The Effect of Biopower on the Individual and Fascism in David Hare’s Berlin / Wall

Yıl 2022, Cilt: 21 Sayı: 1, 159 - 176, 26.01.2022

Cüneyt Özata

https://doi.org/10.21547/jss.982087

Öz

The concept of biopower, the first traces of which can be found in Ancient Greece and Plato, finds its ultimate meaning in the emergence of the modern state in the 18th century. Biopolitics, shaped by biopower for its purposes, is not only a general expression of many practices carried out over the human body; it is also clearly felt in the domestic and foreign political understandings of the government. Biopower, which makes its presence felt everywhere, is surely within the awareness of British playwright David Hare, who puts political events at the centre of his plays and has an understanding that theatre should be political. In the plays Berlin/Wall (2009) written by Hare, which are two different readings and a one-man performance, the author aims to objectively convey to the audience the realities experienced by the subjects who are at the target point of biopower. Reflecting Hare's individual observations, the Berlin/Wall (2009) plays focus on the concept of the wall created by biopower for discipline and security purposes in the minds of individuals in Germany and Israel-Palestine. The aim of this study is to examine how and in what way biopolitics, which is the practice of today's modern powers, works on the body and the effects of these political approaches on subjects in Hare's Berlin/Wall plays, according to Michel Foucault's perspective on Biopower and the subject.

Anahtar Kelimeler

Foucault, Power, Biopower, Security, Fascism

David Hare’in Berlin/Wall Oyunlarında Biyoiktidarın Özneye Etkisi ve Faşizm

Öz

İlk izlerine Antik Yunanda, Platon’da rastlayabileceğimiz biyoiktidar kavramı, en nihai anlamını 18. Yüzyılda modern devletin ortaya çıkışında bulmaktadır. Biyoiktidarın amaçları doğrultusunda biçimlendirdiği biyopolitika, insan bedeni üzerinden yürütülen pek çok uygulamanın genel bir ifadesi olmakla kalmaz; aynı zamanda iktidarın iç ve dış politik anlayışlarında belirgin bir şekilde de hissedilir. Her yerde varlığını hissettiren Biyoiktidar, siyasi-politik olayları oyunlarının merkezine alan ve tiyatronun politik olması gerektiği anlayışına sahip olan İngiliz oyun yazarı David Hare’in farkındalığı içerisinde yer alır. Hare’in kaleme aldığı, iki farklı okuma olan ve tek kişilik sergilenen Berlin/Wall (2009) oyunlarında yazar, biyoiktidarın hedef noktasında olan öznelerin tecrübe ettiği gerçeklikleri izleyiciye tarafsızca aktarmayı amaçlar. Hare’in bireysel gözlemlerini yansıtan Berlin/Wall (2009) oyunları, Almanya ve İsrail-Filistin’de bireylerin zihninde gerek disiplin gerek güvenlik amaçlı biyoiktidar tarafından oluşturulan duvar kavramına odaklanır. Bu çalışmanın amacı, Hare’in Berlin/Wall oyunlarında günümüz modern iktidarlarının uygulaması olan biyopolitikanın beden üzerinde nasıl ve ne şekilde işlediğini ve bu politik yaklaşımların özneler üzerindeki etkilerini Michel Foucault’nun Biyoiktidar ve özneye bakış açısına göre incelemektir.

