How Effective Are Physical Activity and Basal Metabolic Rate Values on Sports Sciences Special Ability Test Track Scores?

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 2, 282 - 292, 31.12.2020

Yücel Makaracı , Melek Güler , Melek Kozak , Ömer Pamuk , Recep Soslu

https://doi.org/10.25307/jssr.830922

Öz

Calculation of daily energy consumption is used as a criterion in determining the level of physical activity (PA) which has a complex structure. Basal metabolic rate (BMR) constitutes one of the main parts of energy expenditure. In the present study, primarily it was aimed to determine the FA levels and BMR values of the candidates who took the attitude talent exam (ability track) of the Faculty of Sports Sciences during the exam preparation period. Secondarily, the effect of these determined values on the track scores (TS) was examined. The sample group of the study consisted of 279 volunteer candidates (105 women; 174 men) who participated in the Special Attitude Test (Ability Track) of the Faculty of Sports Sciences. International Physical Activity Questionnaire–Short Form (IPAQ-SF) and demographic information form were used as data collection tools. BMR values of the participants were calculated according to the Harris-Benedict formula using age, body weight and height data. In addition, body mass index (BMI) of the candidates were determined. The TS of the candidates participating in the ability track were recorded and correlated with their PA level and BMR values. SPSS 23.0 statistical package software was used in the analysis of the obtained data. Regression analysis was used to determine the effect of PA level and BHM on TS and BMI. According to the study results, it has been determined that BMR has a statistically significant effect on TS and BMI (p<0,05). While BMR data of female and male candidates were found to affect BMI statistically (p<0,05), PA level was not. As a result, it was revealed that candidates who will take special attitude test should pay more attention to exercise programs that improve their physical capacity; at the same time their daily nutrition and diet routine must be organised according to the amount of calories needed.

Anahtar Kelimeler

Basal metabolic rate, Body mass index, Physical activity, Special ability

Fiziksel Aktivite ve Bazal Metabolik Hız Değerleri Spor Bilimleri Özel Yetenek Sınavı Parkur Süresinde Ne Kadar Etkilidir?

Öz

Kompleks bir yapıya sahip fiziksel aktivite (FA) düzeyinin belirlenmesinde günlük enerji tüketiminin hesaplanması bir ölçüt olarak kullanılmaktadır. Enerji harcamasının ana bölümlerinden birini ise bazal metabolizma hızı (BMH) oluşturmaktadır. Sunulan çalışmada birincil olarak, Spor Bilimleri Fakültesi özel yetenek sınavına (beceri parkuru) giren adayların, sınav hazırlığı süresindeki FA düzeyleri ve BMH değerlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. İkincil olarak ise belirlenen bu değerlerin parkur süresi (PS)’ne hangi düzeyde etki ettiği incelenmiştir. Çalışmanın örneklem grubunu Spor Bilimleri Fakültesi Özel Yetenek Sınavı’na (Beceri Parkuru) katılan toplam 279 gönüllü aday (105 kadın; 174 erkek) oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama aracı olarak, Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi-Kısa Form (IPAQ-SF) ve demografik bilgi formu kullanılmıştır. Katılımcıların BMH değerleri, yaş, vücut ağırlığı ve boy verileri kullanılarak Harris-Benedict formülünegörehesaplanmıştır. Ayrıca adayların vücut kitle indeksleri (VKİ) belirlenmiştir. Beceri parkuruna katılan adayların PS’leri kayıt altına alınarak FA düzeyi ve BMH değerleri ile ilişkilendirilmiştir. Verilerin analizinde SPSS 23.0 paket programı kullanılmıştır. FA düzeyi ve BHM’nin PS ve VKİ’ye etkisini belirlemek için regresyon analizi uygulanmıştır. Analiz sonuçlarına göre BMH’nin PS ve VKİ’ye istatistiksel olarak etki ettiği tespit edilmiştir (p<0,05). Kadın ve erkek adaylara ait BMH verilerinin VKİ’yi istatistiksel olarak etkilediği tespit edilirken (p<0,05), FA düzeyinin VKİ’ye etkisi olmadığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak özel yetenek sınavlarına girecek adayların, fiziki kapasitelerini geliştirici egzersiz programlarına daha fazla önem vermeleri; aynı zamanda günlük beslenme ve diyet rutininin ihtiyaç duyulan kalori miktarına göre şekillenmesinin gerekliliği ortaya koyulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Bazal metabolik hız, Vücut kitle indeksi, Fiziksel aktivite, Özel yetenek

