Üçgül, baklagiller familyasının en önemli yem bitkilerinden biri olarak kabul edilir ve özellikle ılıman ve nemli bölgelere uygundur. Üçgüllerin kuraklık stresine karşı duyarlılığı göz önüne alındığında, kurak ve yarı kurak bölgelerdeki verimi ve kalitesi büyük ölçüde sulama rejimine bağlıdır. Küresel iklim değişikliği sebebiyle sulama ve sulama stratejilerinin yeniden gözden geçirilmesi yarı kurak iklime sahip ekolojilerde hayati öneme sahiptir. Su kullanım etkinliği yüksek olan yem bitkisi ve çeşit seçimi hayvansal üretimde kilit role sahip olacaktır. Bu bitkiler arasında yarı kurak ekolojilerde yetiştirilebilen İskenderiye üçgülü ve İran üçgülü türleri bulunmaktadır. İran'ın yarı kurak bir bölgesindeki (Karaj) beş adet İskenderiye ve beş adet İran üçgülü genotiplerinde kısıtlı sulamanın verim, yem kalitesi, su kullanım verimliliği ve kuraklık stres indeksleri üzerindeki etkilerini incelemek için iki yıllık deneme yapılmıştır. Denemede iki farklı sulama seviyesi dikkate alınmıştır: haftalık buharlaşma ve su ihtiyacının %100'ünü içeren tam sulama ve haftalık buharlaşma ve su ihtiyacının %50'sini oluşturan kısıtlı sulama. İncelenen genotipler arasında İskenderiye -Win en yüksek yaş ot verimini (104,48 Mg ha-1) ve kuru madde verimini (17,20 Mg ha-1), İskenderiye - Ekinaton en yüksek bitki boyunu (69,63 cm) ve yaprak alanı indeksini (2,17) sergilemiştir. Genotipler arasında İskenderiye - Karaj en yüksek enerji içeriğini (2,76 Mcal kg–1) ve ham protein oranını (%13,69) sağlamıştır. İskenderiye - Alex, enerji (4,88 Mcal m–3) ve sindirilebilir protein üretimi (0,246 kg m–3) parametreleri açısından üstün su kullanım verimliliği göstermiştir. En fazla kuraklık toleransı İskenderiye - Alex genotipinde görülürken İran üçgülü genotipleri, İskenderiye üçgülü genotipleriyle karşılaştırıldığında daha düşük kuraklık toleransı sergilemiştir. Harat, İran üçgülü genotipleri arasında en toleranslı olanı olarak ortaya çıkmıştır. Genel olarak bulgular, İskenderiye üçgülü genotiplerinin kurak ve yarı kurak bölgelerde kaliteli kaba yem üretimi açısından İran üçgülüne göre daha fazla potansiyele sahip olduğunu göstermiştir.
Sindirilebilir protein Enerji Stres toleransı Su kullanım etkinliği
There is no need to obtain permission from the ethics committee for this study.
Clover is recognized as one of the most distinguished forage crops within the leguminous family, particularly suited for temperate and humid regions. Given clover's sensitivity to drought stress, its yield and quality in semi-arid and arid regions heavily depend on the irrigation regimen. Revising irrigation and irrigation strategies due to global climate change is vital in semi-arid ecologies. To determine forage crops and varieties with high water use efficiency will have a key role in animal production in the future. The plants include Berseem clover and Persian clover species that can be grown in semi-arid ecologies. A two-year experiment was carried out in a semi-arid area (Karaj) of Iran, to investigate the impact of shortages of irrigation on production, forage values, efficiency of water use, and drought stress indices across five Berseem and five Persian clover genotypes. There were two levels of irrigation considered: full irrigation (100% moisture requirement) and deficit irrigation (50% water requirement). Among the genotypes studied, Berseem-Win exhibited the highest fresh forage yield (104.48 Mg ha–1) and dry matter yield (17.20 Mg ha–1), Berseem-Ekinaton displayed the greatest plant height (69.63 cm) and leaf area index (2.17), Berseem-Karaj recorded the highest energy content (2.76 Mcal kg–1) and digestible protein (13.69%), and Berseem-Alex showed superior energy efficiency in water use (4.88 Mcal m–3) and digestible protein production (0.246 kg m–3). The Berseem-Alex displayed the greatest drought tolerance. Persian clover genotypes exhibited lower drought tolerance compared to the Berseem genotypes, with the Harat emerging as the most tolerant among the Persian clovers. Overall, the findings suggest that Berseem clover genotypes possess greater potential for forage cultivation within semi-arid and arid areas than Persian clover.
Digestible protein Energy Stress tolerance Water-use efficiency
Bu çalışma için etik kuruldan izin alınmasına gerek yoktur.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Çayır-Mera ve Yem Bitkileri |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 19 Eylül 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 29 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 18 Mart 2024 |
Kabul Tarihi | 8 Nisan 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 22 Sayı: 3 |