The tradition of classical Turkish poetry has lasted for about six centuries in a widespread sense and has raised important representatives. In the 19th century, there were some changes and innovations in terms of form, content, meter, etc. in the poetry tradition compared to the previous centuries. After this century, although the tradition of classical poetry continued, it lost its former prevalence and continued to live in modern Turkish poetry, folk poetry and folk memory with its sources, motifs, similes and other elements. Today, there are poets and poems that continue the tradition, albeit partially, and include the patterns of the classical Turkish poetry tradition in terms of form and content. In this context, the poems written in classical Turkish poetry verse forms in the work Almıla by Hasan Şahmaranoğlu, one of the prominent personalities of this city like Kilis, which has historical and cultural richness and has raised many artists and poets from its bosom, will be analyzed. Seven ghazals, one indemnity and seven tahmis in the aforementioned work will be evaluated with examples from Şahmaranoğlu's poems, taking into account his own poetic art and style, with his contacts with the classical poetry tradition. The poems of Şahmaranoğlu, who has an unforgettable place among the important figures raised by Kilis with his works and works, will be discussed in different aspects such as meter, content, literary arts as an actual representative of Kilis, where many poets came out in the classical literature tradition. In this way, the living forms of the classical poetry tradition in Kilis will be revealed in terms of form and content and a small contribution will be made to the field.
Classical Turkish poetry Almıla Hasan Şahmaranoğlu tradition continuity
Klasik Türk şiiri geleneği yaygın anlamda yaklaşık altı asır sürmüş, önemli temsilciler yetiştirmiştir. 19. yüzyılda da devam eden şiir geleneğinde şekil, muhteva, vezin vb. noktalarda önceki yüzyıllara nazaran bazı değişiklikler ve yenilikler olmuştur. Bu yüzyıldan sonra klasik şiir geleneği devam etmekle beraber eski yaygınlığını yitirmiş, modern Türk şiirinde, halk şiirinde ve halk belleğinde bünyesindeki kaynaklar, motifler, benzetmeler ve diğer unsurlarla yaşamaya devam etmiştir. Günümüzde kısmi de olsa geleneği devam ettiren, klasik Türk şiiri geleneğinin şekil ve muhteva noktasındaki kalıplarına yer veren şair ve şiirler vardır. Bu bağlamda Kilis gibi tarihî ve kültürel zenginliğe sahip, bağrından birçok sanatkâr ve edip yetiştirmiş olan bu şehrin öne çıkan kişiliklerinden Hasan Şahmaranoğlu’nun Almıla adlı eserindeki klasik Türk şiiri nazım şekilleriyle yazılmış şiirler incelenecektir. Bahsi geçen eserdeki yedi gazel, bir tazmin ve yedi tahmis, Şahmaranoğlu’nun klasik şiir geleneğine olan temaslarıyla, kendi şiir sanatı ve üslubu dikkate alınarak şiirlerinden örneklerle değerlendirilecektir. Kilis’in yetiştirdiği önemli simalar arasında yaptığı çalışmalar ve ortaya koyduğu eserlerle unutulmaz bir yer edinen Şahmaranoğlu’nun, klasik edebiyat geleneği hususunda birçok şairin çıktığı Kilis’in aktüel bir temsilcisi olarak gelenek doğrultusunda ortaya koyduğu şiirler ölçü, muhteva, edebî sanatlar gibi farklı açılardan ele alınacaktır. Böylelikle Kilis özelinde klasik şiir geleneğinin yaşayan formları şekil ve muhteva açısından ortaya konularak alana küçük de olsa katkı sağlanacaktır.
Klasik Türk şiiri Almıla Hasan Şahmaranoğlu gelenek süreklilik
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Osmanlı Sahası Klasik Türk Edebiyatı |
Bölüm | Türk Dili ve Edebiyatı |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Ekim 2024 |
Gönderilme Tarihi | 3 Nisan 2024 |
Kabul Tarihi | 8 Ağustos 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 23 Sayı: 4 |