Yaygın Yonca Çeşitlerinin Bazı Besin Maddesi İçeriklerinin Belirlenmesi

Yıl 2018, Cilt: 15 Sayı: 2, 119 - 127, 15.05.2018

Burcu Engin Hanife Mut

Öz

Bu araştırma, Yozgat ekolojik
koşullarında yonca (Medicago sativa
L.) çeşitlerinin ot verimi ve bazı kalite özelliklerini belirlemek amacıyla
2013-2015 yılları arasında iki yıl süreyle yürütülmüştür. Denemede Bilensoy,
Kayseri, Verko, Gea, Plato, Victoria, Emiliano, Sunter, Nimet ve Başbağ olmak
üzere 10 adet yonca çeşidi kullanılmıştır. Araştırma Tesadüf Blokları Deneme
Desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Çalışmada yonca çeşitlerinin Nispi
Yem Değerleri ve mineral madde içerikleri (Ca, Mg, P, K) belirlenmiştir.
Denemenin birinci ve ikinci yılında belirlenen Nispi Yem Değerleri sırasıyla
132.5 - 149.6 ve 144.7 - 160.6 arasında değişim göstermiştir. Çalışmanın tesis
yılında biçimlerden elde edilen ortalama kalsiyum, magnezyum, fosfor ve potasyum
oranları sırasıyla % 1.54 - 1.64, % 0.27 - 0.30, % 0.37 - 0.40 ve % 2.28 -
2.64; ikinci yılında ise % 1.52 - 1.61, % 0.28 - 0.31, % 0.39 - 0.42 ve % 2.75
- 3.02 arasında değişim göstermiştir. İki yıl süreyle yürütülen bu çalışma
sonucunda, çalışmaya konu olan 10 adet yonca çeşidinin hepsinin Nispi Yem
Değerlerinin yüksek olduğu ve mineral madde bakımından yeterli seviyede
oldukları belirlenmiştir. Ancak, Verko, Nimet, Kayseri ve Başbağ çeşitleri
diğer çeşitlerden incelenen özellikler bakımından özellikle Nispi Yem Değeri açısından
ortalamanın üzerinde bir değere sahip olması nedeniyle yöre tarımında ilk
sıralarda tercih edilebilecek çeşitler arasında yer almışlardır. 

Anahtar Kelimeler

Yaygın yonca, nispi yem değeri, kalsiyum, fosfor

Kaynakça

• Alp, M., N. Kocabağlı, R. Kahraman, T. Bilal, İ. Akbaş, G. Demirel ve A.Y. Pekel, 2016. Yem Maddeleri ve Yem Teknoloji Kitabı. İstanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi, 2016.
• Anonymous, 1999. Çayır Mera Amenajmanı ve Islahı. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı, Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Anonymous, 2017. An Introduction to Relative Feed Value’ of Forages and How it can Affect the Cost of Feeding your Horses, as well as Their Overall Health (https://vet.purdue.edu/ce/files/documents/Progressive%20Nutrition%20Handouts.pdf; ulaşım: 07.02.2017).
• Avcıoğlu, R., R. Hatipoğlu ve Y. Karadağ, 2009. Yem bitkileri Baklagil Yem Bitkileri, Cilt 2, s: 417-420, T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, İzmir.
• Ayan, I., H. Mut, O. Onal-Asci, U. Basaran and Z. Acar, 2010. Effect of Manure Application on the Chemical Composition and Nutritive Value of Rangeland Hay. Journal of Animal and Veterinary Advances, 9(13): 1852-1857, 2010.
• Boman, R. L., 2017. Relative Feed Value of Alfalfa Hay. (http://extension.usu.edu/dairy/files/rfv; ulaşım: 07.02.2017).
• Çaçan, E., A. Aydın ve M. Başbağ, 2015. Bingöl Yerleşkesinde Yer Alan Bazı Baklagil Yem Bitkilerine Ait Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 2 (1): 105-111.
• Eğritaş, Ö. ve Ö. Önal Aşcı, 2015. Yaygın Fiğ-Tahıl Karışımlarının Bazı Mineral Madde İçeriğinin Belirlenmesi, Akademik Ziraat Dergisi, 4(1): 13 – 18.
• Görgülü, M., 2009. Büyük ve Küçükbaş Hayvan Besleme. (http://www.zootekni.org.tr/upload/File/ruminantbesleme.pdf ulaşım: 15.02.2017).
• Gündel, F.D., Y. Karadağ ve S. Çınar, 2014. Çukurova Ekolojik Koşullarında Bazı Sıcak Mevsim Yem Bitkilerinin Verim, Kalite ve Adaptasyonu Üzerine Bir Araştırma, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi ISSN: 1300-2910.
• Kır, B. Ve H. Soya, 2008. Kimi Mer’a Tipi Yonca Çeşitlerinin Bazı Verim ve Kalite Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma, Ege Üni. Zir. Fak. Dergisi, 45(1): 11-17.
• Kutlu, H.R., M. Görgülü ve L. Çelik Baykal, 2008. Genel Hayvan Besleme. (http://www.muratgorgulu.com.tr/ckfinder/userfiles/files/GENEL%20HAYVAN%20BESLEME.pdf ulaşım:15.02.2017).
• National Research Council, 1985. Nutrient Requirements of Sheep. Sixth Revised Edition. Subcommittee on Sheep Nutrition, Committee on Animal Nutrition, Board on Agriculture, Nation Research Council, National Academy Press, Washington, D.C.
• National Research Council, 2001. Nutrient Requirements of Dairy Cattle. Seventh Revised Edition. Subcommittee on Dairy Cattle Nutrition Committee on Animal Nutrition Board on Agriculture and Natural Resources National Research Council Natıonal Academy Press Washington, D.C.
• Tan, M. ve Y. Serin, 2008. Baklagil Yem Bitkileri Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Yayınları No:190, Erzurum, 2008.
• Tejada, R., L. R. McDowell, F. G. Martin and J. H. Conrad. 1985. Mineral element analyses of various tropical forages in Guatemala and their relationship to soil concentrations. Nutr. Rep. Int. 32:313-323.
• Tekeli, A.S. ve E. Ateş, 2011. Baklagil Yem Bitkileri (Yenilenmiş II. Baskı). ISBN:978-605-62007-0-0, Tekirdağ.
• Turan, N. ve A.S. Çelen, 2010. Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Farklı Ekim Zamanlarında Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi Üzerinde Bir Araştırma. Yüzüncü yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Doktora Tezi, 2010.
• Uygur, F.N., 1991. Yoncada Cuscuta spp. (küsküt, verem otu) Kontrolü, Herboloji Haberleri, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bitki Koruma Bölümü, 2 (3): 1–5.