A Research On The Relationship Between Toxic Leadership, Organizational Commitment And Intention To Leave

Yıl 2018, Cilt: 17 Sayı: 3, 1016 - 1025, 11.07.2018

Ayhan Yalçınsoy , Metin Işık

https://doi.org/10.21547/jss.373835

Cited By: 13

Öz

Toxic leadership is a
leadership that the negative aspects of some leadership types come
together. Toxic character leaders will have negative impacts on
organizations and employees. Accordingly, it is evaluated that the
level of organizational commitment of the employees will decrease and
the intention to leave the work will increase. The aim of this research is to examine the level of toxic leadership
of the organization leader in which the research is conducted, the
assessment of employees' organizational commitment and intent to
leave, as well as the level of interaction between the concepts of
toxic leadership, organizational commitment and intent to leave the
job. The data of the research were obtained by questionnaire survey.
ANOVA, T-test, correlation, regression were used as the analysis
method in the study. As a result of the research, significant results
were obtained regarding toxic leadership, organizational commitment
and intention to leave the work.

Anahtar Kelimeler

Toxic Leadership, Organizational Commitment, Intention to Leave

Toksik Liderlik İle Örgütsel Bağlılık Ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisine Yönelik Bir Araştırma

Öz

Bazı liderlik türlerinin
olumsuz yanlarının bir araya geldiği liderlik türüne toksik
(zehirli) liderlik denilmektedir. Toksik karakterli liderlerin
örgütleri ve işgörenleri üzerinde olumsuz etkileri olacaktır.
Buna bağlı olarak işgörenlerin örgütsel bağlılık
düzeylerinin azalacağı ve işten ayrılma niyetlerinin artacağı
değerlendirilmektedir.Bu araştırmanın amacı uygulamanın yapıldığı örgütteki
liderin toksik liderlik düzeyinin, çalışanların örgütsel
bağlılık ve işten ayrılma niyetlerinin değerlendirilmesinin
yanında toksik liderlik ile örgütsel bağlılık ve işten ayrılma
niyeti kavramlarının birbiriyle olan etkileşim düzeylerinin
incelemektir. Araştırmanın verileri işgörenlere yapılan anket
yardımıyla elde edilmiştir. Araştırmada analiz yöntemi olarak
ANOVA, T-testi, korelasyon, regresyon kullanılmıştır. Araştırma
sonucunda, toksik liderlik, örgütsel bağlılık ve işten ayrılma
niyeti ile ilgili anlamlı sonuçlara ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Toksik Liderlik, Örgütsel Bağlılık, İşten Ayrılma Niyeti

Kaynakça

• Balay, R. (2000). Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Barron, D. ve West, E. (2005). Leaving nursing: An event-history analysis of nurses’ careers. Journal of Health Services Research And Policy, 10(3), 150–157.
• Başar, U., Sığrı, Ü. ve Basım, N. (2016). İş yerinde karanlık liderlik. İş ve İnsan Dergisi, 3(2), 65–76.
• Boylu, Y., Pelit, E. ve Güçer, E. (2007). Akademisyenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri üzerine bir araştırma. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 44(511), 55–74.
• Collins, K., Jones, M. L., Mcdonnell, A., Read, S., Jones, R. ve Cameron, A. (2000). Do new roles contribute to job satisfaction and retention of staff in nursing and professions allied to medicine? Journal of Nursing Management, 8(1), 3–12.
• Çelebi, N., Güner, H. ve Yıldız, V. (2015). Toksik liderlik ölçeğinin geliştirilmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 249–268.
• Erdem, R. (2007). Örgüt kültürü tipleri ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: Elazığ il merkezindeki hastaneler üzerinde bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(2), 63–79.
• Gürbüz, S. (2006). Örgütsel vatandaşlık davranışı ile duygusal bağlılık arasındaki ilişkilerin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1), 48–75.
• Kim, A. ve Barak, M. E. M. (2015). The mediating roles of leader–member exchange and perceived organizational support in the role stress–turnover intention relationship among child welfare workers: A longitudinal analysis. Children and Youth Services Review, (52), 135–143.
• Koçel, T. (2014). İşletme Yöneticiliği (15. bs.). İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Lambert, V. A., Lambert, C. E. ve Ito, M. (2004). Workplace stressors, ways of coping and demographic characteristics as predictors of physical and mental health of Japanese hospital nurses. International Journal of Nursing Studies, 41(1), 85–97.
• Lipman-Bluemen, J. (2005). Toxic leadership: When grand illusions masquerade as noble visions. Leader to Leader, (36), 29–36.
• Mowday, R. T., Steers, R. M. ve Porter, L. W. (1979). The measurement of organizational commitment. Journal of Vocational Behavior, 14(2), 224–247.
• Onay, M. ve Kılcı, S. (2011). İş stresi ve tükenmişlik duygusunun işten ayrılma niyeti üzerine etkileri: Garsonlar ve aşçıbaşılar. Organizasyon Ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(2), 363–372.
• Özbağ, G. K., Ceyhun, G. Ç. ve Çekmecelioğlu, H. G. (2014). The moderating effects of motivating job characteristics on the relationship between burnout and turnover intention. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 150, 438–446.
• Özer, Ö., Uğurluoğlu, Ö., Kahraman, G. ve Avcı, K. (2017). A study on toxic leadership perceptions of healthcare workers. Global Business and Management Research: An International Journal, 9(1), 12–23.
• Polat, M. ve Meydan, C. H. (2010). Örgütsel özdeşleşmenin sinizm ve işten ayrılma niyeti ile ilişkisi üzerine bir araştırma. Savunma Bilimleri Dergisi, 9(1), 145–172.
• Reyhanoğlu, M. ve Akın, Ö. (2016). Toksik liderlik örgütsel sağlığı olumsuz yönde tetikler mi? İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(3), 442–459.
• Steele, J. P. (2011). Antecedents and consequences of toxic leadership in the U.S. Army: A two year review and recommended solutions (Technical Report No: 2011–3) (ss. 1–42). Kansas, U.S.: Center for Army Leadership.