Park as a Space of Identity: A View of Park Experiences in Gaziantep from the Perspective of Migration and Communication

Yıl 2021, Cilt: 20 Sayı: 4, 1779 - 1794, 29.10.2021

Hakan Kılınç Gökhan Gökgöz

https://doi.org/10.21547/jss.935100

Öz

When the park is mentioned, the first thing that comes to mind is a space where greenery and nature are at the forefront, which stands out with physical highlights and is more related to urbanization and the environment. However, parks do not have qualifications that can only be limited to these. Especially when looked at from the perspective of Gaziantep city, they have much more and deeper meaning, pointing to certain issues in social and cultural terms. It can be said that the parks, which are a continuation of the relationship of the people of Gaziantep with their home, come to the fore with this social aspect rather than their physical characteristics. In this sense, it is also possible to read parks as a place for communication between classes and cultures. However, although it is accessible and used by everyone when it comes to Syrian immigrants, the discourse route of the people of Gaziantep bends towards discrimination and marginalization rather than seeing the parks as an intercultural communication place. Therefore, this study aims to read the parks through identity and otherness as a public space that locals and immigrants encounter, to make the self-forms of Gaziantep locals understandable, and ultimately to reveal the "position" of Syrian immigrants in parks from the eyes of the locals.

Anahtar Kelimeler

Intercultural communication, Syrian immigrants, identity, place, distinction

Bir Kimlik Mekânı Olarak Park: Gaziantep’teki Park Deneyimlerine Göç ve İletişim Perspektifinden Bir Bakış

Öz

Park denildiğinde ilk olarak yeşilliğin ve doğanın ön planda olduğu, fiziksel vurgularla öne çıkan ve daha çok kentleşme ve çevreyle ilişkili bir alan akla gelmektedir. Ancak parklar yalnızca bunlarla sınırlandırılabilecek niteliklere sahip değildir. Özellikle Gaziantep kenti açısından bakıldığında bunların çok daha ötesinde ve daha derinlikli bir anlamı olmakta, toplumsal ve kültürel açıdan belli hususlara işaret etmektedir. Nitekim Gaziantep insanının ev ile olan ilişkisinin bir devamı niteliğinde olan parkların, fiziksel özelliklerinden ziyade bu toplumsal yönüyle ön plana çıktığı söylenebilir. Bu anlamda parkları, sınıflar arası ve kültürler arası bir iletişim mekânı olarak okumak da mümkündür. Ancak herkesin erişimine ve kullanımına açık olmasına rağmen, söz konusu Suriyeli göçmenler olduğunda Gaziantep insanının söylem güzergâhı, parkları kültürlerarası bir iletişim mekânı olarak görmek yerine ayrımcılığa ve ötekileştirmeye doğru bükülmektedir. Dolayısıyla bu çalışma, yerliler ve göçmenlerin karşılaştığı kamusal bir mekân olarak parkları kimlik ve ötekilik üzerinden okumayı, Gaziantepli yerlilerin bu konudaki kendilik biçimlerini anlaşılır kılmayı ve en nihayetinde Suriyeli göçmenlerin parklarda sahip olduğu “konumu” yerli halkın gözünden ortaya koymayı amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kültürlerarası iletişim, Suriyeli göçmenler, kimlik, mekân, ayrım

