Remzi Baba ve Âyîne-i İbret Adlı Eseri

Yıl 2020, Cilt: 19 Sayı: 3, 770 - 788, 01.07.2020

Özkan Uz

https://doi.org/10.21547/jss.744842

Öz

Bu çalışmanın konusu, 19. yüzyıl Divan şairlerinden Remzi Baba ve Âyine-i İbret adlı manzumesidir. Çalışmanın giriş bölümünde biyografik kaynaklarda hakkında çok fazla bilgi bulunmayan Remzi Baba’nın hayatı kısaca anlatılmış ve eserleri hakkında bilgiler verilmiştir. Bu bölümün devamında, Klasik Türk edebiyatı sahasında Âyine-i İbret ile içerik yönünden aynı türde yazılan manzumeler kısaca tanıtılmıştır. Son bölümde ise Âyine-i İbret’in şekil ve içerik incelemesi yapıldıktan sonra eserin transkripsiyonlu metni verilmiştir. Hacim olarak büyük eserlere sahip olmasa da Remzi Baba’nın eserlerini Türk edebiyatına tanıtarak, Âyine-i İbret manzumesini araştırmacıların istifadesine sunarak ilim dünyasına katkı sağlamayı ümit ediyoruz.

Anahtar Kelimeler

Remzi Baba, , Âyîne-i İbret, ibret

Kaynakça

• Alparslan, A. (1981). İbretnümâ. Türk dili ve edebiyatı ansiklopedisi devirler / isimler / eserler / terimler, 4. İstanbul: Dergâh Yay.
• Arslan, M. (11.02.2015). “Remzî, Remzî Baba”. Türk edebiyatı isimler sözlüğü, (E. T: 03.05.2020), http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/remzi-remzi-baba-tebrizli
• Çöm, E. (2008). Şemseddîn-i Sivâsî’nin İbret-Nümâ adlı mesnevisi. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 24, 127-163.
• Demir, E. (2003). Şeyh Eşref Bin Ahmed’in İbret-nâme isimli mesnevisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul.
• Devellioğlu, F. (2002). Osmanlıca-Türkçe ansiklopedik lügat. Ankara: Aydın Kitabevi.
• Doğan, R. (2011). Bursevî Muhyiddîn Halîfe’nin İbretnâme’si: inceleme-metin. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi SBE, İstanbul.
• Güler, K. (2010). Germiyanlı Yetîmî ve İbret-nâmesi-Zeyl. Turkish Studies, 5(2), 1012-1032. Doi: 10.7827/TurkishStudies.1265.
• İbnü’l-Emin Mahmud Kemal İnal. (2002). Son asır Türk şairleri. (haz.İbrahim Baştuğ). Ankara: AKMB Yay., IV, 1858-1868.
• Kaplan, M. & Kalsın, Ş. (2009). Germiyanlı Yetîmî ve İbret-nâmesi. Turkish Studies, 4(2), 672-689. Doi: 10.7827/TurkishStudies.644.
• Kut, G. (2000). İbreti. TDV İslam ansiklopedisi. 21. 370-371. İstanbul.
• Mehmed Süreyya. (1996). Sicill-i Osmanî. (haz. Nuri Akbayar). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları, 4, 1374.
• Mütercim Âsım. (2000). Burhân-ı Katı. (haz. M. Öztürk-D. Örs). Ankara: TDK Yayınları.
• Remzî Baba, Âyîne-i İbret. Atatürk Üniversitesi Merkez Ktp. Seyfettin Özege Koleksiyonu, Demirbaş numarası: 0107369, Yer Numarası 941 SÖ 1872.
• Şeyh Remzi, Mecmua-i Eş’âr. Atatürk Üniversitesi Merkez Ktp. Seyfettin Özege Koleksiyonu, Demirbaş numarası: 0116798, Yer Numarası: 8724 SÖ 1306.
• __________ Hadîkatü’l-Uşşâk. Atatürk Üniversitesi Merkez Ktp. Seyfettin Özege Koleksiyonu, Demirbaş numarası: 0111596, Yer Numarası: 4595 SÖ 1289.
• Uludağ, S. (2000). İbret. TDV İslam ansiklopedisi. 21, 367-368. İstanbul.