Alternatif Bir Halkla İlişkiler Uygulaması Olarak Çözüm Odaklı Girişimcilik

Yıl 2018, , 1311 - 1318, 27.09.2018

Simge Ünlü Kurt

https://doi.org/10.21547/jss.420739

Öz

Kar amacı gütmeyen
bir girişim türü olarak tanımlanabilecek çözüm odaklı girişimcilik, süregelen
toplumsal sorunlara ilişkin yenilikçi çözümler üretmeyi kendine misyon edinen
kuruluşlar bütününü ifade etmektedir. Halkla ilişkilere yeni bir uygulama alanı
olarak önerilen çözüm odaklı girişimlerin yapısı diğer halkla ilişkiler
uygulamalarından gerek misyonu gerekse de işlevleri açısından farklılıklar arz
etmektedir. Çalışmada imaj yönetimi, lobicilik, kriz iletişimi ve ilişki
yönetimi gibi farklı uygulama alanlarına sahip halkla ilişkilerin, çözüm odaklı
girişimciliği bir uygulama alanı olarak kendi bünyesine nasıl dahil edebileceği
ve bu yolla etki alanını geliştirebilmesi için öneriler sunulacaktır. Öyle ki,
çözüm odaklı girişimcilik sürdürülebilir ve ekonomik kalkınmanın lokomotifi
olarak halkla ilişkilerin de asli amaçlarından biri olan sosyal etkinin
oluşturulmasında önemli bir rol oynayabileceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Halkla İlişkiler, Girişimcilik, Çözüm Odaklı Girişimcilik, Sosyal Etki

Solution Oriented Entrepreneurship as an Alternative Public Relations Practice

Öz

Solution-oriented
entrepreneurship, which can be defined as a kind of non-profit initiative,
refers to the whole of organizations that mission themselves to produce
innovative solutions to ongoing social problems. The structure of
solution-oriented initiatives proposed as a new field of practice for public
relations is different from other public relations practices in terms of their
mission and functions. In the study, suggestions will be made on how relations
with the people with different practice fields such as image management,
lobbying, crisis communication and relationship management can institutional
solution-oriented entrepreneurship as a practice domain and develop the domain
of influence in this way. In fact, solution-oriented entrepreneurship is thought
to play an important role in the formation of social impact, which is one of
the main goals of public relations, as the driving force of sustainable and
economic development.

Anahtar Kelimeler

Public Relations, Entrepreneurship, Solution-Oriented Entrepreneurship, Social Impact

Kaynakça

• Bygrave, W. D. (2004). The entrepreneurial process. In W. D. Bygrave & A. Zacharakis (Eds.). The portable MBA in entrepreneurship. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
• Biber, A. (2006). Sivil Toplum Örgütlerinde Halkla İlişkiler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Coşkun, A. (2008). Sivil Toplum Kuruluşlarında Performans Esaslı Yönetim, 27-40. İçinde: Sivil Toplum Kuruluşlarında Yönetim (Ed: Ali Coşkun). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Dees, J.G. (1998). The Meaning of Social Entrepreneurship.
• Güler, B. K. (2010). Sosyal Girişimcilik, Ankara: Efil Yayınevi.
• Işık, M. & Erdem, A. (2007). “Meşruiyet, Demokrasi, Sosyal Sorumluluk ve Halkla Ilişkiler”, Tüm Yönleriyle Halkla İlişkiler ve Tanıtım, (Ed:Metin Işık), Konya: Eğitim Kitabevi.
• Neck H., C. Brush & E. Allen (2009). ‘The landscape of social entrepreneurship’. Business Horizons, 52, 13-19.
• Özden, K. (2008). Sivil Toplum ve Sivil Toplum Kuruluşları, 11-25. İçinde: Sivil Toplum Kuruluşlarında Yönetim (Ed: Ali Coşkun). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Reynolds, P.D., Storey, D., & Westhead, P. (1994). ‘Cross-National Comparisons Of The Variation In New Firm Formation Rates’. Regional Studies: The Journal Of The Regional Studies Association, 28 (4), 443-456.
• Shane, S. & Venkataraman S. (2000). ‘’The Promise Of Entrepreneurship As A Field Of Research’. Academy Of Management Review, 25 (1), 217-226.Schumpeter, J. A. (1949). Theory of Economic Development, Harvard University Press: Cambridge, Massachusetts.
• Tan, W. L., Williams, J., & Tan, T. M. (2005). Defining the ‘social’in ‘social entrepreneurship’: Altruism and entrepreneurship. The International Entrepreneurship and Management Journal, 1(3), 353-365.
• Thompson, J. L. (1999). The world of the entrepreneur–a new perspective. Journal of workplace learning, 11(6), 209-224.
• Yıldırım, İ. (2004). Demokrasi Sivil Toplum Kuruluşları ve Yönetişim. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Zacharakis, A., Bygrave, W., & Corbett, A. C. (2010). Entrepreneurship. Hoboken.