Anahtar Kelimeler

Foucault, İktidar, Biyoiktidar, Güvenlik, Faşizm

Kaynakça

• Agamben, G. (1995). Homo sacer. Turin: Einaudi.
• Agamben, G. (2001). Kutsal insan. Çev. İsmail Türkmen, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Agamben, G. (2010). Tanık ve arşiv. Çev. Ali İhsan Başgül, Ankara: Dipnot.
• Armstrong, K. (2008). Tanrı’nın tarihi. Çev. A. İhsan Başgül, Ankara: Dipnot.
• Baudrillard, J. (2006). Sessiz yığınların gölgesinde toplumsalın sonu. Çev. Oğuz Adanırf. Ankara: Doğu Batı Yayınları
• Bauman, Z. (1997). Modernite ve holocaust. Çev. Suha Sertabiboglu, İstanbul: Versus Yayınları.
• Bauman, Z., and Lyon D. (2013). Akışkan gözetim. Çev. Elçin Yılmaz. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2015a). Kapımızdaki yabancılar. E. Barca, Çev. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2015b). Özgürlük. Çev. Kübra Eren, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2020a). Ahlaki körlük: Akışkan modernlikte duyarlılığın yitimi, Çev. Akın Emre Pilgir, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2020b). Akışkan korku, (Çev. Cumhur Atay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2020c). Kimlik. Çev. Mesut Hazır. Ankara: Heretik Yayınları.
• Bidet, J. (2016). Foucault’yu Marx’la okumak, (Çev. Zehra Cunillera), İstanbul: Metis Yayıncılık.
• Boyne, R., (2009). Foucault ve Derrida: Aklın öteki yüzü. Ankara: Bilgesu Yayıncılık.
• Brown, W. (2017). Walled Sates, Waning Sovereignty. Mit Press.
• Butler, J. (2016). Kırılgan hayat: yasın ve şiddetin gücü. (Çev. B. Ertür). İstanbul: Metis Yayıncılık.
• Cevizci. A, (2017). Felsefe tarihi.: Thales’ten Baudrillard’a. İstanbul: Say Yayınları.
• Dean, J. F. (1990). David Hare. Boston: Twayne Pub.
• Debord, G. (2017). Gösteri toplumu. Çev. A. Ekmekçi-O. Taşkent. İstanbul: Ayrıntı.
• Deleuze, G. (1992). “Postscript on the societies of control.” October, 59, 3-7. Retrieved February 20, 2020, from www.jstor.org/stable/778828
• Donnan, H ve Wilson, T.W. (2002). Sınırlar: kimlik, ulus ve devletin uçları. Çev. Z. Yaş. Ankara: Ütopya Yayınları.
• Foucault, M. (2000a). Entelektüelin siyasi işlevi. Çev. I. Ergüden, O. Akınhay & F. Keskin. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Foucault, M. (2006b). Hapishanenin doğuşu, çev. Mehmet Ali Kılıçbay, Ankara: İmge Yayınevi.
• Foucault, M. (2006c). Kliniğin doğuşu, Çev. İnci Malak Uysal, Ankara: Epos Yayınları.
• Foucault, M. (2002). Toplumu savunmak gerekir. Çev. Ş. Aktaş. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
• Foucault, M. (2005). Özne ve iktidar. Çev. Işık Ergüden, and Osman Akınhay. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Foucault, M. (2007). Cinselliğin tarihi. Çev: Hülya Uğur Tanrıöver. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Foucault M (2012). İktidarın gözü, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Foucault, M. (2013). Güvenlik, toprak, nüfus. Çev. Ferhat Taylan. İstanbul: İBÜ Yayınları.
• Foucault, M. (2019). Marx’tan sonra: Söyleşi Duccio Trombadori, Çev: Gökhan Aksay, İstanbul: Chivi Yazıları Yayınevi.
• Fromm, E. (2016). Özgürlükten kaçış: Faşizm, demokrasi ve özgürlük üzerine. Çev: Şemsa Yeğin, Ankara: Say Yayınları
• Gambetti, Z. (2012). “Foucault’dan Agamben’e olağanüstü halin sıradanlığına dair bir yanıt denemesi.” Cogito, 70-71, Michel Foucault Özel Sayı, Yapı Kredi Yayınları.
• Giddens, A. (1991). Modernity and self-identity: self and society in the late modern age. Cambridge: Polity.
• Hardt, Michael ve Negri A. (2008). İmparatorluk. Çev. Abdullah Yılmaz. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Hare, David. (2009). Berlin/Wall. London: Faber and Faber.
• Koyuncu, E. (2018). Foucault’nun siyaset felsefesinde Biyopolitikanın doğuşu. İçinde Ed: Onur Kartal. Biyopolitika cilt 2: Foucault’dan günümüze Biyopolitikanın izdüşümleri. (s. 21-60). İstanbul: Nota Bene.
• Le Bon, G. (1997). Kitleler psikolojisi, (çev. Hasan lhan), Hayat Yayıncılık, İstanbul.
• Lemke, T. (2013). Biyopolitika. Çev. U. Özmakas, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Leuenberger, C. (2006). “Constructions of the Berlin Wall: How material culture is used in psychological theory.” Social Problems, Vol. 53, Issue 1, pp: 18-37.
• Machiavelli, N. (1999). Prens. Çev. Rekin Teksoy. İstanbul: Oğlak Yayınları.
• Minton, A. (2012). Ground control: fear and happiness in the twenty-first-century city. London: Penguin UK.
• Oliva, J.L. (1990). David Hare: Theatricalizing politics. London: UMI Research Press.
• Özdil, K. (2018). Aşağıdan Biyopolitika: Biyoiktidarın yeni çağı ve “yaşam siyaseti”. İçinde Ed: Onur Kartal. Biyopolitika cilt 2: Foucault’dan günümüze Biyopolitikanın izdüşümleri. (s. 259-298). İstanbul: Nota Bene.
• Özmakas, U. (2018). Biyopolitika: iktidar ve direniş: Foucault, Agamben, Hardt-Negri. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Paxton, R. (2014). Faşizmin anatomisi. Çev. Hakan Atay-Hivren Demir Atay, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Sloterdijk. P. (2018). Yeniçağın kötü çocukları. Çev. Şeyda Öztürk, İstanbul: Edebi Şeyler Yayınları
• Strauss, L. (2011). Doğal hak ve tarih: Modern düşünce 1. Çev. Murat Erşen-Petek Onur, Ankara, Say Yayınları.
• Weber, M. (2014). Toplumsal ve ekonomik Örgütlenme kuramı. Çev. Özer Ozankaya, İstanbul, Cem Yayınları.
• Zizek, S. (2018). Şiddet. Çev. Ahmet Ergenç. İstanbul: Encore Yayınları.