BibTex RIS Kaynak Göster

Museum Based Creative Writing Activity: A Case Study

Yıl 2013, Cilt: 12 Sayı: 3, 507 - 526, 01.12.2013

Öz

The purpose of this study is to determine the opinions of teacher candidates about writing expression experiences based on museums and historical objects investigations. The participants of the study were composed of 1st grade primary school pre-service teachers who attended the writing expression course during the 2012-2013 academic year. Case study method was used in the study. The data were collected through semistructured interviews and document analysis. In this study, the data obtained were analyzed through Nvivo8 Qualitative Data Analysis Program. The results of the study showed that creative writing expression based on museums and historical objects investigations are extraordinary, intriguing, astonishing, funny, and a different application that reveals authenticity. Another important result of the study is that museum based writing study provided fluency and continuity in writing, facilitated set up the original sentences, provided logical integrity of thought, vocabulary development and the ability to planned writing

Kaynakça

  • Abacı, O. (1996). Müze eğitimi. Yayınlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Abacı, O. (2005). Çocuk ve müze. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
  • Acer, D. (2013). Erken çocukluk eğitiminde müzelerin kullanımı. Eğitimci- Öğretmen Dergisi, 20: 42-45.
  • Adıgüzel, Ö. (2013). Müze ve müze eğitimi. Eğitimci-Öğretmen Dergisi, 20: 15- 17.
  • Anderson, D., Piscitelli, B., Weier, K., Everett, M. & Tayler, C. (2002). Children’s museum experiences: Identifying powerful mediators of learning. Curator: The Museum Journal, 45 (3): 213-231.
  • Anderson, P. & Roe, B.C. (1993) Museum impact and evaluation study: Roles of affect in the museum visit and ways of assessing them. Chicago: Museum of Science and Industry.
  • Ash, D. (2004). Reflective scientific sense-making dialogue in two languages: The science in the dialogue and the dialogue in the science. Science Education 88(6):855–884.
  • Bamberger, Y. & Tal, T. (2008). Multiple outcomes of class visits to natural history museums: The students’ view. J Sci Educ Technol, 17: 274–284.
  • Bamberger Y & Tal, T. (2007) Learning in a personal-context: levels of choice in a free-choice learning environment in science and natural history museums. Science Education, 91 (1):75–95.
  • Benuğur, P. (2000). Arkeoloji müzelerinin çocuklara yönelik faaliyetleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Coşkun, E. (2005). İlköğretim öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık, tutarlılık ve metin elementleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Çakır-İlhan, A. (2013). Ankara üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü disiplinlerarası müze eğitimi ana bilim dalı. Eğitimci-Öğretmen Dergisi, 20: 32-33.
  • Çakır İlhan, A. Artar, M., Okvuran, A. ve Karadeniz, C. (2013). Müze eğitimi akran kitabı. http://panel.unicef.org.tr/vera/app/var/files/a/k/akrankitabi.pdf adresinden 01.06.2013 tarihinde alınmıştır.
  • Çetin, Y. (2002). Çağdaş eğitimde müze eğitiminin rolü ve önemi. Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, 8: 57-61.
  • Draper, M. C., Barksdale-Ladd, M. A. & Radencich, M.C. (2000). Reading and writing habits of preservice teachers. Reading Horizons, 40 (3), 185-203.
  • Falk, J. H. & Dierking, L. D. (1992). The museum experience. Washington, DC: Whalesback Books.
  • Falk, J. H. & Dierking, L. D. (1995). Public institutions for personal learning: Establishing a research agenda. Washington, DC: American Association of Museums.