Kaynakça

• Alpman, P. (2019). Mekân, kimlik, sınıf: Farklar neden bir arada barınamazlar? İdealkent, 10 (26), 373-401.
• Altunoğlu, M. (2009). Kimliğin modern inşâı, kimlik politikaları ve Türkiye’de kimlik tartışmaları. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Alver, K. (2010). Siteril hayatlar. Ankara: Hece Yayınları.
• Auge, M. ve Colleyn, J.P. (2005). Antropoloji. (İ. Yerguz , Çev.) Ankara: Dost Kitabevi.
• Aydemir, M.A. (2011). Toplumsal ilişkilerin sosyal sermaye değeri. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Aytaç, Ö. (2017). Kent mekânlarının sosyo-kültürel coğrafyası, içinde K. Alver (Ed), Kent sosyolojisi, 251-279. Ankara: Çizgi Kitabevi.
• Bauman, Z. (2012). Akışkan aşk insan ilişkilerinin kırılganlığına dair. (I. Ergüden, Çev.) İstanbul: Versus Kitap.
• Bilgin, N. (2007). Kimlik inşası. Ankara: Aşina Kitaplar.
• Binark, M. ve Çomu, T. (2012). Sosyal medyanın nefret söylemi için kullanılması ifade özgürlüğü değildir. https://yenimedya.wordpress.com/2012/01/20/sosyal-medyanin-nefret-soylemi-icin-kullanilmasi-ifade-ozgurlugu-degildir/(Erişim Tarihi: 09.03.2021).
• Cohen-Almagor, R. (2011). Fighting hate and bigotry on the internet. Policy and Internet, Vol: 3, Issue 3, Article 6.
• Crush, J. ve Ramachandran, S. (2009). Xenophobia, International Migration and Human Development. Human Development Reports, Research Paper, New York: United Nations Development Programme.
• De Latour, A. Perger, N. Salaj, R., vd. (2017). We can! Taking action against hate speech through counter and alternative narratives. Strasbourg: Council of Europe.
• Dikeç, M. (2016). Siyaset üzerine düşünme tarzı olarak mekân. Cogito: Mekân ve Siyaset, Sayı: 84, 45-68. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Ergun, D. (2000). Kimlikler kıskacında ulusal kişilik. Ankara: İmge Yayınları.
• Göker, G. (2013). Göç, kimlik, aidiyet: Kültürlerarası iletişim açısından İsveçli Türkler. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyoloji Anabilim Dalı: Elazığ.
• Karan, U. (2013). Medya ve nefret söylemi. İçinde M. Çınar (Ed), Kavramlar, nefret söylemi ve yakından ilişkili diğer kavramlar: Ayrımcılık, nefret suçu ve hakaret, 95–125. İstanbul: Hrant Dink Vakfı Yayınları.
• Kılıçbay, M.A. (2003). Kimlikler okyanusu. Doğu Batı: Kimlikler, Sayı: 23, 155-159.
• Köksalan, M.E., Gökgöz, G. ve Aydın B.O. (2021). Suriyeli göçmenler ve Gaziantep yerlilerinin kültürlerarası iletişim örüntüleri ve mekân deneyimi: Teknolojik sermaye ve medya tüketim pratikleri. Gaziantep. Erişim adresi: https://www.gockentiletisim.org/yayinlar
• Köylüoğlu, A. (2009). Kadim şehir Gaziantep. İzmir.
• Kuban, D. (2014). Mimarlık kavramları. İstanbul: Yapı-Endüstri Merkezi Yayınları.
• Lefebvre, H. (2016). Mekânın üretimi. (I. Ergüden, Çev.) İstanbul: Sel Yayıncılık.
• Maalouf, A. (2002). Ölümcül kimlikler. (A. Bora, Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Massey, D. (2016). Radikal demokrasiyi mekân üzerinden düşünmek. Cogito: Mekân ve siyaset, Sayı: 84, 36-44. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Sönmez, M.E. (2016). Suriyeli sığınmacıların Gaziantep şehrindeki mekânsal dağılışı ve geleceği. TÜCAUM Uluslararası Coğrafya Sempozyumu, 13-14 Ekim, Ankara.
• Urry, J. (2015). Mekânları tüketmek. (R. G. Öğdül, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Van Dijk, A.T. (2010). Söylem ve iktidar. İçinde A. Çavdar ve A. B. Yıldırım (Ed), Nefret suçları ve nefret söylemi. 9-44. İstanbul: Hrant Dink Vakfı Yayınları.