Tekirdağ İli Park ve Süs Bitkilerinde Akar (Acari) Türleri ve Konukçularının Belirlenmesi

Yıl 2022, Cilt: 19 Sayı: 3, 697 - 711, 13.09.2022

Pınar Gencer Gokce , Nihal Kılıç , Sultan Çobanoğlu

https://doi.org/10.33462/jotaf.1124376

Cited By: 1

Öz

Tekirdağ il merkezinde park, fidanlık ve yeşil alanlarda bulunan süs bitkilerinde, yaprağını döken ağaçlarda ve çalımsı bitkilerde (47 bitki türü) zararlı, avcı ve nötr akar türleri (Acari) tespit edilmiştir. Survey sonuçlarına göre Tetranychidae familyasına ait 2 tür (Tetranychus urticae Koch, Panonychus ulmi Koch); Tenuipalpidae familyasına ait 8 tür (Cenopalpus spinosus Donnadieu, C. irani Dosse (1971), C. bakeri Düzgüneş, C.pennasitesus Wainstein, Pentamerismus oregonensis McGregor, P. taxi Haller, Brevipalpus lewisi McGregor); Phytoseiidae familyasına ait 7 tür (Phytoseius finitimus Ribaga, Kampimadromus aberrans Oudemans, Euseius finlandicus Oudemans, Amblyseius andersoni Chant, Typhlodromus athiasae Porath and Swisrki, Paraseiulus triporus Chant and Yoshida-Shaul ve P.soleigner Ribaga); Tydeiidae familyasından 2 tür (Tydeus californicus Banks, T.caudatus Duges), Ascidae’den Blattisocius tarsalis Berlese ve Acaridae’den Tyrophagus putrescentiae Schrank olmak üzere toplam 20 akar türü tespit edilmiştir.
Çalışmada Tetranychus urticae %47 bulunuş oranı ile en yaygın zararlı tür olarak belirlenmiştir. T.urticae’nin en çok tercih ettiği konukçuların ateş dikeni (Pyracantha coccinea) ve gül (Rosa gallica) olduğu tespit edilmiştir. Cenopalpus bakeri ikinci en sık görülen fitofag türdür (%30). Predatör ve nötr akarların bulunuş oranı %57’dir. En yaygın pradatör akar türü 172 birey ve % 56.21 bulunuş oranı ile Kampimodromus aberrans‘tır ve 17 farklı bitki türünden toplanmıştır. Catalpa bignonioides, Fraxinus excelsior, Aesculus hippocastanum ve Tilia tometosa akarın en çok kolonize olduğu bitkiler olmuştur. K. aberrans’ı avcı akar türleri Euseius finlandicus ve Phytoseius finitimus takip etmiştir.
Araştırmada Tekirdağ merkezindeki yeşil alanlarda bulunan park ve süs bitkilerinin zararlı akarlarla bulaşık oldukları, bununla birlikte ciddi sayıda olmadıkları için daha yüksek populasyona sahip avcı akarlar tarafından kontrol altına alabilecekleri kanısına varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Acari, Tetranycidae, Tenuipalpidae, Phytoseiidae, fitofag, predatör

Destekleyen Kurum

Namık Kemal Üniversitesi

Proje Numarası

NKUBAP.00.24.YL.12.06

Teşekkür

Bu çalışma Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi tarafından NKUBAP.00.24.YL.12.06 Nolu Yüksel Lisans Projesi olarak desteklenmiştir.

The Determination of Mite (Acari) Species and Their Hosts on Park and Ornamental Plants in Tekirdag Province (Turkiye)