  • Falk, J. H., & Dierking, L. D. (2000). Learning from museums: Visitor experiences and the making of meaning. Walnut Creek, CA: AltaMira Press.
  • Gartenhaus, A. R. (2000). Minds in motion-using museums to expand creative thinking-yaratıcı düşünme ve müzeler. (R. Mengeneci, B. Onur, Çeviren). Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları.
  • Göçer, A. (2011). Öğrencilerin yazılı anlatım çalışmalarının Türkçe öğretmenlerince değerlendirilmesi üzerine. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (2), 71-97.
  • Hall, T. & Bannon, L. (2006). Designing ubiquitous computing to enhance children’s learning in museums. Journal of Computer Assisted Learning 22: 231–243.
  • Hein, G. E. (1998). Learning in the Museum. London: Routledge. Karadağ, R. ve Kayabaşı, B. (2013). “Neden yazı yazmıyoruz?”: Sınıf öğretmeni adaylarının yazmayı engelleyen etmenlere ilişkin görüşleri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, Sayı 1.
  • Maccario, K. N. (2002). Müzelerin eğitim ortamı olarak kullanımı. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XV (1): 275-285.
  • Maltepe, S. (2006). Türkçe öğretiminde yazılı anlatım uygulamaları için bir seçenek: Yaratıcı yazma yaklaşımları, Dil Dergisi, S. 132, s. 56-66.
  • Marcus, A. S. & Levine, T. H. (2011). Knight at the museum: Learning history with museums. The Social Studies, 102: 104–109.
  • Mercin, L. ve Alakuş, A. O. (2005). Anadolu güzel sanatlar liseleri programlarının müze eğitimi ve uygulamaları” dersi açısından değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, 8: 1-10.
  • Okvuran, A. (2012). Müzede dramanın bir öğretim yöntemi olarak Türkiye’de gelişimi. Eğitim ve Bilim, 37 (166): 170-180.
  • Önder, A. Abacı, O. ve Kamaraj, I. (2009). Müzelerin eğitim amaçlı kullanımı projesi: İstanbul Arkeoloji Müzesi’ndeki Marmara örneklemi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 25: 103-117.
  • Ören, Ü. (1998). Turizm, kültür, arkeoloji ilişkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Özen, Z. (2013). Bir okul müze gezi projesi örneği: “Tarih, sanatla bizi söyler”. Eğitimci-Öğretmen Dergisi, 20: 25-27.
  • Packer, J. & Ballantyne, R. (2005). Solitary vs. shared: Exploring the social dimension of museum learning. Curator, 48 (2): 177-192.
  • Rennie, L. J. & Johnston, D. J. (2004). The nature of learning and its implications for research on learning from museums. Science Education, 88: S4-S16.
  • San, İ. (2013). Müze eğitim bilimi nasıl gelişti? Eğitimci-Öğretmen Dergisi, 20: 13-14.
  • Seidel, S. & Hudson, K. (1999). Müze eğitimi ve kültürel kimlik. uluslararası iki çalışma raporu. (B. Ata, Çeviren). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müze Egitimi Anabilim Dalı Yayınları No:1.
  • Tran, L. U. (2006). Teaching science in museums: The pedagogy and goals of museum educators. Science Education, 91 (2): 276-297.
  • Wilde, M. & Urhahne, D. (2008). Museum learning: A study of motivation and learning achievement. Journal of Biological Education, 42 (2): 78-83.
  • Yalçın F. ve Yavuz, K. E. (2009). Müze Temelli Eğitim Uygulama Örneği: Medresedeki Sır. XVIII.Eğitim Bilimleri Kurultayı. 1‐3 Ekim 2009 Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi, İZMİR.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2003). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara. Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 5. Baskı. Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Yılmaz, K. ve Şeker, M. (2011). İlköğretim öğrencilerinin müze gezilerine ve müzelerin sosyal bilgiler öğretiminde kullanılmasına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. İstanbul Aydın Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 1 (3): 21- 39.
  • Yin, R. K. (1984). Case study research: design and methods. Newbury Park, CA.:Sage.

