BibTex RIS Kaynak Göster

The Evaluation of the Playgrounds in Respect of Child Safety: Tekirdağ (Çocuk Güvenliği Açısından Çocuk Oyun Alanlarının Değerlendirilmesi)

Yıl 2010, Cilt: 7 Sayı: 2, 141 - 150, 01.06.2010

E. E. Sisman L. Erdinc and M. Özyavuz L.. Erdinç

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

  • Akdoğan, G., 1972. A Study on the Principle of Planning and Schoolyards and Playfield in the Five Big Cities. Publication of Ankara University of Faculty of Agriculture No:522, 84p. of Playgrounds, Anonymous, 1998. Playground Manual.<www.recsport.sa.gov.au/resources- publications/ playground_manual.pdf>
  • Anonymous, 2002. Impact absorbing playgrounds surfacing- Safety requirements and test methods. (TS EN 1176 and TS EN 1177), Turkish Standards Institution.
  • Anonymous, 2007. Playground standards are being developed in. http://www.ibb.gov.tr/trTR/Haberler/Pages/Haber.as px?NewsID=15082
  • Anonymous, 2008. Public Playground Safety Handbook. www.cpsc.gov/cpscpub/pubs/325.pdf
  • Ball, DJ., 2004. Policy issues and risk-benefit trade-offs of „safer surfacing‟ for children‟s playgrounds. Accident Analysis and Prevention 36:661-670
  • Barbour, AC., 1999. The Impact of Playground Design on the Play Behavious of Children with Differing Level of Physical Competence. Early Childhood Research Quarterly, 14(1):75-98.
  • Benedyk, R. and S. Minister, 1998. Applying the BeSafe method to product safety evaluation. Applied Ergonomics. 29(1): 5–13.
  • Chawla, L. and K. Malone, 2003. Neighbourhood quality in children‟s eyes. In P.Christensen, & M. O‟Brien (Eds.), Children in the city: Home, neighbourhood RoutledgeFalmer, pp. 118–141. community London:
  • Fjİrtoft, I. and J. Sageie, 2000. The Natural Environment as a playground for children landscape description and analyses of a natural playscape, Landscape and Urban Planning 48:83-97.
  • Harden, J., 2000. There‟s no place like home: the public/private distinction in children‟s theorizing of risk and safety. Childhood, 7(1): 43–59.
  • Herrington S, and K. Studmann, 1998. Landscape interventions: new directions fort he design of childern‟s outdoor play environments. Landscape and Urban Planning 42:191-205.
  • Heseltine, P. and J. Holborn, 1987. “Playgrounds”, The Planning, Design and Construction of Play Environments, 11 p.
  • Loder, R., 2008. The Demographics of Playground Equipment Injuries in Clidren. Journal of Pediatric Surgery, 43: 691-699.
  • Loukaitou-Sideris, A., 2003. Children‟s common grounds: a study of intergroup relations among children in public settings. Journal of the American Planning Association, 69(2):130–143.
  • Mott, A., K. Rolfe, R. James, R. Evans, A. Kemp, F. Dunstan, K. Kemp and J. Sibert, 1997. Safety of surface and equipment for children in playgrounds, The Lancet, 349(9069): 1874-1876. O‟Brien, M., 2003. Regenerating children‟s neighborhoods: what do children want? In P. Christensen, & M. O‟Brien (Eds.), Children in the city: London: Routledge Falmer, pp. 142–161. and community
  • districts with different socio-economical conditions
  • Building and Environment 42 (2007) 3455–3460.

Çocuk Güvenliği Açısından Çocuk Oyun Alanlarının Değerlendirilmesi

Yıl 2010, Cilt: 7 Sayı: 2, 141 - 150, 01.06.2010

E. E. Sisman L. Erdinc and M. Özyavuz L.. Erdinç

Öz

Oyun, çocuğun ruhsal ve bedensel gelişimini, çevresini tanımasını, birtakım deneme yanılma yöntemleriyle kimlik gelişimini, korkularından kurtulmasını, işbirliği ve dayanışma duygularının gelişmesini ve dikkatini başka konulara odaklaştırmasını sağlar. Bu anlamda çocuk oyun alanlarının, çocuğun ruh ve beden sağlığında önemli bir rolü vardır. Ancak bu alanların çocukların gelişimlerine olanak tanımalarının yanısıra güvenli olmaları da önemli bir konudur. Bu kapsamda Tekirdağ (Türkiye) örneğinde çocuk oyun alanlarının güvenliğini ortaya koymak için; alan seçimi, sörvey, anket çalışması ve NPPS kriterlerine uygunluk şeklinde dört aşamalı bir çalışma yapılmıştır. Bu çalışma ile kent içinde irdelenene 19 parktan sadece 2‟sinin (% 10) güvenli olduğu saptanmıştır. Oyun alanlarının %95‟inde önerilen maksimum alet yüksekliğine uyulduğu ancak zemin materyali ve yüzey genişliği konusunda sadece %10‟unun önerilen materyal ve genişliğe sahip olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak, kent genelinde çocuk güvenliği açısından parkların tehlike oluşturduğu, bu nedenle yapısal ve bitkisel donatıların güvenlik standartlarına uygun olarak yeniden değerlendirilip tasarlanması gerektiği belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler

Çocuk oyun alanı güvenlik çocuk Tekirdağ

Kaynakça

  • Akdoğan, G., 1972. A Study on the Principle of Planning and Schoolyards and Playfield in the Five Big Cities. Publication of Ankara University of Faculty of Agriculture No:522, 84p. of Playgrounds, Anonymous, 1998. Playground Manual.<www.recsport.sa.gov.au/resources- publications/ playground_manual.pdf>
  • Anonymous, 2002. Impact absorbing playgrounds surfacing- Safety requirements and test methods. (TS EN 1176 and TS EN 1177), Turkish Standards Institution.
  • Anonymous, 2007. Playground standards are being developed in. http://www.ibb.gov.tr/trTR/Haberler/Pages/Haber.as px?NewsID=15082
  • Anonymous, 2008. Public Playground Safety Handbook. www.cpsc.gov/cpscpub/pubs/325.pdf
  • Ball, DJ., 2004. Policy issues and risk-benefit trade-offs of „safer surfacing‟ for children‟s playgrounds. Accident Analysis and Prevention 36:661-670
  • Barbour, AC., 1999. The Impact of Playground Design on the Play Behavious of Children with Differing Level of Physical Competence. Early Childhood Research Quarterly, 14(1):75-98.
  • Benedyk, R. and S. Minister, 1998. Applying the BeSafe method to product safety evaluation. Applied Ergonomics. 29(1): 5–13.
  • Chawla, L. and K. Malone, 2003. Neighbourhood quality in children‟s eyes. In P.Christensen, & M. O‟Brien (Eds.), Children in the city: Home, neighbourhood RoutledgeFalmer, pp. 118–141. community London:
  • Fjİrtoft, I. and J. Sageie, 2000. The Natural Environment as a playground for children landscape description and analyses of a natural playscape, Landscape and Urban Planning 48:83-97.
  • Harden, J., 2000. There‟s no place like home: the public/private distinction in children‟s theorizing of risk and safety. Childhood, 7(1): 43–59.
  • Herrington S, and K. Studmann, 1998. Landscape interventions: new directions fort he design of childern‟s outdoor play environments. Landscape and Urban Planning 42:191-205.
  • Heseltine, P. and J. Holborn, 1987. “Playgrounds”, The Planning, Design and Construction of Play Environments, 11 p.
  • Loder, R., 2008. The Demographics of Playground Equipment Injuries in Clidren. Journal of Pediatric Surgery, 43: 691-699.
  • Loukaitou-Sideris, A., 2003. Children‟s common grounds: a study of intergroup relations among children in public settings. Journal of the American Planning Association, 69(2):130–143.
  • Mott, A., K. Rolfe, R. James, R. Evans, A. Kemp, F. Dunstan, K. Kemp and J. Sibert, 1997. Safety of surface and equipment for children in playgrounds, The Lancet, 349(9069): 1874-1876. O‟Brien, M., 2003. Regenerating children‟s neighborhoods: what do children want? In P. Christensen, & M. O‟Brien (Eds.), Children in the city: London: Routledge Falmer, pp. 142–161. and community
  • districts with different socio-economical conditions
  • Building and Environment 42 (2007) 3455–3460.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

E. E. Sisman Bu kişi benim

L. Erdinc and M. Özyavuz Bu kişi benim

L.. Erdinç Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2010
Gönderilme Tarihi 2 Kasım 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2010 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Sisman, E. E., Özyavuz, L. E. a. M., & Erdinç, L. (2010). Çocuk Güvenliği Açısından Çocuk Oyun Alanlarının Değerlendirilmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(2), 141-150.
AMA Sisman EE, Özyavuz LEaM, Erdinç L. Çocuk Güvenliği Açısından Çocuk Oyun Alanlarının Değerlendirilmesi. JOTAF. Haziran 2010;7(2):141-150.
Chicago Sisman, E. E., L. Erdinc and M. Özyavuz, ve L. Erdinç. “Çocuk Güvenliği Açısından Çocuk Oyun Alanlarının Değerlendirilmesi”. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 7, sy. 2 (Haziran 2010): 141-50.
EndNote Sisman EE, Özyavuz LEaM, Erdinç L (01 Haziran 2010) Çocuk Güvenliği Açısından Çocuk Oyun Alanlarının Değerlendirilmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 7 2 141–150.
IEEE E. E. Sisman, L. E. a. M. Özyavuz, ve L. Erdinç, “Çocuk Güvenliği Açısından Çocuk Oyun Alanlarının Değerlendirilmesi”, JOTAF, c. 7, sy. 2, ss. 141–150, 2010.
ISNAD Sisman, E. E. vd. “Çocuk Güvenliği Açısından Çocuk Oyun Alanlarının Değerlendirilmesi”. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 7/2 (Haziran 2010), 141-150.
JAMA Sisman EE, Özyavuz LEaM, Erdinç L. Çocuk Güvenliği Açısından Çocuk Oyun Alanlarının Değerlendirilmesi. JOTAF. 2010;7:141–150.
MLA Sisman, E. E. vd. “Çocuk Güvenliği Açısından Çocuk Oyun Alanlarının Değerlendirilmesi”. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, c. 7, sy. 2, 2010, ss. 141-50.
Vancouver Sisman EE, Özyavuz LEaM, Erdinç L. Çocuk Güvenliği Açısından Çocuk Oyun Alanlarının Değerlendirilmesi. JOTAF. 2010;7(2):141-50.