Öz

Harmful, predatory and neutral mites were identified of ornamental plants, defoliant trees, shrubs (47 plant species) of in parks, nurseries and green areas in centre of Tekirdag province.
According to the survey results, totally 20 mite species were identified as follows: two species belonged to the Tetranychidae family (Tetranychus urticae Koch, Panonychus ulmi Koch), eight species belonged to the Tenuipalpidae family (Cenopalpus spinosus Donnadieu, C.irani Dosse (1971), C.bakeri Düzgüneş, C.pennasitesus Wainstein, Pentamerismus oregonensis McGregor, P. taxi Haller, Brevipalpus lewisi McGregor); 8 species belonged to the Phytoseiidae family (Phytoseus finitimus Ribaga, Kampimadromus aberrans Oudemans, Euseius finlandicus Oudemans, Amblyseius andersoni Chant, Typhlodromus athiasae Porath and Swisrki, Paraseiulus triporus Chant and Yoshida-Shaul ve P.soleigner Ribaga); 2 species belonged to the Tydeiidae family (Tydeus californicus Banks, T.caudatus Duges), Blattisocius tarsalis Berlese from Ascidae and Tyrophagus putrescentiae Schrank from Acaridae.
Tetranychus urticae was found as the most common harmful mite species with 47% prevalance rate in the study. Firethorn (Pyracantcha coccinea) and the rose (Rosa gallica) were determined as the most preferred host plants by T.urticae. Cenopalpus bakeri was the second common phytophagus species (30%). Prevalance rate of predatory and neutral mites was estimated as 57%. The most common predatory mite species found as Kampimodromus aberrans, with 172 individuals and 56.21% frequency and they were collected from 17 different plant species. Catalpa bignonioides, Fraxinus excelsior, Aesculus hippocastanum and Tilia tometosa were the most preferred hosts to colonise by this species. K. aberrans was followed by predatory mite species Euseius finlandicus and Phytoseius finitimus.
The study showed that park and ornamental plants, in green areas in centre of Tekirdag are infested with harmful mite species; however, since they were not in substantial numbers, it was believed that predatory mite their higher population species might probably control them because of densities.