Müze Temelli Yaratıcı Yazma Etkinliği: Bir Durum Çalışması

Yıl 2013, Cilt: 12 Sayı: 3, 507 - 526, 01.12.2013

Öz

Bu araştırmanın amacı, yazılı anlatım dersi kapsamında müze gezileri ve tarihi eser incelemelerine dayalı olarak gerçekleştirilen yazılı anlatım çalışmalarına ilişkin öğretmen adaylarının görüşlerini belirlemektir. Araştırmanın katılımcılarını 2012-2013 öğretim yılı güz döneminde sınıf öğretmenliği programı I. sınıfta öğrenim gören ve yazılı anlatım dersini alan öğretmen adayları oluşturmaktadır. Araştırmada durum çalışması deseni kullanılmıştır. Verilerin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ve doküman incelemesinden yararlanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde Nvivo8 Nitel Veri Analizi Programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda müze gezileri ve tarihi eser incelemelerine dayalı olarak gerçekleştirilen yazılı anlatım çalışmalarının sıra dışı, merak uyandıran, şaşkınlık yaratan, eğlenceli, özgünlüğü ortaya çıkaran ve farklı bir uygulama olduğu ortaya çıkmıştır. Araştırmanın bir diğer önemli sonucu, müze temelli yazma etkinliğinin yazmada akıcılık ve süreklilik sağlaması, özgün cümleler kurmayı kolaylaştırması, düşüncede mantıksal bütünlük sağlaması, sözcük dağarcığını geliştirmesi ve planlı yazma yeteneği kazandırmasıdır

