Kur'anda Kalbin Akledişi: İman

Yıl 2013, Cilt: 11 Sayı: 2, 113 - 128, 11.07.2013

Yasin Pişgin

Öz

The most important characteristic of human that separates him from an animal, is his intellect. What makes intellect so honored   is its capacity to grasp what lies beyond the tangible world, i.e. metaphysics. Human being has the capability of accessing the fact that every created has a creator and originator. Focusing this capability, the revelation by referring to the outside world and the evidences it contains triggers this human capacity, which finally ends up with faith. As this procedure operates via reason, it is hardly possible to call this faith as dogmatic submission. Rather it is quite the opposite. It rests on reason and contemplation, enabling man do uncover both the content of revelation and physical world. 

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Akseki, Ahmet, İslam, İstanbul, 1196.
• Atay, Hüseyin, İslam Düşüncesinin Yapısı, Dergâh Yay. İstanbul, 1979.
• Aydın, Mehmet S., “İslami Rasyonellik Üzerine Bazı Düşünceler”, II. Uluslararası İslam Düşüncesi Konferansı, İstanbul, 1997.
• Aydın, Mehmet S., Din Felsefesi, Selçuk Yay. Ankara,1992.
• Cürcânî, Seyyid Şerif, Kitâbu’t-Ta’rîfât, İstanbul, 1300, s. 157.
• Dücane, Cündioğlu, Kur’ân’ı Anlamanın Anlamı, Tibyan Yay. İstanbul, 1995.
• Fâtıma İsmail Muhammed İsmail, el-Kur’ân ve’n-Nazaru’l-Akliyy, el-Ma’hedu’l- Âlemiyy li’l-Fikri’l-İslâmiyy, Virjinya, 1981.
• Gazzâlî, Ebû Hamîd, Filozofların Tutarsızlığı, çvr. Bekir Karlığa, Çağrı Yay. İstanbul, 19 Gerviyânî, Muhsin, İslam Felsefesine Giriş, Birey Yay. İstanbul, 1997.
• Güneş, Kamil, İslam Düşüncesinin Şekillenişinde Akıl ve Nass - Bâkillani Kâdı Abdülcebbar’da Kelamullah Örneği- İnsan Yay., İstanbul,, 2003.
• İbn Kesîr, Ebû’l-Fidâ, Tefsîru’l-Kur’âni’l-Azîm, thk. Sâmî b. Muhammed Selâmet, Dârun Tayyibe li’n-Nerşri ve’t-Tevzî’, 1420/1999.
• İsfehânî, Ebu’l- Kasım Hüseyin b. Muhammed b. Mufaddıl, Kitâbuz-Zerîa ilâ Mekârimu’ş-Şerîa, thk. Ebu’l Yezîd el-Ucma, Dâru’s-Sahve, Kâhire, 1985, I. Baskı.
• Kılıç, Sadık, “Dil ve İnancın Tarihselliği Bağlamında Dini Metin” Kur’ân ve Dil Sempozyum Bildirileri, Van, 2001, s. 100. ayrc. bkz. Birand, Kamran, Manevi İlimler
• Metodu Olarak Anlam, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yay., Ankara,1960.
• Kurtubî, Ebû Abdillah Muhammed b. Ahmed, el-Câmî’ li Ahkâmi’l-Kur’ân, thk. Ahmed el- Berdûnî-İbrâhîm Atfîş, Dâru’l-Kütübü’l-Mısrıyye, Kâhire, 1384/1964.
• Kutluer, İlhan, “Hikmet” md. T.D.V.İ.A., . Kutluer, İlhan, “Kur’ân’ı Anlama Yolunda Felsefi Tecrübenin Yolu ve Değeri”, Kur’ân ve Tefsir Araştırmaları II, İstanbul, 2001, s. 78-79.
• Mahmûd Kâsım, Mantıku’l- Hadîs ve Menhecu’l-Bahs, Mısır, 1953.
• Nâyif Ma’rûf, el-İnsân ve’l-Akl, Dâru Sebîli’r-Reşâd, Beyrut, 1985.
• Roger Trigg, Aklıcılık ve Bilim, trc. Kadir Yerci, Sarmal Yay. İstanbul, 1988.
• Semalutî, M. Tevfik, Kur’ân’a Göre İnsanın Psikolojik Yapısı, trc. İsmail Durmuş- Şentürk, Yeni Ümit Dergisi, IV, sy. 2, İzmir, 1995.
• Sunar, Cavit, İnsan-Âlem İlişkisi, Ankara Üniversitesi İlahiyar Fakültesi İslam Enstitüsü Yay. sy. III. Ankara,1977.
• Toprak, Süleyman, Ölümden Sonraki Hayat, Konya, 1990.
• Türkmen, Hamza, “Kur’ân Algısında Evrensellik ve Sorumluluğumuz”, Ümran, Temmuz 2001.
• Wershedel, Wilhwelm, “Pascal ya da Çarmıha Gerilen Akıl”, Felsefenin Arka Merdiveni, çvr. Sedat Umran, İz yay. İstanbul, 1997.
• Zebîdî, Muhammed Murtazâ Hüseynî, Tâcu’l-‘Arûs, Dâru’l-Fikr, Beyrut, t.y.