Anahtar Kelimeler

Acari, Tenuipalpidae, Tetranychidae, Phytoseiidae, Phytophagus, Predatory

Proje Numarası

NKUBAP.00.24.YL.12.06

Kaynakça

• Akyazı F (2003). Samsun, Ordu ve Giresun İllerinde Fındık Bahçelerinde Görülen Akar Türleri ve Yoğunlukarının Belirlenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, 82 s.
• Alaoğlu Ö (1996). Erzurum ve Erzincan İllerinde Phytoseiidae (Acarina) Faunası Üzerinde Çalışmalar. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 9 (11): 7-14.
• Altunç, YE ve Akyazı, R (2019). Ordu ilinde sert çekirdekli meyve ağaçlarında bulunan akar türleri. Anadolu Tarım Bilim. Derg. 34:18-34
• Arutunjan, E. S. (1977). Key to phytoseiid mites of agricultural crops in the Armenian USSR. Publishing House of the Academy of Sciences, Armenian SSR, Erevan, 112 pp.
• Baker EW, Wharton GW (1952). An Introduction to Acarology. The Macmillan Company, New York. 439 s.
• Baker EW (1965). The Genus Tydeus: Subgenera and Species Groups With Description of New Species (Acarina: Tydeiidae). Annals of the Entomologycal Society of America, 63 (1): 163-177.
• Barbar Z, Tixier MS, Cheaval B (2005). Dversity Phytoseiid Mites in Uncultivated Areas Adjacent to Vineyards. Acarologia Vol 45No: 2-3 pp, 145-154.
• Bayram S, Çobanoğlu S (2007). Mite Fauna (Acari; Prostigmata, Mesostigmata, Astigmata ) of Coniferous Plants in Turkey. Türkiye Entomoloji Dergisi, 31 (4): 279-290.
• Beglyarov, G. A. (1981). Keys to the determination of phytoseiid mites of the U.S.S.R. Information, Bulletin, Internal Organization for Biological Control of Noxious Animals and Plants, East Palaearctic Section, 2(1): 97 pp.
• Chiesura, A. (2004). The role of urban parks for the sustainable city. Landscape and Urban Planning. 68:129–138.
• Chant, D. A. and E. Yoshida-Shaul. (1987). A world review of the soleiger species group in the genus Typhlodromus Scheuten (Acarina: Phytoseiidae). Canadian Journal Zoology 65: 1770–1804.
• Çakmak, İ ve Akşit, T, 2003. Aydın ilinde incir ağaçlarında zararlı akar türleri, doğal düşmanları ve önemlilerinin popülasyon değişimleri üzerinde araştırmalar. Türkiye Entomoloji Dergisi, 27 (1) : 27-38.
• Çobanonoğlu, S. (1989a). Determination of the phytoseiid (Acarina: Mesostigmata) species from vegetable growing areas of Antalya. Bitki Koruma Bülteni. 29: 47–64
• Çobanonoğlu, S. (1989b). Some phytoseiid mite species (Acarina, Phytoseiidae) determined in citrus orchards in some regions of Turkey. Türkiye Entomoloji Dergisi. 13: 163–178
• Çobanonğlu, S. (1989c). Three new predatory mite species (Acari, Phytoseiidae) for Turkey. Türkiye Entomoloji Dergisi 13: 229–238
• Çobanonoğlu, S. (1991). The distribution of phytoseiid species (Acari: Phytoseiidae) in important apple growing areas of Turkey. pp. 565–570. In: F., Dusbabek and V.V. Bukva (Eds.). Modern Acarology. Academia. Vol. 1. Prague and SPB Academic Publishing, The Hague, The Netherlands.
• Çobanonoğlu, S. 1991–1992. An annotated list of mites on hazel of Turkey. Isr. J. Entomol. 25–26: 35–40.
• Çobanoğlu S (1993a). Türkiye’nin Önemli Bölgelerinde Bulunan Phytoseiidae (Parasitiformis) Türleri Üzerinde Sistematik Çalışmalar I. Türkiye Entomoloji Dergisi, 17 (2): 41-44.
• Çobanoğlu S (1993b). Türkiye’nin Önemli Bölgelerinde Bulunan Phytoseiidae (Parasitiformis) Türleri Üzerinde Sistematik Çalışmalar II. Türkiye Entomoloji Dergisi, 17 (2): 99-106.
• Çobanoğlu S (1993c). Türkiye’nin Önemli Bölgelerinde Bulunan Phytoseiidae (Parasitiformis) Türleri Üzerinde Sistematik Çalışmalar III. Türkiye Entomoloji Dergisi, 17 (3): 175-192.
