The Impact of Political Stability on Carbon Emission in Turkiye

Yıl 2025, Cilt: 24 Sayı: 4, 1882 - 1896, 30.10.2025

Zeliha Semra Kılınç , Üzeyir Aydın , Selim Şanlısoy

https://doi.org/10.21547/jss.1688238

Öz

The increase in carbon emissions is considered one of the main causes of global warming, and this situation brings with it serious environmental threats such as climate change, drought, floods, heat waves, forest fires and rising sea levels. These effects negatively affect not only natural ecosystems but also economic activities, public health and social structure. Therefore, it is of great importance to correctly determine the main factors affecting carbon emissions and to develop effective, holistic and sustainable policies for these factors. In the existing literature, it is stated that carbon emissions are generally related to variables such as economic growth, energy consumption and industrialization. However, in recent years, the role of political factors, especially political stability, on environmental sustainability has become increasingly important. Political stability is a decisive variable in terms of implementing long-term environmental plans, ensuring investment security and supporting green technology initiatives. In this context, how political stability coincides with sustainable development goals is also important. In the study, the effect of GDP and political stability on total carbon emissions was revealed in the analysis carried out with the Autoregressive Distributed Lag Model (ARDL) using annual data on total carbon emissions, political stability and Gross Domestic Product (GDP) variables for the period 1990-2023. According to the findings, the increase in political stability and economic growth has an emission-increasing effect in the long term. This situation can be explained by Turkey's characteristic of being a developing country.

Anahtar Kelimeler

political stability , carbon emission , eceonomic growht

Türkiye’de Politik İstikrarın Karbon Emisyonu Üzerine Etkisi

Öz

Karbon emisyonlarının artışı, küresel ısınmanın temel nedenlerinden biri olarak kabul edilmekte ve bu durum, iklim değişikliği, kuraklık, sel, sıcak hava dalgaları, orman yangınları ve deniz seviyelerindeki yükselme gibi ciddi çevresel tehditleri beraberinde getirmektedir. Bu etkiler, sadece doğal ekosistemleri değil, aynı zamanda ekonomik faaliyetleri, halk sağlığını ve toplumsal yapıyı da olumsuz etkilemektedir. Bu nedenle, karbon emisyonunu etkileyen temel faktörlerin doğru şekilde belirlenmesi ve bu faktörlere yönelik etkili, bütüncül ve sürdürülebilir politikaların geliştirilmesi büyük önem taşımaktadır. Mevcut literatürde karbon emisyonlarının genellikle ekonomik büyüme, enerji tüketimi ve sanayileşme gibi değişkenlerle ilişkili olduğu belirtilmektedir. Ancak son yıllarda politik faktörlerin, özellikle politik istikrarın, çevresel sürdürülebilirlik üzerindeki rolü giderek daha fazla önem kazanmaktadır. Politik istikrar, uzun vadeli çevresel planların hayata geçirilmesi, yatırım güvenliğinin sağlanması ve yeşil teknoloji girişimlerinin desteklenmesi açısından belirleyici bir değişkendir. Bu bağlamda, politik istikrarın sürdürülebilir kalkınma hedefleriyle nasıl örtüştüğü de önem taşımaktadır. Çalışmada 1990-2023 dönemine ait toplam karbon emisyonu, politik istikrar ve Gayri Safi Yurtiçi Hasıla (GSYH) değişkenlerine ait yıllık veriler kullanılarak Autoregressive Distributed Lag Model (ARDL) ile gerçekleştirilen analizde GSYH ve politik istikrarın toplam karbon emisyonu üzerindeki etkisi ortaya konulmuştur. Elde edilen bulgulara göre politik istikrardaki ve ekonomik büyümedeki artış uzun dönemde emisyon artırıcı bir etki göstermektedir. Bu durum Türkiye’nin gelişmekte olan bir ülke olma özelliği ile açıklanabilir.

