Çevre kavramı insanlığın var oluşu kadar eski bir olgu olup çevresiyle sürekli etkileşim içerisinde olan
insan, yaşadığı ortamı kendi ihtiyaçları doğrultusunda sürekli biçimlendirme ve değiştirme eğiliminde
olmuştur. İlk insanın çevreyi biçimlendirişi öncelikle doğaya karşı mücadele ederken yaşamsal faaliyetlerini
devam ettirme şeklinde gelişmiş sonraları ise bir yerlerde barınmanın gerekliliğini keşfetmesiyle bu şekilleniş
daha da organik bir yapı haline gelmiştir. Önceleri sadece barınmak için korunaklı bir mekan yaratma
düşüncesiyle başlayan bu süreç, sonrasında insanı barınılan mekanı çevresiyle de ilişkili düşünmeye sevk
etmiştir. Bu durum ise açık mekan olgusunun ortaya çıkışı şeklinde nitelendirilebileceği gibi insanın dış
mekanlara yeni anlamlar yüklemesi biçiminde de değerlendirilmiştir. Toplumsal yaşama geçiş ile dış
mekanlara olan gereksinimler daha da önem kazanmış, bu durum ise farklı mekansal kurgulamaların
oluşmasına neden olmuştur.
Bu çalışmada; günümüz çağdaş kent mekanlarının temelini oluşturan ve M.Ö. 10000’lerden günümüze
kadar geçen süreçte değişik uygarlıklar tarafından oluşturulmuş, avlu, bahçe, karum, agora, forum, tiyatro,
meydan, cadde ve sokaklar vb. açık mekanların, uygarlıklar beşiği Anadolu’muz örneğinde şekillenişinin
ortaya konulmasını hedeflenmiştir
Anadolu Tarihi Anadolu Uygarlıkları Açık Mekan Peyzaj Mimarlığı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2006 |
Gönderilme Tarihi | 3 Kasım 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Cilt: 3 Sayı: 2 |