• Çobanonoğlu, S (1997). New phytoseiid mites (Acarina: Mesostigmata) for Turkish fauna. Turk. J. Agric. For. 21: 361–370.
• Çobanonoğlu, S (2002). Amblyseius astutus (Beglarov, 1960) (Acarina: Phytoseiidae), a new record for the predatory mite of Turkey. Türkiye Entomoloji Dergisi. 26: 115–120.
• Çobanoğlu S (2004). New Phytoseiid Mites (Mesostigmata: Phytoseiidae) of Turkey. Israel Journal of Entomology, Vol. 34: 38-107.
• Çobanoğlu S (2008). Mites (Acari) Associated with Stored Apricots in Malatya, Elazığ and İzmir Provinces of Turkey. Türkiye Entomoloji Dergisi, 2008, 32 (1):3-20.
• Çobanoğlu S ve Bayram Ş (1999). Mite Species Associated With Cultivated and Wild Rose Plants in Çamlıdere. Entomologist’s Monthly Magazine, Turkey, 135:245-248.
• Çobanoglu S ve Kazmierski A (1999). Tydeiidae ve Stigmaidae (Acarina; Prostigmata) From Orchards, Trees and Shrups in Turkey. Biological Bulletin of Ponzan, 36 (1): 71-82, 1999.
• Çobanonoğlu, S. and. Ozman. S. K (2002). Beneficial mite species of hazelnut orchard ecosystems from the Black Sea Region of Turkey. Proceedings of the 2nd meeting WG 4: Bio-Control of Arthropod Pests in the Stored Products; 30–31 May 2002; Prague. pp. 91–99.
• Çobanonoğlu, S., C. Uysal and E. Okten. 2003. The complex of the beneficial mite fauna of ornamental trees and shrubs in Ankara, Turkey. Entomol. Mon. Mag. 139: 7–12.
• Çobanoğlu S, Ueckermann EA, Kumral NA. (2015). A new Tetranychus Dufour (Acari: Tetranychidae) associated with Solanaceae from Turkey. Turkish Journal of Zoology 39:565–570.
• Çobanoğlu; S, E. A. Ueckermann, Sağlam H. D. (2016) The Tenuipalpidae of Turkey, with a key to species (Acari: Trombidiformes). Zootaxa 4097 (2): 151–186.
• Cobanoglu, S, Erdogan, T and Kilic, N, (2019). Four new flat mite records for the mite fauna of Turkey (Acari: Tenuipalpidae). International Journal of Acarology. 45 (3) 159–175
• Çobanoğlu, S, Akçakoyunluoğlu, K ve Çalmaşur, Ö (2020). Mite Diversity (Acari) from Ornamental Plants in Erzurum in Turkey. Tarım Bilimleri Dergisi. 26(2) :236-245.
• Düzgüneş Z (1954). Orta Anadolu Meyve Ağaçlarına Zarar Veren Tetranychidae Familyası Türleri Üzerinde Sistematik ve Biyolojik Çalışmalar ve Mücadele Denemeleri. Ziraat Vekaleti Neşriyat ve Haberleşme Müdürlüğü, Sayı: 706, 104 s.
• Düzgüneş, Z. (1963). Türkiye’de yeni bulunan akarlar. Bitki Koruma Bülteni, 3 (4), 237–246.
• Düzgüneş, Z. (1965).Türkiye’de bitkilere zarar veren Tenuipalpidae Sayed familyasi türleri üzerinde incelemeler. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yilliği, 15 (3), 120–148.
• Düzgüneş Z (1977). Çukurova’da Çeşitli Kültür Bitkilerinde Zarar Veren Akarlar ve Mücadeleleri. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 100, 25 s.
• Düzgüneş Z, (1980). Küçük Arthropodların Toplanması, Saklanması ve Mikroskobik Preparatlarının Hazırlanması. Zirai Mücadele ve Zirai Karantina Genel Müdürlüğü Matbaa Şubesi Müdürlüğü, Ankara, 77 s.
• Düzgüneş Z ve Kılıç S (1983). Türkiye’nin Önemli Elma Bölgelerinde Bulunan Phytoseiidae (Acarina) Türlerinin Tespiti, Bunlardan Tetranychus viennensis Zacher (Acarina; Tetranychidae) ile ilişkileri Bakımından En Önemli Türün Etkinliği Üzerinde Araştırmalar. Doğa Bilim Dergisi, 8: 193-205.
• Ehara S (1962). Tetranychoid Mites of Conifers in Hokkaido. Jour. Fac. Sci. Hokkaido Univ. Ser. 6, Zool., 15: 157-177.
• Elma F.N ve Alaoğlu Ö (2008). Konya İlinde Peyzaj Alanlarındaki Ağaç ve Çalılarda Bulunan Zararlı Akar Türleri ve Doğal Düşmanları. Türkiye Entomoloji Dergisi, 32 (2): 115-129.