Kaynakça

• Ağaoğlu, Y., Eker, H. ve İmamoğlu, O. (2009). Diz kuvveti ve beden kitle indeksinin 30 metre ve 1500 metre koşu performansına etkisinin araştırılması Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 401-419.
• Alkurt, Z. (2012). Sportif eğitimlerin fiziksel ve sportif gelişime etkisi. Savunma Bilimleri Dergisi, 11(2), 149-158.
• Bélair, M. A., Kohen, D. E., Kingsbury, M. & Colman, I. (2018). Relationship between leisure time physical activity, sedentary behaviour and symptoms of depression and anxiety: evidence from a population-based sample of Canadian adolescents. BMJ open, 8(10), e021119. http://dx.doi.org/10.1136/bmjopen-2017-021119.
• Bozkuş, T., Türkmen, M., Kul, M., Özkan, A., Öz, Ü. ve Cengiz, C. (2013). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu’nda öğrenim gören öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyleri ile sağlikli yaşam biçimi davranişlarinin belirlenmesi ve ilişkilendirilmesi. International Journal of Sport Culture and Science, 1(3), 49-65.
• Bull, F. C. (2017). The Expert Working Groups. Physical Activity Guidelines in the UK: Review and Recommendations 2010. Loughborough: Loughborough University.
• Can, S., Arslan, E. & Ersöz, G. (2014). Güncel bakış açısı ile fiziksel aktivite. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12 (1), 1-10.
• Dasso, N. A. (2019). How is exercise different from physical activity? A concept analysis. In Nursing forum, 54(1), 45-52. https://doi.org/10.1111/nuf.12296.
• Douglas, C. C., Lawrence, J. C., Bush, N. C., Oster, R. A., Gower, B. A. & Darnell, B. E. (2007). Ability of the Harris-Benedict formula to predict energy requirements differs with weight history and ethnicity. Nutrition Research, 27(4), 194-199. https://doi.org/10.1016/j.nutres.2007.01.016.
• Hall, G., Laddu, D. R., Phillips, S. A., Lavie, C. J. & Arena, R. (2020). A tale of two pandemics: How will COVID-19 and global trends in physical inactivity and sedentary behavior affect one another?. Progress in cardiovascular diseases, S0033-0620(20)30077-3. https://doi.org/10.1016/j.pcad.2020.04.005.
• Hasegawa, J., Suzuki, H. & Yamauchi, T. (2018). Impact of season on the association between muscle strength/volume and physical activity among community-dwelling elderly people living in snowy-cold regions. Journal of physiological anthropology, 37(1), 25. https://doi.org/10.1186/s40101-018-0186-6.
• Hazır, T., İşler, A.K., Köse, M.G., Atabey, C.I., Coşkun, B. ve Esatbeyoğlu, F. (2017). Met sistemi ve dinlenik metabolik hızın kestirilmesinde sensewear pro3 armband’ın geçerliği. Spor Bilimleri Dergisi, 28(3), 128-134.
• HHS, U.S. (1996). Department of Health and human services, centers for disease control and prevention: historical background, terminology, evolution of recommendations, and measurement, physical activity and health: A report of the Surgeon General. HHS Publications, Atlanta.
• Kanerva, N., Lallukka, T., Rahkonen, O., Pietiläinen, O. & Lahti, J. (2019). The joint contribution of physical activity, insomnia symptoms, and smoking to the cost of short‐term sickness absence. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 29(3), 440-449.https://doi.org/10.1111/sms.13347.