Anahtar Kelimeler

politik istikrar , karbon emisyonu , ekonomik büyüme

Kaynakça

• Adebayo, T. S., Saint Akadiri, S., Uhunamure, S. E., Altuntaş, M., Shale, K. (2022). Does political stability contribute to environmental sustainability? Evidence from the most politically stable economies. Heliyon, 8(12), e12479. https://doi.org/10.1016/j.heliyon.2022.e12479
• Alesina, A., & Perotti, R. (1996). Income distribution, political instability, and investment. European Economic Review, 40(6), 1203–1228. https://doi.org/10.1016/0014-2921(95)00030-5
• Ayhan, F., Kartal, M. T., Kılıç Depren, S., & Depren, Ö. (2023). Asymmetric effect of economic policy uncertainty, political stability, energy consumption, and economic growth on CO₂ emissions: Evidence from G-7 countries. Environmental Science and Pollution Research, 30(16), 47422–47437. https://doi.org/10.1007/s11356-023-26631-w
• Aytun, C., & Akın, C. S. (2016). Interaction of institutions and environmental degradation. International Journal of Advanced Research, 4(12), 63–70. https://doi.org/10.21474/IJAR01/261
• Bernauer, T., & Koubi, V. (2009). Effects of political institutions on air quality. Ecological Economics, 68(5), 1355–1365. https://doi.org/10.1016/j.ecolecon.2008.09.003
• Buitenzorgy, M., & Mol, A. P. J. (2011). Does democracy lead to a better environment? Deforestation and the democratic transition peak. Environmental and Resource Economics, 48(1), 59–70. https://doi.org/10.1007/s10640-010-9397-y
• Cengiz, O. (2021). N-11 ülkelerinde politik istikrarın çevresel bozulma üzerindeki etkisi. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 12(1), 1–17. Erişim adresi https://dergipark.org.tr/tr/pub/ayd/issue/62792/865849
• Cole, M. A. (2007). Corruption, income and the environment: An empirical analysis. Ecological Economics, 62(3–4), 637–647. https://doi.org/10.1016/j.ecolecon.2006.08.003
• Demirgil, H. (2011). Politik istikrarsızlık, belirsizlik ve makroekonomi: Türkiye örneği (1970–2006). Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 31(2), 123–144. Erişim adresi https://dergipark.org.tr/tr/pub/muiibd/issue/495/4355
• Kartal, M. T., Kılıç Depren, S., & Kirikkaleli, D. (2023). Asymmetric effect of political stability on production-based CO₂ emissions in the UK: Long-run evidence from nonlinear ARDL and frequency domain causality. Environmental Science and Pollution Research, 30(12), 33886–33897. https://doi.org/10.1007/s11356-022-24415-9
• Fredriksson, P. G. (1997). The political economy of pollution taxes in a small open economy. Journal of Environmental Economics and Management, 33(1), 44–58. https://doi.org/10.1006/jeem.1997.0985
• Forsyth, T., & Schomerus, M. (2013). Climate change and conflict: A systematic evidence review (JSRP Paper No. 8). London: London School of Economics, Justice and Security Research Programme.
• Grossman, G. M., & Krueger, A. B. (1995). Economic growth and the environment. The Quarterly Journal of Economics, 110(2), 353–377. https://doi.org/10.2307/2118443
• Hurwitz, L. (1973). Contemporary approaches to political stability. Comparative Politics, 5(3), 449–463. https://doi.org/10.2307/421507
• Liang, J., Fiorino, D. J. (2013). The implications of policy stability for renewable energy innovation in the United States, 1974–2009. The Policy Studies Journal, 41(1), 97–118. https://doi.org/10.1111/psj.12004
• Purcel, A. A. (2019). Does political stability hinder pollution? Evidence from developing states. Economic Research Guardian, 9(2), 75–98.
• Romuald, K. S. (2019). Democracy and environmental quality: Accounting for transmission channels. Journal of Economic Development, 44(2), 1–26.
• Sahli, I., & Rejeb, J. B. (2015). The environmental Kuznets curve and corruption in the MENA region. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 195, 1648–1657. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2015.06.238
• Şanlısoy, S. (2010). Politik istikrarsızlık- Ekonomik süreç politikaları etkileşimi. Sosyoekonomi, 13(13), 191–214. Erişim adresi https://dergipark.org.tr/tr/pub/sosyoekonomi/issue/21074/226735
• Türkiye İstatistik Kurumu. Sera Gazı Emisyon İstatistikleri, 1990–2023 [Bülten]. 26 Mart 2025. Erişim: Nisan 2025. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Sera-Gazi-Emisyon-Istatistikleri-1990-2023-53974.
• Oğuz, İ. H. (2019). Politik istikrar ve çevresel sürdürülebilirlik. International Journal of Business and Economic Studies, 1(1), 1–11. Erişim adresi https://dergipark.org.tr/tr/pub/ijbes/issue/45577/573174
• Wang, J., Li, X. (2022). The impact of changes in green energy policies on stock volatility. Energy Policy, 152, 112198. https://doi.org/10.1016/j.enpol.2021.112198
• World Bank. (2025). GDP (current US$) – Turkey. World Development Indicators. Erişim adresi https:data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.MKTP.CD?locations=TR