• Erdoğan H (2013). Tokat İlinde Taş Çekirdekli Meyvelerde Bulunan Akar Türlerinin Belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu Sonuç Raporu, Proje No: 2010/102.
• Faraji F, Çobanoğlu S, Çakmak İ (2011). A checklist and a key for the Phytoseiidae species of Turkey with two new species records (Acari: Mesostigmata). International Journal of Acarology 37: 221-243.
• Gençer, N. S., Coşkuncu., K. S ve Kumral, N. A. (2002). Studies on fig mites and their natural enemies on Bursa Siyahı fig in Bursa province. Türkiye Entomoloji Dergisi 26: 229–239.
• Göven,M. A., Cobanoğlu, S, Güven, B ve M. Topuz. (1999). Investigations on the fauna of phytoseiid mites on vineyards in Agean Region. Proceedings of the 4th Turkish National Congress of Biological Control; Adana. pp. 491–500
• Hatzinikolis E N, Emmanouel N.G. (1987). A revision of genus Cenopalpus in Greece (Acarina: Tenuipalpidae). Entomologia Hellenica. 5:13–26.
• Hughes, A.M. 1976. The Mites of Stored Food and Houses. Ministry of Agric, Fisheries and Food Techn. Bull. 9 London, 400 s.
• İncekulak R, Ecevit O (2002). Amasya Elma Bahçelerinde Bulunan Akar Türleri ve Populasyon Dinamiklerinin Belirlenmesi. Türkiye 5. Biyolojik Mücadele Kongresi Bildirimleri, 297-314.
• Jeppson L. R, Keifer H.H, Baker EW (1975). Mites Injurious to Economic Plants. University of California Press, 614 s.
• Kabicek J (2008). Cohabitation and Intraleaf Distribution of Phytoseiid Mites (Acari; Phytoseiidae) on Leaves of Corylus avellana. Plant Protect. Sci. Vol. 44, No. 1:32-36.
• Kamali, K., Ostovan, H., Atamehr, A. (2001) A catalogue of mites and Tick (Acari) of Iran. Islamic Azad University Scientific Publication Center, Tehran, 192 pp.
• Kasap, I. and S. Çobanonoğlu. (2009). Phytoseiid mites of Hakkâri province, with Typhlodromus (Anthoseius) tamaricis Kolodochka, 1982 (Acari:Phytoseidae), a new record for the predatory mite fauna of Turkey. Turk. J. Zool. 32: 301–308.
• Kasap İ, Çobanoğlu S, Aktuğ Y, Denizhan, E (2004). Van Gölü Çevresinde Elma Bahçelerinde Saptanan Zararlı ve Yararlı Akar Türleri. Bitki Koruma Kongresi, 104. Samsun.
• Kasap, I., R. Atlihan, M. S. Özgökçe, M. B. Kaydan, E. Polat and A. Yarimbatman. (2007). Harmful and useful mite species determined in the walnut orchards of around Van Lake. Proceedings of the 2nd Plant Protection Congress; Turkey, Isparta. 256 pp.
• Kasap, I. and S. Çobanonoğlu. 2007. Mite (Acari) fauna in apple orchards of around the Van Lake basin of Turkey. Turk. Entomol. Derg. 31: 97–109.
• Kasap İ, Çobanoğlu S, Pehlivan S (2013). Çanakkale ve Balıkesir illeri Yumuşak Çekirdekli Meyve Ağaçları Ve Yabancı Otlar Üzerinde Bulunan Predatör Akar Türleri. Türk. Biyo. Müc. Derg., 2013, 4 (2), 109-124.
• Khanjani M, Farzan S, Asadi M, Khanjani M. 2013. Checklist of the flat mites (Acari: Trombidiformes: Tenuipalpidae) of Iran. Persian Journal of Acarology. 2:235–251. doi:10.22073/pja.v2i2.9957
• Khanjani M, Khanjani M, Saboori AR, Seeman OD. 2012. The false spider mites of the genus Cenopalpus Pritchard & Baker (Acari: Tenuipalpidae) from Iran. Zootaxa. 3433:1–59.
• Khosrowshahi, M. & Arbabi, M. (1997) The Tenuipalpidae (Acari) of Iran with introduction of new species for the world fauna and Iran. Plant Pests and Diseases Research Institute Publication, Tehran, 56 pp
• Kılıç N, Toros S (2000). Faunistic İnvestigation on the Mite Species of Stored Products in Tekirdağ province. XXI. International Congress of Entomology, Brazil, August 20-26. Abstract book I. 12.