• Karaman, Ö. N., Özden, F., Özcanlı, C. & Mutlu, T. O. (2020). Spor Bilimleri Fakültesindeki Öğrencilerde Denge, Sıçrama Performansı ile Fiziksel Aktivite Düzeyi Arasındaki İlişki. Türkiye Klinikleri Spor Bilimleri, 12(2), 163-168. DOI: 10.5336/sportsci.2019-72606.
• Khosravi, M., Sotoudeh, G., Majdzadeh, R., Nejati, S., Darabi, S., Raisi, F., ... & Sorayani, M. (2015). Healthy and unhealthy dietary patterns are related to depression: a case-control study. Psychiatry investigation, 12(4), 434. DOI: 10.4306/pi.2015.12.4.434.
• Koivisto, A. (2009). Weight reduction, body composition, thyroid hormones and basal metabolic rate in elite athletes. Master thesis in Clinical NutritionMedical Faculty, Department of Nutrition, Unıversıty of Oslo 20th of April.
• Konarzewski, M. & Książek, A. (2013). Determinants of intra-specificvariation in basal metabolic rate. Journal of Comparative Physiology B, 183, 27-41. DOI 10.1007/s00360-012-0698-z.
• Lee, I. M., Shiroma, E. J., Lobelo, F., Puska, P., Blair, S. N., Katzmarzyk, P. T. & Lancet Physical Activity Series Working Group. (2012). Effect of physical inactivity on major non-communicable diseases worldwide: an analysis of burden of disease and life expectancy. The lancet, 380(9838), 219-229. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(12)61031-9.
• López-Suárez, A. (2019). Burden of cancer attributable to obesity, type 2 diabetes and associated risk factors. Metabolism, 92, 136-146. https://doi.org/10.1016/j.metabol.2018.10.013.
• Martin, C. K., Heilbronn, L. K., De Jonge, L., DeLany, J. P., Volaufova, J., Anton, S. D., ... & Ravussin, E. (2007). Effect of calorie restriction on resting metabolic rate and spontaneous physical activity. Obesity, 15(12), 2964-2973.https://doi.org/10.1038/oby.2007.354.
• Nichols, C., Block, M. E., Bishop, J. C. & McIntire, B. (2019). Physical activity in young adults with autism spectrum disorder: Parental perceptions of barriers and facilitators. Autism, 23(6), 1398-1407. https://doi.org/10.1177/1362361318810221.
• Oh, S. K., Son, D. H., Kwon, Y. J., Lee, H. S. & Lee, J. W. (2019). Association between basal metabolic rate and hand grip strength in older Koreans. International journal of environmental research and public health, 16(22), 4377. https://doi.org/10.3390/ijerph16224377.
• Otağ, A., Turaçlar, T. U. & Otağ, İ. (2011). Evaluation of body composition and basal metabolic rate after acute exercise in menstrual phases in sportswomen. Cumhuriyet Medical Journal (CMJ), 33(1), 53-60.
• Özer, C. M., Aktaş, Ö., Atalar, K. ve Kayatekin, A.Z.Y. (2019). 18-27 Yaş arası bireylerde vücut kütle indeksine göre beslenme alışkanlıklarının, fiziksel aktivitelerinin ve vücut kompozisyonlarının değerlendirilmesi. Türkiye Diyabet ve Obezite Dergisi, 3(1), 15-21. DOI: 10.25048/tjdo.2019.36.
• Özer, Ö. & Kilinç, F. (2012). Elite athletes in individual and team strength, speed and flexibility to compare their performance. Journal of Human Sciences, 9(1), 360-371.
• Özer, Ö., & Şentürk, A. (2018). Rekreasyonel amaçlı fitness yapan bireylerin egzersiz motivasyon, beslenme değ. ve fiziksel aktivite düzeylerinin araştırılması. Ankara: Akademisyen Kitabevi.
