Zihinsel Engelli Çocuğa Sahip Anne Babaların Çocuklarıyla Ergenlik Döneminde Yaşadıkları Sorunların Araştırılması

Yıl 2023, Cilt: 4 Sayı: 1, 55 - 64, 30.06.2023

Erkan Efıltı , Aygerim Cumabaeva

Öz

Bu araştırmanın amacı zihinsel engelli çocuğa sahip anne babaların çocuklarıyla ergenlik döneminde yaşadıkları sorunların araştırılmasıdır. Çalışmada araştırma yöntemlerinden betimsel araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Kırgızistan’ın Oş bölgesinde yaşayan ergenlik döneminde zihinsel engelli çocuğu olan 13 anne 7 baba olmak üzere toplam 20 kişiden oluşmuştur. Araştırmada veriler görüşme yönteminden Yarı Yapılandırılmış Görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Araştırma sonucu elde edilen verilerin çözümlenmesinde nitelik analiz tekniğinden içerik analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; zihinsel engelli bireylerin ergenlik dönemine geldiği zaman söz dinlemediği ve çok saldırgan olduğu, ergenlik döneminde cinsel ilgi ve istekleri başladığı ve öğrendiklerini çabuk unuttuğu, bir kısmı arkadaş edinmeye çalışırken bazıları da aksine kendini odaya kapatmaya başladığı, kimseyle görüşmek istemediği sonucuna ulaşılmıştır. Zihinsel engelli çocuklarının ergenlik döneminde ağlama davranışının arttığı görülmüşken bir kısmı ise aşırı derecede gülmeye başladığı ortaya çıkmıştır. Bazı zihinsel engelli çocuklar ergenlik döneminde öz bakım becerilerinde sorun yaşamazken bazıları da dış görünüşüne önem vermeye başladığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Zihinsel engelli çocuk, Zihinsel engelli çocuğa sahip anne-babalar, Ergenlik dönemi

Kaynakça

• Efilti, E., Demirci, B. ve Karaduman M. (2021). Özel eğitim öğretmenlerinin özel eğitime ve özel eğitim öğrencilerine yönelik metaforik algılarının incelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 17, 223-224. DOI: 10.26466/opus.754317.
• Efilti, E. ve Cumabaeva, A. (2021). Examination of The Problems Experienced by Parents With Mentally Disabled Children in Kyrgyzstan. 9th International Conference on Culture and Civilization March 15-16,. Tashkent Chemical-Technological Institute Uzbekistan. ISBN: 978-625-7898-35-5. Uzbekistan.
• Işıkhan, S. (2006). Zihinsel engelli çocuğa sahip aileler ve sosyal hizmet. Hacettepe Üniversitesi, Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 6(1), 28-46.
• Johnson S, H. (1979). High risk parenting: Nursing assessment and strategies for the family at risk, JB Lippincott Company, Philadelphia, ABD.
• Karadağ, G. (2009). Engelli çocuğa sahip annelerin yaşadıkları güçlükler ile aileden algıladıkları sosyal destek ve umutsuzluk düzeyleri. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 8(4), 315-322.
• Özgüven, İ. E. (2014). Evlilik ve aile terapisi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Sardohan Yıldırım, E. A. ve Akçamete, G. (2014). Çoklu yetersizliği olan çocuğa sahip annelerin erken çocukluk özel eğitimi hizmetleri sürecinde karşılaştıkları güçlüklerin belirlenmesi. Cumhuriyet İnternational Journal Of Education, 3(1), 74-89.
• Selikowitz, M. (2008). Down sendrome: The Facts. 3 rd ed. Sidney: Oxford University Press.
• Shift, Z. I. (1996). Development of Children in School’sforthementallyretarded, a Handbook of Contemporarysovietpsychology. M.Cole ve I Mazman (Ed.). New York: Basic Books.
• Sucuoğlu, B. (1995). Özürlü çocuğu olan anne-babaların gereksinimlerinin belirlenmesi. Çocuk Ruh Sağlığı Dergesi, 2(1), 10-18.
• Şevçenkova S. G. (2010). Zeka geriliğinin teşhisi ve düzeltilmesi ed: Nazarova. N. M Özel Pedagoji s. 18-21.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.