The Effect of Greek And Rum Identities Living in Anatolia Geography on Greek Music

Yıl 2023, , 1175 - 1187, 20.10.2023

Hakan Aryol , Elvan Karakoç

https://doi.org/10.21547/jss.1288935

Öz

Toplumsal tarih içerisinde, toplumların değişik bölgelerde farklı adlandırılmaları, yaşamış oldukları coğrafyadaki inançlarıyla, yaptıkları işlerle veya etnik kökenleriyle ilgili olduğu düşünülmüştür. Uzun yıllar Anadolu topraklarında varlık gösteren Yunan halkı için de benzer bir durum söz konudur. Bizans halkının büyük bir kısmı Ortodoks Hristiyan oldukları için etnik kökenlerine bakılmaksızın hepsine Romalı denilmiştir. Romalı halka Türk egemenliği döneminde Pontuslu anlamına gelen, “Rum” olarak isim verilmiş ve Osmanlı döneminde de etnik kökene bakmadan Ortodoks olan Hristiyanları tanımlamak amacıyla kullanılmaya devam etmiştir. Osmanlı Devleti Yunan halkına, bağımsız bir devlet sahibi olana kadar, “Rum” ifadesini kullanmıştır. Osmanlı Devleti içerisinde farklı bölgelerde yaşayan Yunan toplulukları ortak kültürün var olmasında oldukça etkili bir öneme sahiptir. Anadolu topraklarında beraber yaşayan Rum ve Türk halkları, halk danslarını, şarkıları ve etkinliklerini paylaşarak birbirlerinden etkilenmiş ve tarihsel nedenlere bağlı olarak gittikleri bölgelerde de bu ortak kültürü yaşatmayı sürdürmüşlerdir. Bu araştırmada, Anadolu coğrafyasında yaşamış olan Yunan ve Rum kimliklerinin Yunan müziğine olan etkisinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma, betimsel bir çalışmadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi yöntemi kullanılarak konu ile ilgili alan yazın taranmış, tarama sonucunda Anadolu’da yaşamış olan Yunan ve Rum kimliklerinin nasıl oluştuğu hakkında bilgiler tespit edilerek, geleneksel müzikleri arasında bağ kurulmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Anadolu, Yunan Müziği, Etnik Kimlik, Yunan

The Effect of Greek And Rum Identities Living in Anatolia Geography on Greek Music

Öz

The different naming of societies in different regions was thought to be related to their beliefs in the geography they lived in, their jobs, or their ethnic origins in social history. A similar situation exists for the Greeks, who have lived in Anatolian lands for numerous years. Because the majority of Byzantines were Orthodox Christians, they were all referred to as Romans, regardless of ethnic origin. During the Turkish rule, the Romans were given the name Rum which means Pontic, and it was used to describe all Orthodox Christians in the Ottoman period, regardless of ethnicity. Until Greece acquired independence, the Ottoman Empire referred to them as Rum. The Greek communities living in different regions within the Ottoman Empire have played a significantly influential role in the existence of a shared culture. The Greek and Turkish populations living together in Anatolian lands have influenced each other through sharing folk dances, songs, and activities, and they have continued to preserve this culture in the regions they migrated to due to historical reasons. This research aims to examine the influence of Greek and Rum identities, which existed in the Anatolian region, on Greek music. The research is a descriptive study. The literature on the subject was scanned using the document analysis method, which is one of the qualitative research methods, and as a result of the scanning, information about how the Greek and Rum identities who lived in Anatolia were formed and was tried to establish a link between their traditional music.

