Amaç: Araştırma, Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu’nda eğitim gören öğrencilerin nomofobi ile kaygı düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir.
Yöntem: Çalışma tanımlayıcı niteliktedir. Araştırma evrenini Sağlık Meslek Yüksekokulu’nda (SHMYO) eğitim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Örneklem seçimine gidilmemiş olup, araştırmaya alınma kriterlerini taşıyan öğrenciler (n=1299) oluşturmaktadır.
Bulgular: Akıllı telefon kullanımı ile ilgili sorulan sorulardan günde 5 saatten fazla telefonunu kullananların %45,3, gün içinde 40’tan fazla ekrana bakanların %32,2, sabah uyanır uyanmaz telefonunu kontrol edenlerin %54,3, yatmadan hemen önce bakanların ise %56,4 oranında olduğu saptanmıştır. Telefon kullanma nedeni olarak en fazla sosyal medya, en az ise alışveriş yapma tercih edilmiştir. Öğrencilerin %41,3’ü bağımlı olduğunu düşünürken, %63’ü telefonunu herhangi bir yerde unuttuğunu, %69,3’ü ise telefonu unuttuğunda kaygı yaşadığını belirtmiştir. Öğrencilerin Nomofobi Ölçeği toplam puan ortalaması 84,31±29,01, Durumluk Kaygı Ölçeği toplam puan ortalaması 44,22±11,37 ve Süreklilik Kaygı Ölçeği toplam puan ortalaması 46,39±9,58’dir. Nomofobinin kesme noktalarına göre değerlendirildiğinde Durumluk-Süreklilik Kaygı Ölçeği arasında anlamlı fark olduğu saptandı (p<0,01). Yapılan ileri analizde durumluk ve süreklilik kaygıda farkın nomofobisi olmayan ve hafif düzeyde olanlardan kaynaklandığı belirlendi. Nomofobi Ölçeği toplam puan ortalaması ile Durumluk-Süreklilik Kaygı Ölçeği toplam puan ortalaması arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur (p<0,01).
Sonuç: Öğrencilerin akıllı telefon bağımlılık düzeyleri arttıkça hem durumluk hem de süreklilik kaygı puanları da artmaktadır.
Objective: The aim of the study was to investigate the relationship between nomophobia and the level of anxiety of undergraduate health sciences students.
Method: Descriptive and correlational research design was used in the study. A Convenience sampling method was used for selection. Student volunteers (n = 1299) who met the study criteria were included in the study.
Results: Of the students, 45.3% reported using smartphones for more than 5 hours a day. 32.2% reported checking their phones for more than 40 times a day. 54.3% indicated checking their phones first thing in the morning and 56.4% right before going to bed. The most common reason for using the phone was to access social media and the least common reason was shopping. 41.3% of the students thought that they had smartphone dependency. 63% of them said they have forgotten their phones somewhere at some point. 69.3% of the students reported feeling anxious due to forgetting their phones at some place. The mean score of the students for the Nomophobia Scale was 84.31±29.01, the mean score of the State Anxiety Scale was 44.22±11.37 and the mean score of the Trait Anxiety Scale was 46.39±9.58. The results of the study indicated that there was a significant relationship between nomophobia and anxiety (p <0.01). Further analysis revealed that the mean state and trait anxiety scores of the students with absence of nomophobia and mild level of nomophobia were significantly lower than those with moderate level and severe nomophobia. Therefore, there was a positive correlation between the average mean score of the Nomophobia Scale and the mean score of the State-Trait Anxiety Scale (p <0.01).
Conclusion: Smartphone dependency appears to be associated with increased anxiety among undergraduate health sciences students.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Orjinal Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 8 Ekim 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 5 Sayı: 2 |
Samsun Sağlık Bilimleri Dergisi CC BY-NC 4.0 lisansına sahiptir.