Kaynakça

  • Abacı, O. (1996). Müze eğitimi. Yayınlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Abacı, O. (2005). Çocuk ve müze. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
  • Acer, D. (2013). Erken çocukluk eğitiminde müzelerin kullanımı. Eğitimci- Öğretmen Dergisi, 20: 42-45.
  • Adıgüzel, Ö. (2013). Müze ve müze eğitimi. Eğitimci-Öğretmen Dergisi, 20: 15- 17.
  • Anderson, D., Piscitelli, B., Weier, K., Everett, M. & Tayler, C. (2002). Children’s museum experiences: Identifying powerful mediators of learning. Curator: The Museum Journal, 45 (3): 213-231.
  • Anderson, P. & Roe, B.C. (1993) Museum impact and evaluation study: Roles of affect in the museum visit and ways of assessing them. Chicago: Museum of Science and Industry.
  • Ash, D. (2004). Reflective scientific sense-making dialogue in two languages: The science in the dialogue and the dialogue in the science. Science Education 88(6):855–884.
  • Bamberger, Y. & Tal, T. (2008). Multiple outcomes of class visits to natural history museums: The students’ view. J Sci Educ Technol, 17: 274–284.
  • Bamberger Y & Tal, T. (2007) Learning in a personal-context: levels of choice in a free-choice learning environment in science and natural history museums. Science Education, 91 (1):75–95.
  • Benuğur, P. (2000). Arkeoloji müzelerinin çocuklara yönelik faaliyetleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Coşkun, E. (2005). İlköğretim öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık, tutarlılık ve metin elementleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Çakır-İlhan, A. (2013). Ankara üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü disiplinlerarası müze eğitimi ana bilim dalı. Eğitimci-Öğretmen Dergisi, 20: 32-33.
  • Çakır İlhan, A. Artar, M., Okvuran, A. ve Karadeniz, C. (2013). Müze eğitimi akran kitabı. http://panel.unicef.org.tr/vera/app/var/files/a/k/akrankitabi.pdf adresinden 01.06.2013 tarihinde alınmıştır.
  • Çetin, Y. (2002). Çağdaş eğitimde müze eğitiminin rolü ve önemi. Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, 8: 57-61.
  • Draper, M. C., Barksdale-Ladd, M. A. & Radencich, M.C. (2000). Reading and writing habits of preservice teachers. Reading Horizons, 40 (3), 185-203.
  • Falk, J. H. & Dierking, L. D. (1992). The museum experience. Washington, DC: Whalesback Books.
  • Falk, J. H. & Dierking, L. D. (1995). Public institutions for personal learning: Establishing a research agenda. Washington, DC: American Association of Museums.
  • Falk, J. H., & Dierking, L. D. (2000). Learning from museums: Visitor experiences and the making of meaning. Walnut Creek, CA: AltaMira Press.
  • Gartenhaus, A. R. (2000). Minds in motion-using museums to expand creative thinking-yaratıcı düşünme ve müzeler. (R. Mengeneci, B. Onur, Çeviren). Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları.
  • Göçer, A. (2011). Öğrencilerin yazılı anlatım çalışmalarının Türkçe öğretmenlerince değerlendirilmesi üzerine. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (2), 71-97.
  • Hall, T. & Bannon, L. (2006). Designing ubiquitous computing to enhance children’s learning in museums. Journal of Computer Assisted Learning 22: 231–243.
  • Hein, G. E. (1998). Learning in the Museum. London: Routledge. Karadağ, R. ve Kayabaşı, B. (2013). “Neden yazı yazmıyoruz?”: Sınıf öğretmeni adaylarının yazmayı engelleyen etmenlere ilişkin görüşleri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, Sayı 1.
  • Maccario, K. N. (2002). Müzelerin eğitim ortamı olarak kullanımı. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XV (1): 275-285.
  • Maltepe, S. (2006). Türkçe öğretiminde yazılı anlatım uygulamaları için bir seçenek: Yaratıcı yazma yaklaşımları, Dil Dergisi, S. 132, s. 56-66.
  • Marcus, A. S. & Levine, T. H. (2011). Knight at the museum: Learning history with museums. The Social Studies, 102: 104–109.
  • Mercin, L. ve Alakuş, A. O. (2005). Anadolu güzel sanatlar liseleri programlarının müze eğitimi ve uygulamaları” dersi açısından değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, 8: 1-10.
  • Okvuran, A. (2012). Müzede dramanın bir öğretim yöntemi olarak Türkiye’de gelişimi. Eğitim ve Bilim, 37 (166): 170-180.
  • Önder, A. Abacı, O. ve Kamaraj, I. (2009). Müzelerin eğitim amaçlı kullanımı projesi: İstanbul Arkeoloji Müzesi’ndeki Marmara örneklemi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 25: 103-117.
  • Ören, Ü. (1998). Turizm, kültür, arkeoloji ilişkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Özen, Z. (2013). Bir okul müze gezi projesi örneği: “Tarih, sanatla bizi söyler”. Eğitimci-Öğretmen Dergisi, 20: 25-27.
  • Packer, J. & Ballantyne, R. (2005). Solitary vs. shared: Exploring the social dimension of museum learning. Curator, 48 (2): 177-192.
  • Rennie, L. J. & Johnston, D. J. (2004). The nature of learning and its implications for research on learning from museums. Science Education, 88: S4-S16.
  • San, İ. (2013). Müze eğitim bilimi nasıl gelişti? Eğitimci-Öğretmen Dergisi, 20: 13-14.
  • Seidel, S. & Hudson, K. (1999). Müze eğitimi ve kültürel kimlik. uluslararası iki çalışma raporu. (B. Ata, Çeviren). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müze Egitimi Anabilim Dalı Yayınları No:1.
  • Tran, L. U. (2006). Teaching science in museums: The pedagogy and goals of museum educators. Science Education, 91 (2): 276-297.
  • Wilde, M. & Urhahne, D. (2008). Museum learning: A study of motivation and learning achievement. Journal of Biological Education, 42 (2): 78-83.
  • Yalçın F. ve Yavuz, K. E. (2009). Müze Temelli Eğitim Uygulama Örneği: Medresedeki Sır. XVIII.Eğitim Bilimleri Kurultayı. 1‐3 Ekim 2009 Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi, İZMİR.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2003). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara. Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 5. Baskı. Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Yılmaz, K. ve Şeker, M. (2011). İlköğretim öğrencilerinin müze gezilerine ve müzelerin sosyal bilgiler öğretiminde kullanılmasına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. İstanbul Aydın Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 1 (3): 21- 39.
  • Yin, R. K. (1984). Case study research: design and methods. Newbury Park, CA.:Sage.
Toplam 41 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA33YD47DD
Bölüm Makale
Yazarlar

Ruhan Karadağ Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2013
Gönderilme Tarihi 1 Aralık 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 12 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Karadağ, R. (2013). Müze Temelli Yaratıcı Yazma Etkinliği: Bir Durum Çalışması. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(3), 507-526.