• Kılıç, N ve Çobanoglu, S (2016). Plant parasitic mite species (Acarina:Prostigmata) of pome fruit trees of Tekirdag-Turkey. 8th Symposium of the European Association of Acarologists (EURAAC) Valencia, Spain, 11th – 15th July 2016, p:83-84
• Kılıç N, Keskin M, Çobanoğlu S (2019). Tekirdağ ilinde bazı sert çekirdekli meyve ağaçlarında bulunan zararlı ve predatör akar türlerinin belirlenmesi. Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi, Bilimsel araştırmalar Projesi, NKÜBAP.0024.AR.15.08. No.lu proje.
• Kropczynska D, Van De Vrie M, Tomczyk A (1985). “Woody Ornamentals, 385-393”. In: Spider Mites Their Biology, Natural Enemies and Control Volume 1B (Eds.: W. Hele and M. W. Sabelis)
• Kumral NA (2005). Bursa İlinde Ilıman İklim Meyvelerinde Bulunan Zararlı ve Doğal Düşman Akarların Saptanması ve Panonychus ulmi (Koch)’nin Bazı Pestisidlere Karşı Duyarlılığı Üzerinde Araştırmalar. Uludağ Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, (Doktora Tezi), 157 s.
• Kumral, N. A. and B. Kovancı. (2007). The diversity and abundance of mites in agrochemical-free and conventional deciduous fruit orchards of Bursa, Turkey. Turk. Entomol. Derg. 31: 83–95.
• Kumral, N. A., H. Susurluk and S. Çobanonğlu. 2010. Interactions among populations of predatory mites and insect and mite pests on olive trees in Turkey. Internat. J. Acarol. 36:463–471.
• Kumral N.A ve Çobanoğlu S (2015). The potential of the nightshade plants (Solanaceae) as reservoir plants for pest and predatory mites. Turkish Journal Of Entomology 39(1): 91-108
• Kumral N. A ve Çobanoğlu S (2016). The Mite (Acari) biodiversity and population fluctuation of predominat species in eggplant. Journal of Agricultural Sciences. 22: 261-274
• Labanowski G, Soika G (2003). Spider Mites (Tetranychidae) Recorded on Ornamental Trees and Shrubs in Nurseries. Journal of Plant Protection Research, 23 (2): 105-112.
• Madanlar N (1991). İzmir İlinde Turunçgil Bahçelerinde Bulunan Acarina Türleri ve Populasyon Yoğunlukları Saptanması Üzerine Araştırmalar. E.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, 258 s.
• McMurty JA (1977). Some Predaceous Mites (Phytoseiidae) on Citrus in the Mediterranean Region. Entomophaga, 22 (1): 19-30.
• Migeon, A., Nouguier E. and Dorkeld, F. 2011. Spider Mites Web: a comprehensive database for the Tetranychidae. Trends in Acarology: 557-560, (http://www1.montpellier.inra.fr/CBGP/spmweb/).
• Meyer, M.K.P.S. (1987). African Tetranychidae (Acari: Prostigmata) - with reference to the world genera. Entomology Memoir, Department of Agriculture and Water Supply, Republic of South Africa, 69, 1-175.
• Miroğlu, M. S ve Çıkman, E (2022). Hevsel Bahçelerinin (Diyarbakır) faydalı akar faunası. Bitki Koruma Bülteni 62 (1) :34-45.
• Özman S K ve Çobanoğlu S (2001). Current status of hazelnut mites in Turkey. Acta Horticulturae 556: 479-487
• Özer Aİ, Önder P, Sarıbay A, Özkut S, Gündoğdu M, Azeri T, Arınç Y, Demir T, Genç H (1986). Ege Bölgesi İncirlerinde Görülen Hastalık ve Zararlılar ile Savaşım Olanaklarının Saptanması ve Geliştirilmesi Üzerinde Araştırmalar, Doğa Bilim Dergisi, Tarım ve Ormancılık, 10 (2): 263-277.
• Pritchard AE, Baker EW (1958). The False Spider Mites (Acarina: Tenuipalpidae). University of California, Publications in Entomology, 14 (3): 1-274.
• Ripka G (1997). Aphid and Mite Fauna of Ornamental Trees and Shrubs. Pro. Dissertations, Budapest, 209 p.