Anahtar Kelimeler

Anatolia, Greek Music, Ethnic Identity, Greek

Kaynakça

• Acun, F. (1999). Tarih boyunca Pontus. R. Acun (Ed.), Millî Mücadele’de Giresun Sempozyum 6-7 Mart 1999, içinde (s.19-34). Giresun Belediyesi Kültür Yayınları.
• Akurgal, E. (2005). Anadolu kültür tarihi. TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları.
• Akyürek, E. (2015). İç Anadolu Bölgesi’nde Bizans Dönemi. Türkiye Arkeolojik Yerleşmeleri (TAY).
• Albayrak, U. (2008). Kültürel uzlaşma ve müzik: Kıbrıs' daki Türk ve Rum toplumları arasındaki uzlaşmaya yönelik müziksel diyaloglar (Tez No. 219446) [Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü]. YÖK Tez Merkezi.
• Balta, E. (2003). Gerçi Rum isek de Rumca bilmez Türkçe söyleriz: Τhe adventure of an identity in the triptych: Vatan, religion and language. Türk Kültürü İncelemeleri Dergisi, 8, 25-44.
• Birinci, A. and Feyzoğlu, T. E. (2019). Kapadokya bölgesi kiliselerindeki fresklerin seramik yüzeylerde yorumu. Ulakbilge, 43, 881-888.
• Bryer, A. and Sakarya, T. M. (2010). Trabzon İmparatorluğu’nda gemicilik. Tarih Araştırmaları Dergisi, 29(48), 22-33.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç- Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
• Çakmak, Z. (2008). Kıbrıs’tan Anadolu’ya Türk göçü (1878–1938). Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 14(36), 201-223.
• Doğan, E. and Karahasanoğlu, S. (2017). Yunanistan’da mübadilliğin kültürel simgesi Anadolu türküleri: Konyalı türküsü. Porte Akademik, 14-15, s.116-133.
• Erpek, C. (2020). Geç antik dönemde Kapadokya'da kentler. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 10 (2), 642-657.
• Eroğlu, H. (2002). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni yaratan tarihi süreç ve son gelişmeler. Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, 18(54), 735-793.
• Erzen, A. (1976). İlkçağ tarihinde Kıbrıs. Belleten, 40(157), 93-116.
• Esin, F. and Demirgen, E. (2017). Antik Roma'da müzik ve müzik eğitimi. Journal of International Social Research, 10(51), 390-399.
• Göktürk, G. (2017). Kapadokyalı Rumların aydınlanma çabasına Anatoli gazetesi üzerinden bakmak. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 12(3), 37-48. Hunt, Y. (2004). Traditional dance in Greece [Yunanistan'da geleneksel dans]. Anthropology of East Europe Review, 22(1), 139-143.
• Kalelioğlu, O. (2008). Türk-Yunan ilişkileri ve Megali İdea. Atatürk Yolu Dergisi, 11(41), 105-123.
• Kaşıkçı, E. (2012). Batı Trakya'da müziğin Türk-Yunan kültürel etkileşimi bağlamında incelenmesi (Tez No. 342267) [Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı]. YÖK Tez Merkezi.
• Neuman L. W. (2017). Toplumsal araştırma yöntemleri nitel ve nicel yaklaşımlar (S. Özge, Çev.). Yayın odası yayıncılık. (Orijinal eserin yayın tarihi 2013).
• Öger, A. and Türk, A. T. (2013). Kültürel bağlamda Kapadokya bölgesinde bulunan Grek harfli Türkçe kitabelerin dili. Niğde Hacıbektaşveli Üniversitesi.
• Özkul, A. E. (2002). Kıbrıs adasının sosyo-ekonomik tarihi:(1726-1750). Dipnot Yayınları.
• Özüçetin, Y. and Özcan, M. (2008). Millî Mücadele içerisinde Pontus meselesi ve Yunanistan'ın rolü. Karadeniz Araştırmaları, 16(16), 49-64.
• Palabıyık, M. S. and Bozkuş, Y. D. (2011). Pontus meselesi: Genel bir bakış. Uluslararası Suçlar ve Tarih, (11), 77-140.
• Pappas, N. G. (1999). Concepts of Greekness: The recorded music of Anatolian Greeks after 1922 [Rumluk Kavramları: 1922'den sonra Anadolu Rumlarının kaydedilmiş müziği]. Journal of Modern Greek Studies, 17(2), 353-373.
• Samson, J. and Demetriou, N. (2015). Music in Cyprus [Kıbrıs'ta müzik]. Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315596815
• Şahin, A. (2021, 7 Ekim). Eskiçağda Kapadokya bölgesi. Sabap, 1-20. https://www.sabap.net/wp-content/uploads/2021/10/Eskicagda-Kapadokya-Bolgesi-Abdullah-Sahin.pdf Şar, E. (2004). Antik kaynaklarda Kappadokia bölgesi (Tez No. 146778) [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Ana Bilim Dalı] YÖK Tez Merkezi.
• Şentürk, O. (2020). Karadeniz kemençesinin Yunanistan’daki icra geleneği. Erdem, (78), 189-212. https://doi.org/10.32704/erdem.749159
• Taşkın, N. (2016). Bu bir isyan şarkısı değil. İletişim Yayınları.
• Yılmaz, E. A. (2019). Batı Trakya Türklerinin sorunları üzerine bir değerlendirme. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6(3), 252-260. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/678306
• Yenigün, C. and Tanımı, S. (2010). Batı Trakya: Avrupa’da çiğnenen azınlık hakları. K. İnat, B. Duran, M. Ataman (Ed.), Dünya çatışmaları çatışma bölgeleri ve konuları Cilt 1 içinde (ss.691-707). Nobel Akademik Yayıncılık.
• Zazharıadou, E. A. and Keçiş, M. Ç. (2007). Trabzon ve Türkler (1352-1402). Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi OTAM, 22(22), 221-241.