• Öztürk, M. (2005). Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde uluslararası fiziksel aktivite anketinin geçerliliği ve güvenirliği ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Papadopoulou, S. D. (2015). Impact of energy intake and balance on the athletic performance and health of top female volleyball athletes. Medicina Sportiva: Journal of Romanian Sports MedicineSociety, 11(1), 2477.
• Pirinççi, C. Ş., Cihan, E. & Yıldırım, N. Ü. (2020). Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyinin yaşam kalitesi, kronik hastalık varlığı, sigara kullanımı ve akademik başarıyla olan ilişkisi. KTO Karatay Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(1), 15-23.
• Ruiz, R. B. & Hernández, P. S. (2014). Diet and cancer: risk factors and epidemiological evidence. Maturitas, 77(3), 202-208. https://doi.org/10.1016/j.maturitas.2013.11.010
• Saglam, M., Arikan, H., Savci, S., Inal-Ince, D., Bosnak-Guclu, M., Karabulut, E. & Tokgozoglu, L. (2010). International physical activity questionnaire: reliability and validity of the Turkish version. Perceptual and motor skills, 111(1), 278-284. https://doi.org/10.2466/06.08.PMS.111.4.278-284
• Sarıbaş, S. (2018). Üniversite öğrencilerinde öğün sıklığı, öğün örüntüsü ve beslenme durumunun belirlenmesi ve fiziksel aktivite düzeyi ile karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Soslu, R., Güler, M., Özer, Ö., Devrilmez, M., Cincioğlu, G., Doğan, A. A. & Esen, H. T. (2018). Boksörlerde Akut Yorgunluğun Statik Dengeye Etkisi. Sportive, 1(1), 19-30.
• Yavuz, S. C., Bayköse, N., Özer, Ö., Şahin, A. & Çoban, M. (2017). Investigation of healthy living behaviors of university students participating and non participating sports. The Turkish Online Journal of Educational Technology, Special Issue for INTE, 2017, 286-292.
• Thivel, D., Tremblay, A., Genin, P. M., Panahi, S., Rivière, D. & Duclos, M. (2018). Physical activity, inactivity, and sedentary behaviors: definitions and implications in occupational health. Frontiers in public health, 6, 288. https://doi.org/10.3389/fpubh.2018.00288.
• Thomas, D. T., Erdman, K. A. & Burke, L.M. (2016). Nutrition and athletic performance. MedSci Sports Exerc, 48(3), 543-568. DOI: 10.1249/MSS.0000000000000852.
• Vanhees, L., Lefevre, J., Philippaerts, R., Martens, M., Huygens, W., Troosters, T. & Beunen, G. (2005). How to assess physical activity? How to assess physical fitness?. European Journal of Cardiovascular Prevention & Rehabilitation, 12(2), 102-114. https://doi.org/10.1097/01.hjr.0000161551.73095.9c.
• Werneck, A, O., Collings, P.J., Barboza, L.L., Stubbs, B. & Silva, D.R. (2019). Associations of sedentary behaviours and physical activity with social isolation in 100,839 school students: The Brazilian ScholarHealth Survey. General Hospital Psychiatry, 59,7-13. https://doi.org/10.1016/j.genhosppsych.2019.04.010.
• World Health Organization, (2014). Global Status Report on Noncommunicable Diseases 2014, Geneva, Switzerland: World Health Organization.
• Wu, F., Wills, K., Laslett, L.L., Oldenburg, B., Jones, G. & Winzenberg, T. (2017). Moderateto‐vigorous physical activity but not sedentary time is associated with musculo skeletal health outcomes in a cohort of australian middle‐aged women. Journal of Bone Mineral Research, 32(4),708-715. https://doi.org/10.1002/jbmr.3028.