• Rowell, H. J., D. A. Chant, Hansell, R. I. C. (1978). The determination of setal homologies and setal patterns on the dorsal shield in the family Phytoseiidae (Acarina: Mesostigmata). Canadian Entomologist 110: 859–876.
• Sağlam, H.D ve Çobanoğlu S (2007). Ankara İlinde Park ve Süs Bitkileri Üzerindeki Tenuipalpidae (Acari; Prostigmata) Türlerinin Saptanması. Türkiye Entomoloji Dergisi, 2010, 34 (1): 37-52.
• Seeman, O.D, Beard, J.J. (2011). Identification of exotic pest and Australian native and naturalised species of Tetranychus (Acari: Tetranychidae). Zootaxa, 2961, 1–72.
• Swirski, E. and Amitai, 1982. Notes on predacious mites (Acarina: Phytoseiidae) from Turkey, with description of the male of Phytoseius echinusWainstein and Arutunjan. Isr. J. Entomol. 16:55–62.
• Şekeroğlu E (1984). Phytoseiid Mites (Acarina: Mesostigmata) of Southern Anatolia, Their Biology and Effectiveness as a Biological Control Agent on Strawberry Plant. Doğa Bilim Dergisi D2, 8 (3): 320-336.
• Şişman, E.E ve Gültürk, P (2014) Tekirdağ Kent Merkezinde Bulunan Parkların Mevcut Durumunun Belirlenmesi ve Öneri Bir Peyzaj Projesinin Hazırlanması. Tekirdag Ziraat Fakültesi Dergisi, 11(2) :98-109.
• Toros S (1992). Park ve Süs Bitkileri Zararlıları. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, 1266, Ders Kitabı, 165 s.
• Tsolakis H, Raguso E, Di Chiara RS (2000).Distribution of Phytoseiid Mites (Parasitiformes; Phytoseiidae) on Hazelnut at Two Different Altitudes in Sicily (Italy) Environmental Entomology, Volume 29, Number 6, December 2000,
• Uysal C, Çobanoğlu S, Ökten ME (2001). Ankara Parklarında Zarar Yapan Tetranychoidea (Acarina; Prostigmata) Türleri ve Konukçularının Saptanması Üzerinde Araştırmalar. Türkiye Entomoloji Dergisi, 25 (2) 147-160.
• Yanar D ve Ecevit O (2005). Tokat İlinde Elma (Malus communis) Bahçelerinde Görülen Bitki Zararlısı ve Predatör Akar Türleri. OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi. 20 (1): 18-23.
• Özsayın N (2012). Kelkit Vadisinde Yer Alan Bazı İlçelerde Yumuşak Çekirdekli Meyveler Üzerindeki Akar Türleri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi), 85 s.
• Uçan, M ve Kılıç, (2022). Süleymanpaşa İlçesi (Tekirdağ) Badem Ağaçlarında Bulunan Akar Türleri. Iğdır Üniversites, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 12(3(:1292-1305.
• Yeşilayer A (2009). İstanbul İli Yeşil Alanlarında Zararlı Akar Türlerinin Tanımı, Yayılışı, Önemli Türün Populasyon Yoğunluğu ve Doğal Düşmanları Üzerinde Araştırmalar. (Doktora Tezi) Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Ankara.
• Yeşilayer A ve Çobanoğlu S 2010. Major mite pests of quarantine importance to Turkey International Journal of Acarology. Volume 36., Issue 6. 483-486 p.
• Yeşilayer A, Çobanoğlu S (2011). İstanbul (Türkiye) İli Park ve Süs Bitkilerinde Saptanan Tenuipalpidae (Acari; Prostigmata) Türleri. Bitki Koruma Bülteni 2011, 51 (4): 315-330.
• Yılmaz, R (2006). Tekirdağ Halkının Tasarım Bitkilerine Olan Talebinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Tekirdag Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(1):71-81.
• Yiğit A ve Uygun N (1982). Adana, İçel ve Kahramanmaraş İlleri Elma Bahçelerinde Zararlı ve Yararlı Faunanın Saptanması Üzerinde Çalışmalar. Bitki Koruma Bülteni, 22 (4): 63-177.
• Zhang ZQ, Henderson R (2002). Key to Tetranychidae of New Zealand. Landcare Research Private Bag 92170 Auckland New Zealand, 62 p.
• Zhang ZQ (2003). Mites of Greenhouses: Identification, Biology and Control. CABI Publishing, Wallingford, Oxon, UK, 244 p.