Bağ Alanlarında Görülen Yabancı Ot Türleri, Yoğunluk ve Rastlama Sıklıklarının Belirlenmesi

Yıl 2021, , 333 - 343, 01.05.2021
https://doi.org/10.33462/jotaf.799731

Öz

Üzüm; içerdiği yüksek şeker ve kalorisi, bazı mineral maddeleri ve vitaminleri ile önemli bir besin maddesidir. Ayrıca mineral maddelerden kalsiyum, potasyum, sodyum, demir ile A, B1, B2, Niacin ve C vitaminleri yönünden de önemli bir kaynak olarak kabul edilmektedir. Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü FAO 2018 yılı verilerine göre dünyada yaklaşık 7.2 milyon ha alan üzerinde 79 milyon ton üzüm üretimi gerçekleşmiştir. Dünyada en çok bağ alanına sahip olan İspanya, Çin ve Fransa’dır. Türkiye 417 bin ha bağ alanı ile 5. sırada yer almaktadır. Üretim bakımından ilk üç sırada Çin, İtalya ve ABD yer almakta ve Türkiye %5’lik oran ve 3.9 milyon tonluk üretimle 6. sırada yer almaktadır. Türkiye konumu gereği bağcılık için elverişli bir iklim kuşağındadır. Diğer kültür bitkilerinde olduğu gibi bağ alanlarında da yabancı otlar, özellikle su, besin maddesi ve ışık gibi bitki gelişimini doğrudan etkileyen faktörler başta olmak üzere ortamdaki diğer pek çok kaynağa ortak olmakta ve salgıladıkları allelopatik kimyasallarla kültür bitkisi gelişimini olumsuz yönde etkilemektedirler. Ayrıca küsküt (Cuscuta monogyna Vahl,) gibi parazit yabancı otlar, doğrudan asmaların genç gövde ve sürgünlerini penetre ederek, bitkileri zayıf düşürmektedir Tekirdağ ili bağ alanlarındaki yabancı ot türlerini, yoğunluk ve rastlama sıklıklarını belirlemek için yapılan bu çalışma, 2015 yılı Temmuz-Ağustos aylarında gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla Tekirdağ iline bağlı 2 ilçede, toplam 50 bağ alanında sürvey yapılmıştır. Yapılan araştırmalar sonucu 23 familyaya ait 65 adet yabancı ot türü belirlenmiştir. Bu yabancı otlardan Convolvulus arvensis, Cynanchum acutum, Chenopodium album, Solanum nigrum, Sorghum halepense Amaranthus retroflexus, Portulaca oleracea, Cynodon dactylon, Cirsium arvense ve Setaria viridis türleri en yoğun türler olarak belirlenmiştir. Rastlama sıklıklarına göre ise; C. arvensis,C. .album, S. nigrum, S.. halepense, A. retroflexus, Xanthium strumarium, C. arvense, Cynanchum acutum ve Lactuca serriola türleri ön plana çıkmıştır.

Kaynakça

  • Durgut, M.R., Arın, S. (2005). Trakya Yöresi Bağcılığının Mekanizasyon Düzeyi ve Sorunları. Trakya Üniversitesi Tekirdağ Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları Bölümü, Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, (2005) 2(3). s: 287-297
  • Kaçan, K., Boz, Ö. (2015). Ege Bölgesi Geleneksel ve Organik Bağ Alanlarında Yabancı Ot Tür Yoğunluk Rastlanma Sıklıklarının Belirlenmesi ve Karşılaştırılması. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2015, 52 (2):169-179
  • Kaçar Pekçan, E. 2007. Diyarbakır İli Bağ Üretim Alanlarında Sorun Olan Yabancı Ot Türlerinin Araştırılması (Yüksek Lisans Tezi) Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır.
  • Kiracı M.A., Özer C., Işık H., Sağlam, M. (2005) Tekirdağ İli Sofralık Üzüm Tüketicileri Tercihlerinin Belirlenmesi, Türkiye VI. Bağcılık Sempozyumu Bildiriler, TEKİRDAĞ, Cilt:2, s.616-623
Toplam 4 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Adnan Kara 0000-0003-2693-2511

Erdal Ata 0000-0001-6464-2764

Yayımlanma Tarihi 1 Mayıs 2021
Gönderilme Tarihi 24 Eylül 2020
Kabul Tarihi 4 Şubat 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Kara, A., & Ata, E. (2021). Tekirdağ İli Bağ Alanlarında Görülen Yabancı Ot Türleri, Yoğunluk ve Rastlama Sıklıklarının Belirlenmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 18(2), 333-343. https://doi.org/10.33462/jotaf.799731
AMA Kara A, Ata E. Tekirdağ İli Bağ Alanlarında Görülen Yabancı Ot Türleri, Yoğunluk ve Rastlama Sıklıklarının Belirlenmesi. JOTAF. Mayıs 2021;18(2):333-343. doi:10.33462/jotaf.799731
Chicago Kara, Adnan, ve Erdal Ata. “Tekirdağ İli Bağ Alanlarında Görülen Yabancı Ot Türleri, Yoğunluk Ve Rastlama Sıklıklarının Belirlenmesi”. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 18, sy. 2 (Mayıs 2021): 333-43. https://doi.org/10.33462/jotaf.799731.
EndNote Kara A, Ata E (01 Mayıs 2021) Tekirdağ İli Bağ Alanlarında Görülen Yabancı Ot Türleri, Yoğunluk ve Rastlama Sıklıklarının Belirlenmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 18 2 333–343.
IEEE A. Kara ve E. Ata, “Tekirdağ İli Bağ Alanlarında Görülen Yabancı Ot Türleri, Yoğunluk ve Rastlama Sıklıklarının Belirlenmesi”, JOTAF, c. 18, sy. 2, ss. 333–343, 2021, doi: 10.33462/jotaf.799731.
ISNAD Kara, Adnan - Ata, Erdal. “Tekirdağ İli Bağ Alanlarında Görülen Yabancı Ot Türleri, Yoğunluk Ve Rastlama Sıklıklarının Belirlenmesi”. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 18/2 (Mayıs 2021), 333-343. https://doi.org/10.33462/jotaf.799731.
JAMA Kara A, Ata E. Tekirdağ İli Bağ Alanlarında Görülen Yabancı Ot Türleri, Yoğunluk ve Rastlama Sıklıklarının Belirlenmesi. JOTAF. 2021;18:333–343.
MLA Kara, Adnan ve Erdal Ata. “Tekirdağ İli Bağ Alanlarında Görülen Yabancı Ot Türleri, Yoğunluk Ve Rastlama Sıklıklarının Belirlenmesi”. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, c. 18, sy. 2, 2021, ss. 333-4, doi:10.33462/jotaf.799731.
Vancouver Kara A, Ata E. Tekirdağ İli Bağ Alanlarında Görülen Yabancı Ot Türleri, Yoğunluk ve Rastlama Sıklıklarının Belirlenmesi. JOTAF. 2021;18(2):333-4.