Aile İşletmelerinde Yönetim Devri ve Temel Kurumsallaşma Uygulamaları: Ege Otomotiv Derneği Üyeleri Çalışması

Yıl 2015, Cilt: 10 Sayı: 37, 6432 - 6441, 15.01.2015

Mutlu Peksaygılı Mehmet Tutan

https://doi.org/10.19168/jyu.19989

Cited By: 3

Öz

Aile işletmelerinin nesiller boyu sürdürülebilir devamlılığı için bazı temel kurumsallaşma uygulamalarının başlatılması ve nesiller arası yönetim devirlerinin başarıyla sonuçlandırılması gerekmektedir. Ancak, bu sürecin ilk basamağı olan temel kurumsallaşma uygulamalarının ilk evreleri hızla aşılırken son evrelerine ulaşılamadığı için birçok aile işletmelerinin nesiller arası devamlılığı sağlanamamaktadır. Bu makalede Ege Otomotiv Derneği’ne üye aile işletmelerinin temel kurumsallaşma uygulamaları ve yönetim devri üzerine hem algıları hem de çalışmaları incelenmiştir. Ayrıca, bu makalenin temel kurumsallaşma uygulamaları sonuçları, iki ayrı alan çalışmasının sonuçlarıyla kıyaslanmış ve her üç alan çalışmasının ilgili sonuçlarında çok önemli benzerlikler saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Aile işletmesi, Nesiller, Temel Kurumsallaşma, Yönetim devri

Kaynakça

• ASO (Ankara Sanayi Odası). (2005). Aile şirketleri: değişim ve süreklilik, Ankara: ASO Yayınları.
• Beckhard, R. & Dyer, W. G., Jr. (1983). Managing continuity in the family-owned business. Organizational Dynamics, Summer: 5–12.
• Dascher, P. E. & Jens, W. (1999). Family business succession planning. Business Horizons, 42 (5): 2-4
• Deloitte. (2010). Aile şirketleri araştırması. İstanbul: Deloitte Yayınları.
• Deloitte. (2007). Aile şirketleri için adım adım kurumsal yönetim. İstanbul: Deloitte Yayınları.
• Dun & Bradstreet. (1973). The business failure record: 1972, New York, USA: Dun & Bradstreet Inc. Publ.
• Dyer, W.G. Jr., (1986). Cultural change in family firms: anticipating and managing business and
• family transitions, San Francisco, CA: Jossey-Bass Inc. Publ.
• Erdoğmuş, N. (2004). Aile isletmeleri: ikinci kusağın yetistirilmesi, İstanbul: İGİAD Yayınları.
• Fleming, P. D. (1997). Case study—helping business owners prepare for the future. Journal of Accountancy, May: 46–47.
• Gersick, K. E., Lansberg, I., Desjardins, M., & Dunn, B. (1999). Stages and transitions: managing
• change in the family business. Family Business Review, 12 (4): 287-297.
• Gersick, K.E., Davis, J. A., McCollom, H., & Lansberg, I. (1997). Generation to generation: life
• cycles of family business. Boston, MA: Harvard Business School Press.
• Guillen, M.F. (2000). Business groups in emerging economies: a resource-based view. Academy
• of Management Journal, 43: 362-380.
• Güney, S. (2007). Aile işletmelerinde ikinci nesile devir sürecinde başarı koşulları. Girişimcilik
• ve Kalkınma Dergisi, 2: 103-126.
• Handler, W.C. (1994). Succession in family business: review of the research. Family Business Review, 7 (2): 133-157.
• Jaffe, D. T. (1990). Working with the ones you love: conflict resolution and problem solving
• strategies for a successful family business, Berkeley, CA: Conari Press,
• Karpuzoğlu, E. (2001). Büyüyen ve gelişen aile şirketlerinde kurumsallaşma, İstanbul: Hayat Yayınları.
• Kets de Vries, M. F. R. (1996). Family business: human dilemmas in the family firm, New York,
• USA: International Thompson Business Press.
• Kets De Vries, M. F. R. (1993). The dynamics of family controlled firms: the good and bad news.
• Organizational Dynamics, 21 (3): 59-71.
• Lansberg, I. (1999). Succeeding generations: realizing the dream of families in business, Boston, MA: Harvard Business School Press.
• Matthews, C. H., Moore, T. W., & Fialko, A. S. (1999). Succession in the family firm: a
• cognitive categorization perspective. Family Business Review, 12(2): 159–169.
• Miller, D. & Le Breton-Miller, I. (2005). Managing for the long-run: lessons in competitive
• advantage of great family businesses, Boston, MA: Harvard Business School Press.
• Mitteleuropa. (2014). 25 Aralık 2014 tarihinde web sayfasından indirilmiştir.
• http://mitteleuropa.x10.mx/misc_quotations.html
• PwC. (2012). Küresel aile şirketleri araştırması 2012 Türkiye sonuçları. İstanbul: PwC Yayınları.
• Quinn, R. E., & Cameron, K. (l983). Organizational life cycles and shifting criteria of effectiveness: some preliminary evidence. Management Science, 29 (1): 33-51.
• Sharma, P. (2004). An overview of the field of family business studies: current status and
• directions for the future. Family Business Review, 17 (1): 1–36.
• Sharma, P.; Chrisman, J. J. & Chua, J. H. (2003). Succession planning as planned behavior: some
• empirical results. Family Business Review, 16 (1), 1-15.
• Sharma, P.; Chrisman, J. J. & Chua, J. H. (1997). Strategic management of the family business:
• past research and future challenges. Family Business Review, 10 (1): 1-35.
• Shepherd, D. A. & Zacharakis, A. (2000). Structuring family business succession: an analysis of
• the future leader’s decision making. Entrepreneurship Theory and Practice, 24: 25-39.
• Tagiuri, R. & Davis, J. (1996). Bivalent attributes of the family firm. Family Business Review, 9 (2): 199-208.
• Venter E., Boshoff, C. & Maas, G. (2005). The influence of successor-related factors on the
• succession process in small and medium-sized family businesses. Family Business Review, 18 (4): 283-303.
• Ward, J. L. (1987). Keeping the family business healthy: how to plan for continued growth, profitability, and family leadership, San Francisco, CA: Jossey-Bass Inc. Publ.
• Westhead, P., Howorth, C. & Cowlingy, M. (2002). Ownership and management issues in first
• generation and multi-generation family firms. Entrepreneurship and Regional Development, 14: 247-269.
• Yıldırım-öktem, Ö. (2010). Generational differences in involvement of family members in governance and management of Turkish family business groups and background characteristics of family members. Boğaziçi Journal, 24 (1-2): 41-66.